დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 9 თავი )

-რატომ არ ძინავს ჩემს ფერიას? _ ნოეს ხელში მყოფ ნიაკოს ვაკოცე ცხვირზე დავკარი თითი -მე და ბაბუ ნაყინებს ვჭამდით და ... უპს _ პირზე აიფარა ხელი -გამყიდე არა ბაბუ ? _ სიცილით გამოვიდა სამზარეულოდან მამა _ ყოჩაღ სიძევ დროულად დამიბრუნეთ ქალიშვილი

აფროდიტას ბრალია (ნაწილი მეორე, სრულად)

ნინე სავარძელზე გაწოლილიყო და ნაძვისფერი თვალებით თეთრ ჭერს შესცქეროდა. დიმიტრის დაბრუნებამ მთლიანად აურია თავგზა. მისთვის მიცემულ პირობას პირნათლად ასრულებდა და დაბარებულივით ფიქრობდა ამ ყველაფერზე გამუდმებით. შეიძლება ზაფხულში ძალიან კი იწელებოდა,

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 8 თავი )

რატიმ გამომხედა და თვალებში მიყურებდა, რაზეც ნოე წამოდგომას აპირებდა რომ დავაკავე -იმედია ეჭვიანი ქმარივით მივარდნას არაპირებ ჩემს ცოლს რატომ უყურებო

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 7 თავი )

-პატარავ ახლა რასაც გეტყვი კარგად უნდა მომისმინო და გაიაზრო მპირდები? _ თავი დავუქნიე და ვანიშნე გააგრძელე თქო _ პირველ რიგში იმით მინდა დავიწყო რომ რასაც ახლა გეტყვი არ არის ჩემთვის იოლი....უბრალოდ ამჟამად ასე ჯობია

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 6 თავი )

სახლში მალე მივედით, ნოემ ნიაკო გადმოიყვანა და სადარბაზოში უნდა ავსულიყავით აბომ ხელი რო სტაცა ანასტასიას და გაბრაზებულმა შეხედა -შენ საერთოდ ნორმალური ხარ? იცი მაინც რამდენი ხანია გირეკავ? _ ანასტასია დაიბნა და ხელი ჯიბეზე მოისვა სავარაუდოდ

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 5 თავი )

-დედი გამიხარად მამა და შენ რომ ჩამოხვედით _ მაგრად ჩამეხუტა ნიაკო -ჩემი ფერია... ჩემი ლამაზი გოგო -იციი.. მეშინია დე -გეშინია? რისი ჩემო პატარა? -დე ეგ პატარა რომ დაიბადება შენს მუცელში რომ არის მერე მე ისე არ გეყვარები როგორც ახლა

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 4 თავი )

თურმე ქმარი რომელშიც დარწმუნებული ვარ და მგონია რომ არაფერს მიმალავს ნარკომანია და მხოლოდ იმისთვის რომ არ დავორსულდე ორსულობის საწინააღმდეგო აბებს მასმევს... რატომ ნოე? რატომ ხარ ასეთი ეგოისტი? რა იფიქრე ჩემთან სე**ით დაკმაყოფილდებოდი და მორჩა? ესაა

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 3 თავი )

ყველაფერი ვუთხარი და რა მითხრა იცი? მითხრა რომ ვეზიზღები, მითხრა რომ ჩემგან წასვლა უნდა... მესმის... მესმის რომ ნაგავი ვარ მაგრამ ვერ გავუშვებ... ასე ვერ გავუშვებ ძმაო... მთელი ღამე ტიროდა, მთელი ღამე ვგრძნობდი როგორ ტკიოდა და უფრო შემზიზღდა ჩემი

მძიმე გზა (მეორე ნაწილი) მეხუთე თავი ... მეორე ნაწილის დასასრული (12)

-მეშინია,ძალიან მტკივა_სალომე ტიროდა.დათომ ხელი მოკიდა და ცოტა ხნით გაჩერდნენ.–სალო,დამშვიდდი.ნუ გეშინია.ღრმად ისუნთქე,კარგი?–ახლა ცოტა მომეშვა.–კარგია,ახლა წავიდეთ_უპასუხა დათომ და გოგონა მანქანისკენ წაიყვანეს.

დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - 2 თავი )

-მოდი ჩემთან _ ჩამეხუტა და მოშორებას ვაპირებდი მაგრად რომ მომხვია ხელი_ ვერ მოგცემ ამ სახლიდან წასვლის უფლებას... ვერ მოგცემ უფლებას ჩემს გარეშე იყო, უბრალოდ ცოტახანი გაჩუმდი და მომისმინე კარგი? ყველაფერს მოგიყვები თუ მომისმენ ...