CRUEL მესამე თავი +18 ( BDSM / WORLD )

ორი დღე თითქოს წამებში გადის, ჰარის არ ახსოვს რას აკეთებდა. არ ახსოვს რას ამბობდა. ერთადერთი რაც ახსოვს, ალექსანდრასთან საუბარის შემდეგ, ტესტის დაუწერლად როგორ გაიქცა სახლში და მთელი ძალით ჩაეხუტა ლუის, რომელიც მის დამშვიდებას ცდილობდა. ახსოვს რომ

საუკეთესო მეგობრები ( თავი მესამე )

ანის უფროდაუფრო აშინებდა ის ფაქტი რომ სიცივეში, თან ისე რომ არც წყალი და აც საკვები არ იყო როგორ უნდა ყოფილიყვნენ. მაგრამ იმედს იტოვებდა რომ მათსავით შეშლილებიც იქნებოდნენ აქვე სადმე ახლომხალო, და მხოლოდ ამით იმშვიდებდა თავს. უკვე დაღამდა და ძალიან

აფროდიტას ბრალია(თავი მესამე)

მეორე ხელში დაჭერილი ჭიქიდან ცივი ლიმნის წვენი წვეთ-წვეთად ეღვრებოდა შორტებზე და მის წითურ თმაზე ათამაშებული, მზის ოქროსფერი სხივები უცნაურ ათინათს ქმნიდა. -ნინე!-დაუძახა დედამ. ფიქრებში წასული ნინე შეხტა, ჭიქა ხელიდან გაუცურდა და ზრიალით დაიმსხვრა

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (თავი მესამე)

- აქ კიდევ გნახავ? - სიტყვა დააწია მამაკაცმა - არამგონია - მოუტრიალებლად თქვა და ისევ გაუჩინარდა. - კარგი პარტნიორი ხარ.. - თავში გაუელვა ამ წინადადებამ ალექსანდრეს, ისევ სიმწრით ჩაეწინა და ლანას ნათქვამი ორაზროვნად გადააკეთა.

მსოფლიო სხვა თვალით (თავი მესამე)

მსოფლიო სხვა თვალით ჩემი პირველი სათავგადასავლო მოთხრობაა , თქვენ პატივად გხვდათ იმოგზაუროთ უბრალო სახანძროს უფროს ნიკ ჯოუნსთან ერთად რომლის თვალწინ მსოფლიო შეიცვლება ერთი ვირუსის გავრცელებით, ნიკი იწყებს დღიურის წერას და თქვენც თან მოსდევთ მის

აქ სიტყვები ზედმეტია (მესამე თავი)

- აბა ჩაალაგე ტანსაცმელი ? აფორიაქებულმა ნუცამ ჩემი ოთახის კარი შემოაო და ლოგინზე შემომდგარ ჩემოდანს დაკვირვებით დახედა. მე სარკის წინ ვიდექი და „ბიკინებს“ ვიზომავდი. -რაარის გოგო ეს, ჯერ არაფერი გაგიმზადებია ? -დამშვიდდი ყველაფერს მოვასწრებ. -ხოიცი

ექიმები (მესამე თავი)

გამარჯობა ახალგაზრდა ექიმო, იქნებ ახლა მაინც აღიარო ჩემი კვლავ ხილვის სურვილმა რომ მოგიყვანა აქ.-სიცილით უთხრა ლევანმა და გვერდით მიუჯდა. -ხუმრობ ? თუ ასეა, მინდა გითხრა საერთოდ არ გამოგდის. -კარგი რა ცოტა გამხიარულდი, მოეშვი მოდუნდი, გაერთე. გინდა

სიზმრის ქურდი (მესამე ნაწილი, პირველი თავი)

ანასტასიასა და ნიას კაფეში უნდა შევხვედროდი. სახლიდან სწრაფად გამოვედი და ავტობუსის გაჩერებაზე ტრანსპორტის მოსვლას დაველოდე. 12 წუთიანი ლოდინის შემდეგ ჩანთაში აცეკვევული მობილურის ხმა გავიგე. სენსორს თითი გავუსვი და ანას ვუპასუხე: -ხო ან...ეკა სად

მოთამაშე (ნაწილი მესამე)

მას შემდეგ რაც ლუკა წავიდე ყველანი მალევე დაიშალნენ და დრო მომცეს რომ მეფიქრა. ვიცი რომ ბევრს ჩემი გადაწყვეტილება არ მოწონს, მაგრამ მე ამ ექვსი თვით იქნებ ვიღაცას სიცოცხლეს ვუნარჩუნებ? ამაზე ხშირად მიფიქრია... წარმოვიდგენ ხოლმე რომ ჩემი სიკვდილი

ძიძა თავი მესამე

-არ დაგავიწყდეთ რომ რამდენიმე საათში ნიშნობაზე უნდა ვიყოთ და ბავშვები არ მიგვყავს, ამ გოგოსთან დავტოვებთ, ღამეც შენთან დააძინე თუ ვერ წამოდგები. ჩვენ არ მოვალთ.ღმერთო რა დებილია..