ძიძა თავი მეთოთხმეტე

ამ ამბიდან ორი კვირა გავიდა, მე ისევ ვზივარ და ველოდები, როდის გაახელს ჩემი ცხოვრების ერთადერთი სიყვარული თვალებს. ნელ-ნელა დადნა ჩემს თვალწინ, გაილია, თეთრი კანი კიდევ უფრო გაუმკრთალდა, ტუჩები გაულურჯდა, ლოყები ჩაუცვივდა. კიდევ რამოდენიმე დღე და

ბედნიერების რეცეპტი (მეთოთხმეტე თავი)

ბარში შევარდნილმა თორნიკემ მოციმციმე ნათების ფონზე უცებ ვერ აღიქვა მოვლენები. ვიღაც ისევ ცეკვავდა, ვიღაც - იგინებოდა, სადღაც შორიდან ძლივს მოსწვდა სმენას დათას ხმა: - დედას მო... შე ახვარო! - გამეტებით ურტყამდა ვიღაცას ვაჟი.

ასეც ხდება ხოლმე (მეთოთხმეტე თავი)

საღამომდე მცხეთაში იყვნენ, მერე ნიკას ესემესი მოუვიდა იოსგან 9საათამდე სახლში იყოს ჩემი დააო.. დვალმა ჩაიცინა და ნიდას გახედა, რომელიც გიკოს ელაპარაკებოდა. -უეჭველი წავიდეთ ერთად.. წამოიძახა გიკომ -სად მიდიხართ ერთად? წარბებშეკრულმა ნიკოლოზმა

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეთოთხმეტე თავი)

დამშვიდი ანუკი, ვიცი ეს უფრო ადრე უნდა მექნა, მაგრამ ხომ გაგიგია“ სჯობს გვიან ვიდრეარასდროს“ თამო დაგვტოვე გთხოვ. ოთახში სამარისებული სიჩუმე გამეფდა ისმოდა ორივეს გახშირებული სუნთქვა.ჩემს უკან იდგა ვგრძნობდი,განძრევა არ შემეძლო, ხმა არ

თამაში მუსიკის წესებით (მეთოთხმეტე თავი) დასასრული

თამაში მუსიკის წესებით (მეთოთხმეტე თავი) დასასრული ზუსტად ვერც იტყოდნენ რამ უფრო დაღალა ლიკა და გიორგი, ემოციებმა თუ ფიზიკურმა დატვირთვამ. თუმცა ფაქტი იყო, რომ ბაკურიანში საკმაოდ დაქანცულები ჩავიდნენ. სადღესასწაულო ვახშამზე დასწრებაზე მეტად,

სამუდამოდ სიცოცხლეში (მეთოთხმეტე თავი)

არ ვაპირებდი გაგრძელების დადებას. ვიცი ბევრი მკითხველი არ მყავს,ბევრი კი არა ძალიან ცოტა მკითხველი მყავს. ძალიან რთულია როცა არავის არაინტერესებს და შენ მაინც წერ. ვცემდი თქვენს აზრს პატივს და არ ვაგრძელებდი დადებას. მაგრამ ესისტორია იმდენად

M.I (თავი მეთოთხმეტე)

-რა უნდა მკითხო ისეთი რასაც ვერ გეტყვი-ნუცამ ფეხი ფეხზე გადაიდო და მოწევა დაიწყო. -ჯერ შენზე გკითხავ, მერე მარიზე რადგან დაჩის ეწყინება კიდე რამეზე რო მოტყუვდეს. 1. შეყვარებული გყავს?-ზუსტად ამ დროს ნუცას დაურეკეს ტელეფონზე-ვაკო? ვინ არის ვაკო თან

STANDOUT/გამორჩეული (მეთოთხმეტე ნაწილი )

სახლში მისულს ბიცოლა არ დამხვდა . მხოლოდ წერილი მაგიდაზე რომელშიც ეწერა : მაღაზიაში წავედი მალე მოვალ , არ ინერვიულო ! . რაღას ვიზამდი წერილი გადავკეცე და გვერდზე გადავდე ხოლო დაღლილი დივანზე წამოვწექი . ჩამეძინა . უცნაური სიზმარი ვნახე

I ____ You (თავი მეთოთხმეტე/მეთხუთმეტე)

ძალიან მალე გავიდა ზაფხული. ყველაფერი თავის ადგილს დაუბრუნდა. ქალაქმა ჩვეული რიტმით განაგრძო არსებობა. ზოგი სამუშაოს დაუბრუნდა , ზოგი სკოლას, ზოგიც არ დაუბრუნდა და მათთვის ახლა იწყებოდა გამოცდილებების შეძენის დრო. ყველაზე მაგარი შეგრძნებაა ,

მზის ჩასვლა (თავი მეთოთხმეტე)

-ეკას ველაპარაკე, ჯავახიშვილების მოახლეს. უთხრა ირინამ მიხეილს და მობილური მაგიდაზე დადო. -რაო მერე, რა გითხრა? -იმ სტატიის გამო დიდი ამბები ამტყდა. ლიზა სახლიდან წასულა, დათო თურმე მთელი დღეა კაბინეტიდან არ გამოსულა. -რას ამბობ. მშვენიერია.