მიშგუ დოშდულ (თავი მეექვსე)

სიყვარული რთულია,სიყვარული მოულოდნელია,სიყვარული არის ყველაფერი რასაც ვფიქრობდი რომ იყო და არა მხოლოდ. მის მიმართ გრძნობები ისე გაჩნდა როგორც ძილი მოდის,ნელა და შემდეგ ერთდროულად. მე ვიცი რომ სასწაულები ხდება მაშინ,როცა ამას ყველაზე ნაკლებად

წარსულიდან მომავლამდე (ნაწილი მეექვსე)

დილის მზის სხივებმა დაუფრთხეს ძილი ქეთას. დაუკითხავად შემოიპარნენ ოთახში და ანცი კოცნები დაუტოვეს მთელს სახეზე. უკმაყოფილომ გაახილა თვალი. გარემო ეუცხოვა. უცებ ვერ აღიდგინა, სად იყო. საწოლიდან წამოიწია. ეს რა აცვია? ხელი იტაცა. საშინლად სტკიოდა

განთიადი (მეექვსე თავი)

-ლუკა, ეგრე ნუ მიყურებ. -სხვანაირად როგორ შემოგხედო?! -ანუ, ყველას მასე უყურებ?! -არ მითქვამს მე ეგ, შენ ვერ გიყურებ სხვანაირად.

ჩემი გემის ნაპირები! (თავი მეექვსე)

ცამეტი იანვრის დილას, სვანეთმა თეთრი კაბა შეისწორა და ფიფქები დაამატა ისედაც უზარმაზარ კალთებს, ბარდნიდა ლამაზად, დასვრილ თოვს ახალი ქათქათა ფიფქები ემატებოდა და ისევ ისეთ სპეტაკს ხდიდა როგორც თავიდან. გარიჟრაჟი ნელ ნელა განათდა და მზეც შორიდან

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მეექვსე)

- მაგათ რა ჰგონიათ, ეგრე გაგვაჩერებენ? - ავისმომასწავებელი ღიმილი გაუკრთა დაძაბულ სახეზე დათუნას, უკანასკნელი საათების განმავლობაში ბოლთას რომ სცემდა იმ მრგვალი მაგიდის ირგვლივ, სულ პირველად რომ მიიპატიჟეს მასპიძლებმა სტუმრები. - ზუსტად ეგ ჰგონიათ,

მომკიდე ხელი - თავი მეექვსე

მოვალეობის შესრულების შემდეგ გადავწყვიტე გამესეირნა და ნოემბრის ბოლო დღეების ცივი სილამაზე კიდევ ერთხელ შემეგრძნო. მომავალი ზამთრის პირველ დღეებს თან სევდა და მელანქოლიური განწყობა მოჰქონდა, რაც უკვე 28 ნოემბრის ამ ქარიან საღამოსაც გადასდებოდა და

ჩვენ (თავი მეექვსე) +18

- გთხოვ გამიშვი - ამოვიჩურჩულე და თვალებში ჩავხედე - რა? - გამიშვი ირაკლი - ხელი ვკარი და ნომერი დავტოვე.

... შენ მაიძულე მეცხოვრა... (მეექვსე თავი )

ნამგზავრმა კვირა დილას კარგად გამოვიძინე. 12 საათზე გამეღვიძა. სამზარეულოში გავედი, ყავა დავდგი და ფეისბუქის სქროლვა დავიწყე. ექსკურსიის სურათები გადავათვარიელე. მხოლოდ რამოდენიმე ფოტოში ვჩანდი. ამასობაში ყავაც ადუღდა.

აბა აბა (მეექვსე ნაწილი)

ირაკლიმ თავი გადახარა ჩაცინებით,ვერაფერს იზამსო,მაგრამ როცა ბალიში გოგონამ საბოლოოდ მოიშორა და ნელი ნაბიჯით მიუახლოვდა მოაჯირზე მიყრდნობილ ბიჭს,ირაკლის გოგოს სიახლოვით კუნთები მოეჭიმა, იქ კი რამის აფეთქდა როცა ზედ აკრული გოგოს სხეული ,სუნი იგრძნო.

კიდევ ერთხელ(თავი მეექვსე)

აპარატის წრიპინმა გამოაფხიზლა,ნელ - ნელა დააცილა თვალები ერთმანეთს, პირველი კი თეთრი კედლები და ჭერი შენიშნა, რომლიდანაც მბჟუტავი სინათლე თვალებს ატკიებდა, და აიძულებდა რამდენჯერმე დაეხუჭა.ირგვლივ მიმოიხედა, როცა სავარძელში მძინარე მეტრეველი