შენს მეზობლად (ნაწილი 23)

ლუკა სახლში უფრო ანერვიულებული დაბრუნდა, ვიდრე გოგოს მამასთან შეხვედრამდე იყო, სავარძელზე წამოწვა და იმაზე ჩაფიქრდა, რაც მისგან მოისმინა. გულის სიღრმეში ამ კაცის ესმოდა კიდეც, ის ხომ შვილმკვდარი მამა იყო, რომელიც

შენს მეზობლად (ნაწილი 22)

სახლში დაბრუნებულ ბიჭს ნანა კარებში შეეგება, შეშინებული იყო და თავს იმართლებდა, რამე რომ მეეჭვა მაშინვე დაგირეკავდიო. ლუკა ჯერ კიდევ ვერ ხვდებოდა ბოლომდე თუ რა ხდებოდა მის გარშემო, ყველაფერი ერთდროულად მოიშალა და თავდაყირა დადგა, თითქოს ყველამ მის

შენს მეზობლად (ნაწილი 21)

სემესტრებს შორის შესვენება ერთთვიანი იყო, ამიტომ მეგობრებს ძალების აღსადგენად საკმარისი დრო ჰქონდათ. ყველა განტვირთვას და დასვენებას ცდილობდა, მხოლოდ ლუკა გრძნობდა თავს მოუსვენრად - აშკარა იყო, რომ რაღაც აწუხებდა, მაგრამ არაფერს ამბობდა. ერთხელ,

შენს მეზობლად (ნაწილი 20)

თითქმის მთელი კვირა გავიდა მას შემდეგ, რაც მეგობრები თაფლობის თვის გასატარებლად გაისტუმრეს და მათი შეხვედრებიც შეწყდა, რადგან ლიზის სახლიდან გასვლის მიზეზი აღარ ჰქონდა, მამა კი მის ყველა ნაბიჯს ყურადღებით აკვირდებოდა. ერთადერთი, რაც შეეძლოთ

შენს მეზობლად (ნაწილი 19)

ბათუმს შემორჩენილი ბოლო წყვილის დაბრუნების დროც დადგა. ლუკა განსაკუთრებულად ღელავდა, ლიზი კი ამ ფაქტით გაოცებული იყო, აინტერესებდა რატომ ელოდა ლუკა ასეთი ინტერესით მათ დაბრუნებას, მაგრამ ბიჭი არაფერს ამბობდა. გადაწყვიტეს, რომ მეგობრებს დახვედროდნენ.

შენს მეზობლად (ნაწილი 18)

უნივერსიტეტის დაწყებამდე წინ კიდევ ორი კვირა ჰქონდათ, ამიტომ გადაწყვიტეს მოვალეობებისა და სასწავლებლისგან თავისუფალი დრო მაქსიმალურად კარგად გამოეყენებინათ: ლიზი ყოველდღე სტუმრობდა ყვავილებიან სახლს, დადიოდნენ სასეირნოდ, იწყობდნენ პატარა პიკნიკებს

შენს მეზობლად (ნაწილი 17)

ლუკას წასვლამ ყველა გააკვირვა. განსაკუთრებით გაოცებული საბა იყო, რომელიც ვერაფრით ხვდებოდა, რატომ არ გააღვიძა ლუკამ და არ უთხრა, რომ მიდიოდა; კარგად ვერთობოდითო, წუწუნებდა ბიჭი და ვარაუდობდა, რომ აქედან მოყოლებული დასვენება მოსაწყენი გახდებოდა,

შენს მეზობლად (ნაწილი 16)

ლიზიმ ერთგულ მეზობელს სასტუმროში პატარა ექსკურსია მოუწყო, ყველაფერი დაათვალიერებინა, აუხსნა სად რა იყო და როგორ მოქცეულიყო, თუ რამე დასჭირდებოდა, ბოლოს კი ჰოლში გავიდნენ, სადაც დანარჩენები უკვე ელოდნენ. ლიზიმ მეგობრები გააცნო და სასაუზმოდ წავიდნენ.

შენს მეზობლად (ნაწილი 14)

საღამოხანს მეგობრები ბულვარში გავიდნენ სასეირნოდ: საუბრობდნენ, იცინოდნენ და ნელი ნაბიჯით მიუყვებოდნენ სიბერეშეპარულ ქუჩებს. მზე თითქმის ჩასული იყო და ლოყებაწითლებული დედამიწა თითქოს უფრო სწრაფად ბრუნავდა, გრილი სიო გოგონებს გამეტებით უწეწავდა თმებს.

მე შემოქმედი მქვია!

მე შემოქმედი მქვია და შემომავლეს ხაზი, მარტივად მკლავენ უცნობს, როცა რითმები არ თოვს... ნუგეშად მაწვიმს მხოლოდ შენი სიტყვები ნაზი და შენი ფრთების მტვერი გრძნობას ფერებად ათოვს!