ზოი. მეორე ნაწილი. თავი 1

მია მაგიდას მიუჯდა და მხოლოდ და მხოლოდ გართობის მიზნით, რათა დრო როგორმე გაეყვანა და ამ დროს რაღაც მაინც ეკეთებინა, ჭამას შეუდგა.

დღიური (მეორე ნაწილი)

არც ისეთი მარტივი იყო, მაგრამ გარისკვად ღირდა. სახლიდან გამოგდების მერე იძულებული გახდა თავის მეგობარ ლილესთან გადასულიყო. ლილემაც სიხარულით მიიღო. ერთადერთი პიროვნება იყო, ვისაც გულით უყვარდა ადა და ნაღვლობდა მასზე.

ზოი. თავი 5 (მეორე ნახევარი)

-რატომ მგონია, რომ ზოიმ რაღაც იცის? თუ იცის, რატომ მეთამაშება? ღმერთო, რა ბოროტია ეს გოგო! მათე, შენ მუდამ ამოუცნობი იყავი ყველასთვის, ხოდა ვერც ზოი მოახერხებდა შენ გაშიფვრას. ტყუილად აჰყევი სულელურ შიშებს. ალბათ, სიამოვნებს რაღაცით რომ გაინტრიგებს.

ელენე (მეორე თავი)

ზაფხულის თაკარა მზე ზედ ცის თაღს მოქცეოდა და დედამიწას უსაზღვრო სოთბოს უნაწილებდა , მიწას ალმური ასდიოდა , შეწუხებული ჭრიჭინები მოუთავებლად წუწუნებდნენ. თუმცა წერეთლების ეზოში იმდენი ხე და ლამაზად გაკღეჭილი ბუჩქი იყო, რომ იქ ნამდვილად შეიძლებოდა

აბლაბუდა თავი მეორე

გულით რომ მდომოდა, დაძინებას მაინც ვეღარ მოვახერხებდი, როგორი დაღლილიც არ უნდა ვყოფილიყავი დილით სარბენად ყოველთვის დავდიოდი. ჩვეულებას არც ამჯერად ვუღალატე, შეძლებისდაგვარად ჩუმად, ისე რომ თიკო არ გამეღვიძებინა ჩავიცვი სპორტულად, თმა ისევ შევიკარი

ბიზნესის საქმეები(თავი მეორე)

მისი შავი თვალები, ისე ამას ნეტა აქ რა უნდა?გავივლე გონებაში მაგრამ ვინ გაცადა უფროსწორად რამ გაცადა? ხალიჩას წამოვედე და ნიკის ხელებში ჩავუვარდი, შეხვედრაც დაიწყო მას შემდეგ რაც სკამზე მოვთავსდი და ალექსმა დაიწყო

ტანჯვისთვის დაბადებული (მეორე თავი)

მარიამის სახლიდან გამოვედი. მთელი გზა ჩემს სიზმარზე ვფიქრობდი, ნეტავ რისთვის ვარ დაბადებული, რა მისიისთვის, მართლა წამიყვანს? ვეკითხებოდი ჩემს თავს.ამ ფიქრებში ერთ მანქანას წინ გადავუხტი.-ფრთხილად შვილო

თუ იპოვი გზას (ნაწილი მეორე)

ჰო, გაბრიელი. ეჰ.. ღრმად ამოიოხრა ქალმა. ბოლო რაც ახსოვდა, ის იყო, ვის დავიწყებასაც წლებია, ცდილობდა. ექვსი წლის წინ, როცა დედის ავადმყოფობის გამო საფრანგეთში მიმავალს აეროპორტში ეხვეოდა, წამითაც არ უფიქრია, თუ ამდენი ხნით ვეღარ ნახავდა

შავი გული (ნაწილი მეორე)

ნინას დიტოსთან სერიოზული უთანხმოება მოუვიდა.უკვევდრო იყო ეთქვავრასაც ათი წლის მანძილზე მალავდა.. ბუკიას ოჯახისწევრებიც დაკითხა და რამდენიმე დეტალი ძალზედ საეჭვოდ გამოიკვეთა..

რჩეული (თავი მეორე)

„არა, ოღონს სოფია-ელენე არა და სხვაი ვინც გსურთო!“ იეჭვნაურა მეფემ მისი ეს სიტყვა. „რა მოხდაო სპასალარო, ბათუ. რად არაო დაი ჩემი, სოფიე-ელენეო?!“