ანასტატია გეგეჩკორის ცხოვრება (თავი მეორე)

...მცირე სინათლე თვალის ჭრილში შემოიპარა,ახლა კი მთლიანად გახეხლილი თვალი მომჭრა მისმა სიმკრთალემ.ხელებზე დავიხედე მაგრამ ვერ ვიცანი,შევშფოთდი,ისინი მე არ მეკუთვნოდა ის საზიზღარი დამჭკნარი კანი!

დაგიმორჩილებ (თავი მეორე)

მომენტებში აპარებდა ჩემსკენ თვალს, მაგრამ ეს ვიცი, რომ ახლა არაფერს ნიშნავს. ერთ რამეში დარწმუნებული ვარ, ის იმაზე კარგად მიცნობს ვიდრე წარმომიდგენია, იმაზე მეტი რამ იცის ჩემზე ვიდრე უნდა იცოდეს. მეც მიკვირს, ამას რატომ ვფიქრობ, მაგრამ სხვა დასკვნა

deddy's litte princess მეორე თავი (16+)

თითქმის 20 წლით შენზე დიდი ვარ და ვგიჟდები ასეთი რამ ,როგორ მომდის,თავს 16 წლის ბიჭად ვგრძნობ, რომელსაც მუცელში პეპბლი ყავს და ხელები უკანკალებს ,მხოლოდ იმიტომ, რომ გხედავს . სიყვარულამდე რაღაც მიკლია მაგრამ ეს ის მომენტი არა ქალისადმი ბინძური

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მეორე

მისი დანახვისას ყველა ემოცია ერთიანად ვიგრძენი. ჯანდაბა, ესღა მაკლდა ამ იდიოტის ნახვა ჩემს მეგობრებთან ერთად. ჩემი დანახვისას კმაყოფილმა ღიმილმა გადაურბინა და ეშმაკური ღიმილით შემომხედა, მეც ჩემი თეატრალური ნიჭი გამოვიყენე და თავი ისე მოვაჩვენე

27(თავი მეორე)

ამ ყველაფერს ერთი პლიუსი ჰქონდა. მე ინას საქმეს ვუმსუბუქებდი და შემდეგ ორივეს ბლომად თავისუფალი დრო გვრჩებოდა, რომელსაც გონივრულად ვიყენებდით. მართალია, თავიდან მაისის თავსხმაში გავილუმპეთ და ინას შეყვარებული-სანდრო ავაწრიალეთ, მაგრამ მერე ვისწავლეთ

აუცილებლად მოვა სიყვარული თავი მეორე

სახლში შევედი, შარფი მოვიძვრე ჩანთა იქვე დავდე და ოთახში ავვარდი. სწრაფად გამოვიცვალე კიბეების მოაჯირს შემოვახტი და სრიალით ჩავეშვი კიბეებზე. მისაღების კარი რომ შევაღე მამაჩემიც სახლში დამხვდა და ძალიან გამიკვირდა თუმცა იმდენად გამიხარდა მივედი და

დემონისთვალება (მეორე თავი)

შაბათმა ცუდად ჩაიარა რადგან მთელი დღე ველოდებოდი როდის გათენდებოდა კვირა. და აი დადგა კვირაც და სკოლაში მივდივარ მივედი უნდა დაგვეწყო რეპეტიცია აქეთ-იქით ვუყურებოდი და ვფიქრობდი აი ახლა შემოაღებს კარებს აი ახლათქო მაგრამ სამწუხაროდ ის საერთოდ

მასში დაკარგული თავი მეორე

დიდი ბჭობის შემდეგ ყველაზე საშინელი გადაწყვეტილება მივიღეთ ამის მომხრე არ ვიყავით არავინ მაგრამ სხვა გზა არ გვქონდა. ემილია და გიორგი ერთად იყვნენ ერთ ოთახში ასევე ანი და ანდრო და მე და ნიკა. -არა ამ აზრის წინააღმდეგი ვარ სასტიკად(მარი) -რაიყო კიარ

სხვა გზა (თავი მეორე)

„სიმღერას ბოლო ხმაზე უნდა მოუსმინო. ისე მუღამი არა აქ. ბოლო ხმაზე უნდა გესმოდეს მომღერლის თითოეული სიტყვა თუ მარცვალი. ცალკე მუსიკის თითოეული აკორდი უნდა გიყრუებდეს ყურს. დაბალ ხმაზე სიმღერის მოსმენა იგივეა, რაც აგიზგიზებულ ცეცხლს ეხვეწო ჩაქრიო.

რიტა (თავი მეორე)

- სასიამოვნოა, მაგრამ ვერ გიხსენებთ უკაცრავად, რას შეუკვეთავთ? - ნელ-ნელა უკვეთავდა ყველა, ამ ხნის განმავლობაში როგორ არ სცადა რეზიმ ქეთოსთვის გაეხსენებინა ყველაფერი, მაგრამ უშედეგოდ, თავი ისე შეაწყინა, შემდეგზე სხვა გოგო