SONADOR 2 ( ისტორია შეუფასებელ მეგობრობაზე )

გაცეცხლებული ვიკეტები ოთხში და აცრემლებული თვალებით ვაშტერდები ფოტოს რომელზეც ასახულია როგორ ერთობიან ჩემი მეგობრები ბაკურიანში . ეს წინა წელს იყო და გარკვეული მიზეზებისდა გამო ვერ წავედი თუმცა

SONADOR 1 ( ისტორია შეუფასებელ მეგობრობაზე )

-ნენეეეე ! ნენ ! ნეენეე! - ვეღარ მოიფიქრა და მაგრად შემანჭყრია ნიამ -ჰაა , გისმენ . -ნამძინარევი თვალები მივანათე იმის იმედით რომ რაიმე კარგი ეხარებინა თუმცა , მოჟამული სახით მივხვდი რომ ეს ამბავი კარგი ნამდვილად არ იყო .

ერთხელ ბანაკში თავი 2

ლიზი მის მეგობრებთან ერთად სხვა მაგიდასთან დაჯდა,ფიქრებში ვიყავი გართული როდესაც მაქსიმი მოვიდა მაქსიმი-უკაცრავად მაგრამ ეს ჩემი ადგილია მე-რამე პრობლემაამაქსიმი-ჩემი ადგილია და ყოველთვის მარტო ვზივარ ასე რომ სტუმრებს მიჩვეული არ ვარ ..მე-ანუ გინდა

სრულყოფილება ( ნაწილი მეორე )

გამიკვირდა მისგან ასეთი წინადადების მოსმენა, თუმცა იმდენად ვიყავი მისით დაინტერესებული რომ არც კი მიყოყმანია სწრაფად ავდექი, ხელ-პირი დავიბანე, ჩავიცვი და სირბილით გავყევი მართას...ცხრა საათი იქნებოდა, ნამიანი ფოთლების

სრულყოფილება ( ნაწილი პირველი )

ჩვენი ფიქრები სწყდებოდა ამ სამყაროს და უფრო შორს მიფრინავდა, ვიდრე ოდესმე ვინმე გაფრენილა...უკვალოდ გამქრალი მუზები, კვლავ ჩემთან დაბრუნდნენ. ამის მიზეზი კი თვით მშვენიერბაა. არ მეგონა ბოლო ურთიერთობის შემდეგ, კვლავ

ჰადესის ქალიშვილისა და ზევსის ვაჟის სიყვარულის ისტორია 2

დილით ლილიამ როგორც კი გაიღვიძა გუშნდელი დღე გაახსენდა და ესიამოვნა რომ გაბედა და დედამისისგან როგორც იქნა თავი დაიხსნა. ანდრეა გაახსენდა და ირგვლივ მიმოიხედა, მაგრამ ვერავინ შენიშნა, სწრაფად წამოდგა, ფეხზე ჩაიცვა და ოთახიდან გავიდა თმების სწორებით.

ჰადესის ქალიშვილისა და ზევსის ვაჟის სიყვარულის ისტორია

-გისმენ დედა. - წკრიალა ხმით უპასუხა დედის ზარს ლილიამ. -ხუთ წუთში სახლში იყავი! არ დაიგვიანო თორემ ვერ გადამირჩები! - ერთიანად დაუარა დედამისის გამყინავ ხმაზე ლილიას და სწრაფად დაიძრა სახლისკენ. ეშინოდა, დედამისის სასტიკად ეშინოდა. არ უყვარდა,

ჰადესის ქალიშვილისა და ზევსის ვაჟის სიყვარულის ისტორია

ალბათ ყველამ იცით ბერნულ-რომაული მითების შესახებ. სწორედ ამ თმაზე მინდა დავწერო მე ისტორია.იმედია საინტერესო იქნება,მკითხველი ეყოლება და მოგეწონებათ.გთხოვთ თქვენი აზრი დააფიქსიროთ, პატარა თავისთვის ბოდიში.ღირს გაგრძელება?

My Moonlight (CH.1)

ლონდონი ყოველთვის ცივი იყო, განსაკუთრებით წლის ამ მონაკვეთში, როცა შემოდგომა ნელ-ნელა იწურება და ზამთარი მოდის. დღე მოკლდება, ამინდი ცივდება, ტანსაცმელი კი უფრო თბილი და კომფორტული ხდება. იმ ოთხი წლის განმავლობაში რაც აქ ვცხოვრობდი ყოველთვის

წითელქუდა (გიდი)

დამიჯერებთ რომ პირველად 21 წლისას დავიბადე?! რთულია დაჯერება, მაგრამ ჩემთვის ეს უბრალოდ ნაპოვნი გამოსავალია დასნობებულ ერუდიტსა და თავგასულ აღვიარხსნლობას შორის. სამწუხაროდ, ღმერთების სამყაროდ ქცეულმა წიგნების სამეფომ ჩამძირა