წერეთელი (მესამე ნაწილი)

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მეჯეროდა რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველაფრის დათმობა შეეძლო,ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს,დეედამიწა სხვანაირად ბრუნავს,ყველაზე ცივ და სუსხიან ამინდშიც კი შენ არ გცივა,რადგან ეს

ლამაზი სატყუარა (მესამე თავი)

ცდილობ არ შევიმჩნიო რომ მეშინია და გაზას განვაგრძობ,ერთერთი წინ მიდგება და მიღიმის,ამას ტუჩების მოძრაობით ვხვდები რადგან თავზე კაპიუშონი აფარია,ტანსაცმელი კი როგორც ვხედავ შავ ფერში აქვს გაწყობილი.ხელზე რამდენიმე დრაკონის ტატუ აქვს ისიც რაც ლამაზი

"ის რაც არ იყო" (ნოველის მესამე ნაწილი)

სოფელში კიდევ ერთი მზიანი და ხალისიანი დილა გათენდა. ზეზვამაც გაიღვიძა და საწოლში გაიზმორა. დღეს ის ისევ ხმაურიან თბილისში უნდა დაბრუნებულიყო, სადაც ისევ ახალი ისტორიები, ახალი ინტრიგები და სულ ცოტა საქმეებიც ელოდა. მიუხედავად იმისა, რომ თბილისთან

შოკოლადისფერი “ნაწილი მესამე“

-აბა მეტს რას ელოდი?-იკვირვებს-მადლობას ხოარა? -არაფერს არ ველოდი,მაგრამ ჩემი დამცირება ასე არ შერჩება.-ლეპტოპი დავიდე ფეხებზე -იცი სად მუშაობს?

მუტას ამოფარებული სექსუალური ჯიჰადი (მესამე თავი)

-პური ვინ მოგცა?!- მიყვირა და სახეში გამარტყა. ლოყა ამიწითლდა. სული უფრო მტკიოდა ვიდრე სხეული. ჯამარი კაბაზე ჩამოეკონწიალა, მუხლებზე იდგა. -ფარჰანა არ სცემო, დედა! გთხოვ! ჩემი ბრალია...

უკუღმართი ბედი... [თავი მესამე]

ჩემოდნები ჩალაგა და კიბებს დაუყვა.. უჭირდა ამ სახლიდან შორს წასვლა.. ჯერ კიდევ ახსლოვს როგორ, დაბაჯბაჯებდა ამ სახლში, ახსოსვს დედის თბილი და მზრუნველი სახე.. ეხლაკი მისგან მხოლოდ ფოტოები და ტკბილი ძალიან ტკბილი მოგონებებიღა დარჩა...

გენერალი (ნაწილი მესამე )

**** ლიზას მაგიდამდე კი არ მივიდა მიირბინა , ვიღას ახსოვდა სინაზე და გრაციოზულობა , ერთი სული ჰქონდა სახლში წასულიყო და აღარასდროს ენახა თავხედი მამაკაცი . პირველი კოცნა მოპარა და თან ვინ ... ლიზას გვერდით თავისუფალ სკამზე დაეხეთქა და ბოკალიდან

შურისძიებისთვის... ( მესამე თავი )

სიცივე იგრძნო,როგორ დაუარა სხეულში შიშის ტალღებმა... თვალები,ადამიანის სულის სარკეაო ამბობენ. თუ მართლა ასეა,მაშინ დემეტრე,საზარელი ადამიანი ყოფილა... ისეთი ცივი,და მაინც,მრავლისმეტყველი თვალები ქონდა,უნებურად გააჟრიალა ვერას.ფეხის ხმა,ნელ-ნელა

ვარდნა-თავი მესამე

-პულსი ესინჯება, მაგრამ ძალიან ნელა!-ჩურჩულით თქვა ელენემ, შემდეგ კი ორი თითის დახმარებით ქუთუთოები ერთმანეთს დააშორებინა და როდესაც ჩასისხლიანებული თვალები დაინახა, გაყინული სახით აუწია მოსაცმელი მკლავებზე. ის დახვდა, რასაც ელოდა_ნანემსრები.

მებრძოლი (თავი მესამე)

როგორც იქნა ამოვიდა აუზიდან ირაკლი,ლილეს თვალი ჩაუკრა და თიკოსკენ წავიდა.თიკომ ირაკლის სახეში სილა გააწნა და მალევე დატოვა რესტორანი.დაედევნა ირაკლი მას მაგრამ გოგონას არაფრის გაგონება არ სურდა და აღარც ირაკლი შეეწინააღმდეგა და გაუშვა