M.I (თავი მეთერთმეტე)

მათ უკან კატო იდგა, ორივეს გაღიმებული უყურებდა. მარი გაოცებული იყო მისი თავხედობისგან ირაკლი კი ისევ ისე იდგა თითქოს არ გაკვირვებია მასთან შეხვედრა

STANDOUT/გამორჩეული (მეთერთმეტე ნაწილი )

საავადმყოფოში გამეღვიძა , მცირე ფეხის მოტეხილობით . ბავშვთა ბრბო გარს მეხვია და რაღაღაც შეშინებული სახებით იყურებოდენ , მაგრამ პირველი რაც გამახსენდა იყო... -დეიმონი სადაა? -ვა , ბლერ , გაიღვიძე ?

I ____ You (თავი მეთერთმეტე)

აგვისტოს ცხელი დღეებია...ერთი ნიავიც ძვლებში ატანს...ყველა ცივ ადგილს ეძებს გასაგრილებლად... სანდრო კი ეზოში საქანელაზე წევს და ჩვეულებრივად იწვება. ფიქრებშია წასული და ვერც სიცხეს ვერ გრძნობს. ცდილობდა მის გამოფხიზლებას

მზის ჩასვლა (თავი მეთერთმეტე)

წვეულებაზე გვიანობამდე აღარ დარჩნენ, ბექამ ირინა წაიყვანა სახლში, დათო, ლიზა და ნინა კი მათმა მძღოლმა მოიყვანა სახლში. ლიზას მთელი გზა ჩუმად იყო. იმაზე ფიქრობდა რაც მოისმინა. არ იცოდა რა ექნა, მაგრამ აუცილებლად რამე უნდა ეღონა და ოჯახისთვის საფრთხე

პოლიტიკის თეორია [ნაწილი მეთერთმეტე]

ვერასდროს წარმოვიდგენდი, რომ კოკასთან ჩახუტებულს გამეღვიძებოდა. აი, ხომ არის რაღაცები, რომ წარმოიდგენ და ცუდად გახდომამდე გეცინება შენს ფანტაზიებზე, სწორედ მასე იყო ეს შემთხვევაც. თუმცა შეიძლება კარგ მაგალითადაც გავიხადო, ამის შემდეგ ყველაზე

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთერთმეტე თავი)

სარდაფის მტვერს იმდენად იყო შეჩვეული სუფთა ჰაერზე ძლივს ჩერდებოდა. თავიდან კი სიამოვნებდა როდესაც ნესტოები სასიამოვნო სუნს შეიგრძნობდა თუმცა მერე აღიზიანებდა. უკვე მეორე დღეა მიწისქვეშ ერთპატარა ფანჯრიან სარდაფში ცხოვრობს.ადრეც იყო 3 დღით

აჩქარებული გულისცემა (თავი მეთერთმეტე)

რამდენიმე წამი მკოცნიდა. მერე ტუჩებს მოწყდა და თვალებში მაშტერდებოდა მისი მუქი შავი თვალებით. ამჟამად მისი რბილი და თბილო ტუჩები შუბლზე მომაკრო ორივე ხელი წელზე მომხვია და მაგრად ჩამიკრა გულში. ფრთხილად ავიწიე თითისწვერებზე და თბილო კოცნა დავუტოვე

ეშმაკი და ანგელოზი მეთერთმეტე თავი

გულამოვარდნილი მივრბოდი ტროტუარზე თან კი ცრემლების ნაკადს ვიწმენდდი. მერეღა გამახსენდა ფული რომ მედო ჯიბეში ტაქსი გავაჩერე და მშობლების სასაფლაოზე წავედი.თოვდა იმ დღეს ძალიან დადო ყველაფერი მოიყინა თუმცა ეს არ მადარდებდა.

უკუღმართი ბედი [თავი მეთერთმეტე ]

-დანიელი.._სიხარულისგან ხმაც კი აუკანკალდა.. სწრაფად მიტრიალდა სასურველი მამაკაცისკენ და მთელი ძალით მოეხვია.. მაინც რას უშვერება ერთიციდა არსებას ამოდენა კაცი.. როგორ შეიძლება მის ერთიმუჭა გულში დანიელის ნაირი კაცის „ჩატევა“. თუმცა არც ეს ყოფილა

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეთერთმეტე)

*** -არ მომწონს შენს მეგობრებს ,რომ ვატყუებთ -არც მე მომწონს -ხოდა უთხარი სიმართლე და შენც დაისვენებ და მეც -ტასო თუ არ გინდა წამოსვლა შეგიძლია დავრჩე და უბრალოდ ვეტყვი ,რომ ვიჩხუბეთ და დამთავრდა. -და მე გამოგყავარ დამნაშავედ ? რომელიმე მათგანი