აბლაბუდა (მეექვსე თავი)

მე და ელენეს საუბარი მობილურზე შემოსულმა ზარმა შეგვაწყვეტინა. - სად ხარ გოგო, ამდენ ხანს? - აშკარად მოთმინების ფიალა ავსებული ლამის გაჰკიოდა თიკო. - საავადმყოფოში, ხომ გითხარი დილას. - დედაშენი ვნახე, ჯერ კიდევ არ მოსულაო რომ მითხრა, ვინერვიულე.

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეექვსე თავი)

ლანას მის ყოველ შეხებაზე გული ერეოდა,მთელი ძალით ცდილობდა,რომ წინააღმდეგობა გაეწია თუმცა ეს უკვე შეუძლებელი იყო,მთელი სხეული ტკიოდა და თავბრუ კიდევ უფრო ძლიერად ეხვეოდა.ხვდებოდა,რომ განწირული იყო.

ტანჯვისთვის დაბადებული (მეექვსე თავი)

საერთოდ არ შეცვლილა, ისეთივე იყო როგორც ჩემს კოშმარებში. ისეთივე შემაძრწუნებელი, ამავდროულად ისეთივე ლამაზი. ათლეტური ტანი ჰქონდა, მისი თვალები კი კუნაპეტ ტყეს მაგონებდა, თან ნათელი სახე ჰქონდა თანაც ბნელი.

შავი გული (ნაწილი მეექვსე)

ნინას ადგილმდებარეობა ისევ უცნობია..ჩვენებები ურთიერთგამომრიცხავია რის გამოც გამოძიება ჭიანურდება..მთავარი დამნაშავე ანი დაკავებულია მაგრამ ჩადენილ დანაშაულს არ აღიარებს...

სითამამე თუ მოქმედება? (მეექვსე თავი)

ალექსას ყველაფერი მოვუყევი და თან დავამატე-ოღონდ ეხლა არ მითხრა ხომ გეუბნებოდიოო რააა?!?!-მობეზრებით ვუთხარი და მის პასუხს დაველოდე... -ხო მაგრამ მე გეუბნებოდი-ეს მითხრა და თვალები ავატრიალე -კარგიი რაა შენც იმის მხარეს ხარ?!-ბუზღუნით ვუთხარი -ხო

საუკეთესო ჩემში (ნაწილი მეექვსე)

ასწრაფოდ გადაიყვანეს კლინიკაში...ანალიზები ყველაფერი ჩაუტარეს და პასუხებს ელოდნენ...ნია კი სიცხისგან გათიშული უგონოდ იწვა...რამდენიმეჯერ წამოიძახა ანი..ვიღაც ანის უხმობდა..მოვალო პირდებოდა

სტაჟიორი (მეექვსე თავი)

-ეს ვარდი ნინის ლაშასაგან, ჩაილაპარაკა ბიჭმა და სიმორცხვით, ერთიანად აწითლებული გაშორდა გოგოებს. -აი ეს მესმის…ყოჩაღ ლაშას, ლამის შეჰკივლა სალომემ და თან გაფართოებული თვალებით მიჩერებოდა ნინის, რომელიც, ვარდზე მიმაგრებულ ბარათს ხსნიდა. წაიკითხა ზედ

მხოლოდ ჩემი ხარ! (მეექვსე თავი)

არ მინდოდა ალექსანდრეს ნახვა სანამ გოგონებს ყველაფერს არ მოვუყვებოდი. ეს კი საღამომდე უნდა მომეგვარებინა. -ლანა და ლიზა წამოდით რა.... -გოგონების ოთახში აყვანა დავაპირე მაგრამ დაჩიმ არ მაცადა.

მეც შემიყვარდა (მეექვსე თავი)

-კი როგორ არა. აი უკან ჩემი სპორტული დევს მოიცვი და დაიძინე. -კარგი. -სპორტული გადმოვიღე და კომფორტულად მოვთავსდი. -ოღონდ თბილისში რომ შევალთ გამაღვიძე. -კარგი. -მითხრა და წყნარი მელოდია ჩართო. ერთიანად მოვეშვი და მორფეოსის სამყაროში გადავეშვი.

უნებლიე მოწმე (თავი მეექვსე)

-აქ როგორ მოვხდვი არ მახსოვს-თავზე ხელი მოიკიდა -ნოემ ამოგიყვანა ხელში აყვანილი-ეშმაკურმა ღიმილმა გადაურბინა სახეზე -მართლა?-გაეღიმა ლილიანასაც მაგრამ მალევე შეასწორა სახე