მომენდე (მეოთხე თავი)

-რომ გაკოცო გამიბრაზდები? თითქოს ფეხქვეშ მიწა გამომეცალა,არ მოველოდი თუ ამას მეტყოდა.ჩემს პასუხს არ დალოდებიაა მისი ტუჩები ჩემსას შეეხნენ.სანდროს ხელები რომ არა ალბათ წავიქცეოდი.ძალიან ნაზად მკოცნიდა ,მე კი ამ სამყაროს საერთოდ მოვწყდი,მუცელში

არ დამივიწყო (თავი მეოთხე)

დილას ხმაურმა გამაღვიძა, თვალები გავახილე და აღმოვაჩინე რომ ამჯერად, ვინმეს ან საკუთარ ლოგინში კი არა ქუჩაში გავიღვიზე, წამით შემეშინდა, არა ქვაზე ნამდვილად არ მეძინა რადგან რაღაც სირბილეს ვგრძნობდი ხელებში. მორიდებით ნელა გავიხედე გვერდით და ოი

გასროლა!(თავი მეოთხე)

ამ სიტყვების თქმისას ლილის გავხედე და მივხვდი რომ მის თვალებში უსაზღვრო სითბო და სიმშვიდე სჩანდა.და მივხვდი რომ იგიც იმავეს გრძნობდა ჩემს მიმართ.მიუხედავად იმისა რომ მამაჩემი მამამისმა მოკლა და ეს გრძნობა ორივეს გვტანჯავდა ეს მაინც ასე იყო.მე

შემთხვევითი პატარძალი (თავი მეოთხე)

სიყვარულზე ბევრი რამ წამიკითხავს,მაგრამ მაინც ვფიქრობ,რომ მისი გადმოცემა სიტყვებით შეუძლებელია.ხშირად მიფიქრია ვინ იქნებოდა ის ერთადერთი ადამიანი ვისთან ერთადაც გავატარებდი ახალგაზრდობას შემდეგ კი სიბერის ტკბილ

გრძნობებით თამაში (მეოთხე თავი)

თვალები გავახილე და იმის გაანალიზებისას,რომ ეს ცუდი სიზმარი არიყო უბრალოდ თავი ბალიშში ჩავრგე და ვეცადე თავი რამით დამემშვიდებინა,თუმცა ხელჩასაჭიდი ვერაფერი ვნახე.სიგიჟის ზღვარზე მისულს კარების ხმამ დამაბრუნა რეალობაში.კარებისკენ გახედვაც კი არ

ცრემლების პრინცესა (თავი მეოთხე)

გეყოფა, გთხოვ... - მუდარის ტონით მიმართა გუგამ, გვერდით მიუჯდა, ხელები მოხვია და მაგრად მიიხუტა გულზე. საოცრად ეტკინა ამ ისტორიის მოსმენა. შეძრა. გააოგნა. თათიას წინააღმდეგობა არ გაუწევია, უბრალოდ უთხრა: - ჩახუტებაზე იმიტომ არ მისაუბრია, რომ ეს

კურიერი და ლამაზმანი ნაწილი მეოთხე ,,თავშესაფარი"

ორი სრულიად განსხვავებული წრე, ერთ დღეს, საბედისწერო ავარიის დროს შეხვდებიან ერთმანეთს. ერთი თვის შემდეგ, როცა ყველას ეგონა, რომ ეს ყველაფერი უბრალოდ წარსულს ჩაბარდა. ჩნდება შეტყობინებები, რომელიც დაფარული ნომრიდან მოდის, რამაც კიდევ ორ ადამიანის

მე შენამდე (ნაწილი მეოთხე)

გიორგის მხრებზე,ჩემი ჩაბღაუჭებული ხელები სასწრაფოდ მოვაცილე და ნაპირისკენ სწრაფად წამოვედი,უკანმოუხედავად. -მარი წავიდეთ,კარგად ვერ ვარ მარის მკლავში ხელი წავავლე და ნივთები ავალაგე,სწრაფი ნაბიჯით სახლისკენ წავედი.გაურკვევლობაში ჩავარდნილი მარი

თამაში როგორც ხელოვნება ტომი 3 (თავი მესამე,თავი მეოთხე))

ძალიან უცნაური სამეგობრო ვიყავით. ამ ორი თვის მანძილზე ყოველ ღამე ერთმანეთთან სექსი გვქონდა,ხან ვინ იწვა ჩემს გვერდით ხან ვინ. პრინციპში ტომის გარდა ყველა,ამის გაფიქრებაზე გულიანად გამეცინა,ტომი კი როგორც ჩანს ცოტა იმედგაცრუებული იყო,მობეზრდა მხოლოდ

განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი მეოთხე]

- მოითმინე, მალე გაგივლის. - მეუბნება ღიმილით. - თავი დამანებე, მომშორდი! - ვეუბნები გაღიზიანებული. როგორ შეუძლია თავისი საქციელის მერე, ღიმილით მელაპარაკოს?! და თუ მართლა ღადაობს, იკას ასე რატომ ეჩხუბა? სიარულში რატომ მეხმარება? რატომ ცდილობს