თამაში როგორც ხელოვნება ტომი 3 (თავი მეორე)

ანა აიკოსკენ გამოიქცა და ვნებიანად ტუჩებში აკოცა. გაკვირვებისკენ თვალები დავჭყიტე,ერთი კიდევ გავიფიქრე,როგორც გავდა როზალის და ამაზე ჩამეღიმა,შემდეგ მე შემომხედა,კარგად ამათვალიერა და ჩემსკენ წამოვიდა. ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და ახლა მე მაკოცა

ნუ ჩამითრევ ჯოჯოხეთში! (თავი მეორე)

ვგრძნობდი რომ ყველა მე მიყურებდა,შემომხედავდნენ და სიცილით სკდებოდნენ,რამდენიმე ბიჭმა უაზროდაც კი მომაძახა"მაგარი ნაშა ხარო" სკოლაში შევედი და საპირფარეშოში გავედი მეგონა რამე არასწორედ მეცვა ან ვიფიქრე შარვალი ხომ არ გამეხა თქო,როდესაც სარკეში

განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი მეორე]

გეგი თავის მეგობარ გოგონას ლიზას მაცნობს. ფორმალური საუბრის შემდეგ, მუსიკის ხმა იმატებს და ყველა საცეკვაოდ მივიწევთ. ძალიან მინდა, ყველაფერი დავივიწყო და უბრალოდ გავერთო. არც კი ვიცოდი ნორმალურად ცეკვა რომ შემეძლო. ცხოვრებაში მეორედ ვარ ასეთ

ზოი (მეორე ნაწილი)

ოცნებობდა ფანჯარაზე და იქიდან გადმოხტომაზე. გაამტვრევდა ფანჯარას, ძირს გაერთხმებოდა უსულოდ და შუშის ნამსხვრევები დაეყრებოდა ყვავილებად. ლამაზი იყო მისი ოცნება და სანუკვარი. მხოლოდ ახდენა აკლდა. მხოლოდ ახდენა...

შეშლილი მერი "მეორე თავი"

მერის ცხოვრება ყოველ დღე რთულდება. მისი მოუხერხებლობის წყალობით უფრო მეტ სირთულეს აწყდება და ცდილობს დამოუკიდებლად გაუმკლავდეს სირთულეებს. ახალი ურთიერთობების საწყის ეტაპზე თამამად გადადის.

აკრძალული სიყვარული(თავი მეორე)

არ ვიცი როდის ჩამეძნა.8საათისთვის გავიღვიძე ოთახში მარტო ვიყავი.ავდექი თვაი მოვიწესრიგე კარადიდან შინდისფერი ზედა და ჯინსის დახეულ შარვალი გამოვიღე.თმა ცალმხარეს გადავიყარე ,კანისფერ კონტური ,ტუში და თვალის ფანარი წავისვი

ოქროს შუალედი / ნაწილი მეორე /

ამინდი სეზონის შეუფერებლად შეიცვალა და წვირილი წვიმა წამოვიდა ციდან.. დიდხანს იდგა ტერასაზე გაუნძრევლად.. გადაწყვეტილების სისწორეზე ყოყმანობდა და მოაჯირზე თითებს აკაკუნებდა.. ზურგიდან იგრძნო სითბო და ორგანიზმი ერთიანად

ნუ ჩამითრევ ჯოჯოხეთში (თავი მეორე)

სარკესთან დავდექი და რამდენიმე ს*ქსუალური ფოტო გადავიღე ნუ მთლიანად არ გამიხდია და დედიშობილა ფოტოები არ გამიგზავნია, საღამურის მაისური ოდნავ ჩამოვიწიე ისე, რომ მკერდი გემრიელად გამოიყურებოდა თან წითელი აბრეშუმის საღამური მეცვა

ქრონიკულად ჩემში (ნაწილი მეორე)

ხელები არ მემორჩილებოდა, მობილური ამოვიღე და მისი ნომერი ავკრიფე. რამდენიმე წამი ზარი გადიოდა, შემდეგ მისი ხმაც გავიგე. არ ჰქონდა მძინარე ხმა, პირიქით საოცრად მშვიდი იყო. არ ვიცოდი რა უნდა მეთქვა, რისთვის ვრეკავდი, რისი იმედი მქონდა მაგრამ

ტკივილი და სხვა გრძნობები... (თავი მეორე)

-ისე იცი თენგოს ძალიან მოეწონე.-იცინოდა მაგრამ მე ავნერვიულდი მის სიტყვებზე ვეცადე არ შემემცნია აღელვება.-რაო აბა?-ვიღიმოდი არმინდოდა შეემჩნია. -ლამაზი გოგოავო და ხელიდან არ გაუშვა თორე....