მათხოვარი (5 თავი)

მეხუთე თავი - ჩვენი წასვლის დროც მოსულა! - უდარდელი ხმით ამბობს, უკანალზე ხელის მსუბუქი წამორტყმით აგდებს მუხლებზე წამოსკუპებულ კეკლუცად აკისკისებულ არსებას, კარგი ძმაკაცივით თვალს მიკრავს და სანახევროდ გამოხსნილი კარებიდან პირველი თვითონ გადის. -

მათხოვარი (4 თავი)

მეოთხე თავი - მე მთავაზობთ?! - ისევ არ მჯერა. ველოდები, როდის მეტყვის, რომ სულელურად მეხუმრა, თუმცა ის ჩემს მიერ დასმულ კითხვაზე თანხმობის ნიშნად უბრალოდ თავს მიქნევს - არც კი მიცნობთ, ასე მენდობით?! - რატომღაც ვიფიქრე, რომ მათხოვრობა შენი საქმე

მათხოვარი (3 თავი)

მესამე თავი ტირილ-ტირილში ვერ ვიგებ როგორ და როდის მეძინება. როგორც ყოველთვის კოშმარები მაწუხებს. ისევ მას ვხედავ, “რაიონის პრინცს“, თითქოს ისევ ვგრძნობ, როგორ მეხება მისი ბინძური ხელებით, მისი საზიზღარი ტუჩებით მკოცნის. - არ მომეკარო, გემუდარები,

მათხოვარი (2 თავი)

მეორე თავი დაღლილი, დაქანცული, თითქმის ფორთხვით მივდივარ მეტროსადგურ „მარჯანიშვილის მოედნამდე“, როგორც იქნა დღევანდელი დღეც დასრულდა, თვალებით დაცვის თანამშრომელს ვეძებ, იმედი მაქვს, ჩვეულებისამებრ ღამის გასათევს შემომთავაზებს. - რამდენი იშოვე დღეს,

მათხოვარი (1 თავი)

როგორც ყოველთვის გამთენიისას ვიღვიძებ, წელმოწყვეტილი ვდგები, ხელის ერთი ჩამოსმით ვისწორებ დასრესილსა და დაჭმუჭნილ ტანისამოსს. თმას თითებით ვივარცხნი. დასაბანი, ჭუჭყიანი, საკუთარ ხელებს ვუმზერ, ეს კანში გამჯდარი მური ადრე მაწუხებდა, ამ ბოლო დროს კი

თორნიკე ნაროზაული "მათხოვარი"

"რა არის წუთია, წამია ცოხვრება, სიმდიდრე ქონება რა ჭირად გვარდია? სამოსი კი არა, სხუელიც ბარგია, ხვალ მიწა წაიღებს, არ გვემახსოვრება!" ქალაქში ისეთი სიცივე გამეფდა, მადლობა უნდა თქვა სითბო თუ იგრძენი, და სახლში შესვლისას შემთხვევით კარებთან დიდხანს

ღმერთო გელაპარაკები სიყვარულის მათხოვარი!

ღმერთო გელაპარაკები სიყვარულის მათხოვარი დამავიწყე ჩემი ქალი ჩემი გულის დედოფალი მაპატიე ცოდვილი რომ შენზე მეტად შევიყვარე გეხვეწები ჩემი სევდა შენი ტკბობით შემიცვალე.

მათხოვარი (4)

ღამე ვერ დავიძინე ალბათ ყველაფერი იმ მუქი მწვანე, ხავსისფერ თვალებს ვერ ვივიწყებდი...... დილით 7 საათზე გავიღვიძე, თავი მოვიწესრიგე და სამზარეულოში შევედი. მადუღარა დავ დგი და მამიდას დავურეკე: -ალო....მამიდა როგორ ხარ? -კარგად ვარ მარიკო.ხვალ

მათხოვარი (3)

როდემდე გაგრძელდება ასე? კიდევ დიდიხანი მომიწევს ასე ყოფნა? ყოველ წინ გადადგმულ ერთ ნაბიჯზე უკან 3ით ვბრუნდები. კიდევ რამდენი გამე უნდა დავიძინო ისე რომ ტირილით ბალიში დავასველო? თუმცა ერთი კი ვიცი, მამიდა უნდა გადავარჩინო, რადაც არ უნდა დამიჯდეს.

მათხოვარი (2)

-რავიცი მარი, დღეს თავს ცუდათ ვგრძნობ.მაგრამ ეგ არაფერია, შენ არ ინერვიულო, წავალ სამსახურში მუშაობით გავერთობი და კარგად გავხდები. -არა მამიდა, რას ამბობ? ამ მდგომარეობაში როგორ უნდა იმუშაო? არა, არა დღეს სახლში დარჩები, და როცა გამოჯამრთელდები