ხოშტარია (თავი მეორე)

-ვაიმეე დაჩი - როგორც კი გაღებულ კარში დაჩის სილუეტი გამოჩნდა ნინო მაშინვე კისერზე ჩამოეკონწიალა -როგორ გაზრდილხარ გოგო!-სიყვარულით წაეთამაშა დაჩი ნინოს თმებზე და ოთახში შევიდნენ.

მუხის ძირას ( ნაწილი მეორე / თავი I )

ნაწილი წ თავი 1 მეორე დღეს გვიან გამეღვიძა,უკვე შუადღის 3 იყო დაწყებული,ვიცოდი ბაბუაჩემი ძალიან გაბრაზდებოდა - ახალგაზრდა გოგოეს ესე გვიანობამდე როგორ უნდა ეძინოს,დღის ყველაზე კარგი საათები უკვე გასულიაო იტყოდა. ამიტომ უცებ გადავივლე წყალი,ჩავიცვი

კახელი'ო(ნაწილი მეორე)

როდესღაც ხო მთავრდება მეგობრობა და რაიმე სხვა იწყება?მაგრამ ჩემშემთხვევაში ესე არიყო ყოველლ დღე ჩამესმოდა ხვა ბექა დევდარიანზე რომელზეც მთელი თბილისი გიჟდებოდა ძალიან მაღიზიანებდა ეს ყველაფერი უსასრულობა იყო რაღაც ჩემთვის მაღიზიანებდა მისი სახელის

უკუღმართი ქორწინება (მეორე ნაწილი {დასასრული})

"ის წავიდა" -დაიყვირა სულმა და მთლიანად დაუკარგა ადამიანობის შეგრძნება.... "ის წავიდა" ამოილაპარაკა ხმადაბლა. მის ხმას ოდნავ პროტესტიც შეჰპარვოდა მაგრამ ვერაფერს გააწყობდა... შეგუება მოუწევდა!

უკუღმართი ქორწინება (მეორე ნაწილი {3})

-ტაისია მოისვენე, -ბურანში აღუღუნდა ლექსო და აწრიალებულ ცოლს წელზე ხელი მოხვია. -არ მეძინება, ლექსო. -აწუწუნდა და ტუჩები მობრიცა ჭელიშვილმა. -შენ რატომ გძინავს? რა დროს ძილია? -სალაპარაკოდ ვერაფერი რომ ვერ მოიფიქრა, ისევ ქმარს მიუბრუნდა.

მეძავის სიყვარული (თავი მეორე)

ოთახში რომ შევედი ახალგაზრდა ბიჭი ზურგით იჯდა, ავღელდი წამით გავფიქრე ის ხომ არ არისთქო მაგრამ როდესაც ბიჭი მოტრიალდა ამოვისუნთქე... სამუშაო დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა, კლუბიდან რომ გამოვედი გამახსენდა მისი ნომერი და დავურეკე

ეშმაკი და ანგელოზი მეორე თავი

მე და მარი სახლში გადაღლილები დავბრუნდით და ოთახებში გავნაწილდით. რატომღაც იმ ეშმაკის მოციქულზე ფიქრმა ამიტაცა და ამის გამო ნერვები მეშლებოდა. თავიდან ვერ ვიგდებდი მის შავ კუპრივით თვალებს რომელიც საგონებელში მაგდებდა და წყობიდან გამოვყავდი. ჯერ

უკუღმართი ქორწინება (გაგრძელება, მეორე ნაწილი {1})

პრინციპში, ტყუპები ყოველ საღამოს ზღაპრების მაგივრად, დედისა და იშვიათად მამის ლექციებს ისმენდნენ, რომ მათი საქციელი არაადეკვატურია და ასე მოქცევა არ შეიძლება. თუმცა იმ ველურებს რას შეაგნებინებ!

ნაცნობი (მეორე ნაწილი)

-შენ როგორ ხარ? - ფრთხილად მკითხა სალომემ. -მე? მე საერთოდ არ ვარ. ბოლო რვა წელია ხშირად მაქვს ასეთი სიტუაცია, როცა უბრალოდ არ ვარ. ვიღვიძებ, მივდივარ სამსახურში, ვზივარ, ვჭამ, ვკითხულობ, ვუსმენ, ვწერ, მაგრამ არ ვარ... აი მაგალითად, დღეს არ ვარ.

ნაცნობი (მეორე ნაწილი)

არ ვიცი, როგორ, რატომ ან რანაირად ხდება ასეთი დამთხვევები. გინდ დაიჯერეთ და გინდ - არა. კარი გაიღო და ჩემს კაბინეტში სანდრო ნაკაშიძე შემოვიდა. მე მიტკლისფერი დამედო და უბრალოდ არ ვიცოდი რა მექნა. არანაკლები რეაქცია ქონდა ნაკაშიძესაც. მიყურებდა.