მეც შემიყვარდა. (თავი მეათე)

-მე ხელს არ მიშლის-მითხრა და თითები გადამისვა მუცელზე. მზერა კი ტუჩებზე შეაჩერა. ვგრძნობდი თუ რამეს არ მოვიმოქმედებდი შორს წავიდოდით. ამიტომ სწრაფად ვკარი ხელი და ისევ თავის მხარეს დავაბრუნე. მე კი ფეხზე წამოვდექი და სააბაზანოში შევიკეტე.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეათე)

კვირას საღამოს დავბრუნდით თბილისში. წასვლისას სულ იმ 200 კილომეტრის სევდაზე ვფიქრობ ხოლმე, სახლს რომ მაშორებს. მთელი საღამო ცუდ ხასიათზე ვიყავი, ყოველთვის ასე მემართება დაბრუნებისას.

უნებლიე მოწმე (თავი მეათე)

-მას შენ უყვარდი გაიგე?უყვარდი-დაუღრიალა და როდესაც მისი გაჩერება ვერ მოახერხა სახეში მსუბუქად გაარტყა.-დაწყნარდი ,გთხოვ-ხმა დაირბილა და საწოლზე ჩამოსვა.

როცა მოვკვდი (თავი მეათე)

-დიახ, სააგენტოდა, თქვენ განცხადება შემოიტანეთ რომ დას ეძებთ.-ყელში ბურთი გამეჩხირა რაც საუბრის საშვალებას აღარ მაძლევდა. წარმოვიდგინე ის ოფისი სადაც შეიძლება ჩემი და მელოდა-თქვენი განცხადების საფძველზე, ვიპოვნეთ ორი გოგონა. საჭიროა დეენემის ანალიზი

ცუდი ბიჭების სასტავი თავი მეათე

კარგი გადაწყვეტილებაა, მართლაც სერიოზულად ხარ განწყობილი მომავლის მიმართ -ქორწილს როდის აპირებთ?-იკითხა საყვარელი ღიმილით ნენემ -ერთ კვირაში-არდემეტრეს ვუყურებდი და ცრემლები ერთის მიყოლებით მცვიოდა. როგორც ჩანს ჩემმა მწველმა მზერამ შეაფხიზლა და

ექიმები (თავი მეათე)

თამთა თითქოს მართლა აპოკალიფსს ემსხვერპლაო ძალაგამოცლილი გაოფლილი იწვა და განძრევის საშვალებას არ აძლევდა საკუთარი სხეული. გონს რომ მოვიდა უკვე ლევანის ხელებში იყო მოქცეული. არაფერზე საუბრობდნენ ლეანის გაბადრული სახე თითქოს მთელს ოთახს ანათებდა და

დასასრულის დასაწყისი (თავი მეათე)

- დამნაშავედ ? მე არაფერი დამიშავებია, ყველაფერი შენი ბრალია, ყველაფერს ისე აკეთებ, როგორც გინდა, ყოველთვის ასეთი პოზიცია გაქვს, ისე ვცხოვრობთ, როგორც შენ მოგწონს, როგორც შენ გინდა

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეათე თავი (22)

გზა სარეპეტიციომდე სწრაფად გაიარეს.მანქანა იქვე გაიარეს და სარეპეტიციოსკენ გაიქცნენ.კარი ღია იყო.ყველაფერი უწესრიგოდ ეყარა . -რა ჯანდაბა ამის დედაც ვატირე_დაიყვირა გიორგიმ -ვის უნდა გაეკეთებინა.ან რატომ?ინსტრუმენტებიც დაზიანებულია

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მეათე

ლინდა სახლში სანდრომ წაიყვანა, მე გადავწყვიტე ფიქრებისთვის დროებით თავი დამენებებინა და რაიმესთვის მეყურებინა. დიდი ძებნის შემდეგ "ბედის ვარსკვლავის ბრალია"-ს ყურება დავიწყე. ბოლო მომენტზე ბღავილი დავიწყე, მთელ სახლში ისმოდა როგორ ვტიროდი -ეხლა არ

ერთხელ (თავი მეათე)

და რეალურად, არ არსებობს არანიარი ფილოსოფია, დაუწერელი კანონი თუ მაგალითი, რის მიხედვითაც ხელმძღვანელობს ადამიანის ცნობიერი, მაშინ როდესაც უყვარს. ეს გრძნობა შეუცნობელი და ცვალებადია. მას მაგიურ, გარდაქმნად ცეცხლს თუ შევადარებ, ისეთს რომელიც