სასიამოვნო ლაშქრობა (სრულად)

ცხოვრება ერთი პატარა წუთია, რომელიც თვალის დახამხამებაში მთავრდება. ყველა ადამიანი დედამიწაზე რაიმე მისიის შესასრულებლადაა მოვლენილი.ლუკა ალბათ ჩემს გასაბედნიერებლად მოევლინა სამყაროს და დაკისრებული მისია ზედმიწევნით შეასრულა. განგიმ თქვა,

სასიამოვნო ლაშქრობა (დასასრული)

ცხოვრება ერთი პატარა წუთია, რომელიც თვალის დახამხამებაში მთავრდება. ყველა ადამიანი დედამიწაზე რაიმე მისიის შესასრულებლადაა მოვლენილი.ლუკა ალბათ ჩემს გასაბედნიერებლად მოევლინა სამყაროს და დაკისრებული მისია

სასიამოვნო ლაშქრობა(თავი 8)

-მანდ შენი ნივთები აწყვია და შეგიძლია გამოიცვალო. ძალიან მშია, მალე ჩამოდი ქვემოთ, თორემ მოგიკვდება ქმარი შიმშილით და ეგაა, დარჩები ქვრივი, ასეთ პატარა ასაკში- გამიცინა, ოთახიდან გავიდა და გაოცებისგან პირდაღებული დამტოვა საწოლში.

სასიამოვნო ლაშქრობა(თავი 7)

ჩაბნელებულ სახლში ვერ ვხედავდი ვინ იყო, მაგრამ მისი სურნელი, ტუჩები, სხეული, კოცნა, სუნთქვა მეცნო... ლუკა იყო ჩემს წინ. ჯერ წინააღმდეგობის გაწევა ვცდე, მე ხომ მასზე გაბრაზებული ვიყავი... ხელი ვკარი, მაგრამ ვერც სხეულს და ვერც ტუჩებს ვერ მოვწყვიტე.

სასიამოვნო ლაშქრობა(თავი 6)

გაცეცხლებული მივიკვლევ გზას სახლებს შორის და ვცდილობ გზა არ ამებნეს. როგორც იქნა მივაღწიე „ჩემს“ სახლამდე და ოთხი კიბე ავირბინე. ერთი სული მაქვს ოთახამდე მივაღწიო, რომ შეკავებულ ცრემლებს გზა გავუხსნა. კარი კი არ შევაღე შევანგრიე.

სასიამოვნო ლაშქრობა(თავი 5)

აბსოლიტურად ყველა დავთანხმდით ამ შემოთავაზებას. მერე სახლებში დაგვანაწილეს. ისე ციოდა აქ კბილს კბილზე ვცემდი. წყალი გადავივლე და მიასთან შევძვერი საწოლში. ვერც კი მივხვდი როგორ ჩამეძინა.

სასიამოვნო ლაშქრობა(თავი 4)

მე, ლუკა და გამცილებელი ვიყავით ვაგონში. ისეთ საშინელ ხასიათზე ვიყავი, ლუკაც ვერ ბედავდა ჩემთან გამოლაპარაკებას. უხმოდ მივედით სასტუმრომდე. მიმღებში ვიკითხე სად იყვნენ ჩემი გოგონები და ნომერში ავედი. ლუკამ უხმოდ მიმაცილა ნომრამდე და მერე თვითონაც

სასიამოვნო ლაშქრობა (თავი 3)

კარგი.-წამოვიძახე. არ ვიცი რა დამემართა, მაგრამ მასთან შეჯიბრი უკვე საზღვრებს რომ გასცდა, ეს ჩემივე ქცევაში ჩანდა.სწრაფად შევამცირე ჩემსა და ლუკას შორის მანძილი, ცერებზე წამოვიწიე, ცალი ხელი ლოყაზე მოვკიდე და ტუჩებზე წავეტანე. ცხოვრებაში პირველად...

სასიამოვნო ლაშქრობა (თავი 2)

თბილისიდან ბათუმში 2 მინი ავტობუსით წავედით. მია და ნატა ერთად დასხდნენ. მე მათ წინ დავჯექი, მძღოლის მხარეს, სადაც ფანჯრის გაღება შეიძლება. ვერ ვიტან მგზავრობას და ამიტომ ჰაერი აუცილებლად მჭირდება. ჩვენთან ორი ხელმძღვანელი ჩაჯდა, ერთი ერეკლე და

სასიამოვნო ლაშქრობა (თავი 1)

ვერასდროს ვერ ვიტანდი ლაშქრობებს, წოწიალს, ვარჯიშზეც უარს ვამბობდი და ბავშვობიდან მხოლოდ ფისკულტურაში მყავდა დაბალი ქულა. ვერ ვიტან წუწაობა-გუნდაობებს და მსგავს მაიმუნობებს. ყველანაირ სპორტს ვერიდები. ალბათ იმიტომ, რომ აღნაგობით ბავშვობიდან სუსტი