გიჟების სამყარო (მეშვიდე თავი)

წამოდგააა და ღიტინი დამიწყოო.... ჩემს სიცილზე აბაშიიძესაც ეცინებოდა.. მერეე შეწყვიტა ღიტინი.. დაა გვერძე მომიწვააა და ვარსკვლავების ყურებით ვტკბებოდით.... ცოტახანში თაკოს ყვირილი გაისმა რომ ყველა მაგიდასთანნ მივსულიყავით...

ღმერთის მოწაფე (თავი მეშვიდე)

დრო და დრო მიშუშდებოდა ნაკერი, კოტეს მამამ ფინანსური დახმარება გამიწია იმის სანაცვლოდ რომ შური არ მეძია. რამოდენიმე თვიანი ურთიერთობის შემდეგ... მე და მაია დავქორწინდით... და ერთ წელიწადში ტყუპი ბიჭები გვეყოლა, იოსები და თაზო. მე ფორმიდან

ყველაფერი ჩემს შესახებ (თავი მეშვიდე)

- ოლივიამ ნიკს შეხედა და თვალებს არ დაუჯერა, ხელით მოხატული მაისური ეცვა, მაისურზე სასკე უჩიჰა ეხატა, ოლივია ამ მაისურს ათას სხვა მაისურში გამოარჩევდა, საკუთარი ხელით მოხატა და პოლს დაბადების დღეზე აჩუქა როცა ის თოთხმეტი წლის გახდა, პოლი გიჟებოდა ამ

...და მზე ამოვიდა (მეშვიდე თავი) (ფინალური)

მისკენ ვტრიალდები, იმის იმედით, რომ ის იქ, ყავით ხელში დამხვდება, მაგრამ მე მხოლოდ ცარიელი სივრცე მხვდება. ცრემლები მომდის და მტკივა, მაგრამ ვიცი, რომ ის ჩემთანაა. მენატრება... სიცოცხლის ბოლო წვეთამდე მენატრება... და მასთან მინდა... მაგრამ უკვე

ვარიეტე ( მეშვიდე თავი )

-რაღაც ყვავილი გავპუტე- სულელივით გაიკრიჭა გვანცა. -რა ქენი?-ისე შეხედა თითქოს ორი თავი გამოზრდოდა. -"ვუყვარვარ-არ ვუყვარვარ" ხომ იცი? -მერე ? - გაეცინა ვაჟსაც. -არ უყვარხარო !

ლაღიძე!მომაჯადოე! (მეშვიდე თავი)

მეგონა აღარ ამოვიდოდა ის დღეები დასრულდა და ვიფიქრე ეს ჩვენი ერთად ყოფნაც იმ დღეებს გაჰყვა არვიცოდი მინდოდა თუ არა გაგრძელება მაგრამ გული მწყდებოდა რომ შესაძლოა ჩვენი ურთიერთობა დასრულებულიყო და წერტილი დასმოდა... ცრემლი ჩამომიგორდა აუხსნელ

საქმიანი ქორწინება (თავი მეშვიდე)

- შენი პრინციპებისა და თავმოყვარეობის გამო ჩემი თავმოყვარეობა გაყიდე ?- ღრიალითვე დაუბრუნა პასუხი კატომ - ეგ უკვე შენი თავმოყვარეობა კი არა უაზრო ახირებაა, მუდმივად რაღაცას მიმტკიცებ , გავიგე რომ ძლიერი ხარ, გავიგე რომ მარტოც შეგიძლია ყველაფერს

შურისძიებაში ნაპოვნი სიკეთე (თავი მეშვიდე)

ალექსი, ნიკას ეკითხება, თუ სად სურს წასვლა, მიუხედავად იმისა რომ უკვე საღამოს 9საათია, ნიკა პასუხობს რომ არ არის საჭირო არსად წასვლა, მას არ სურს რომ ალექსი შეაწუხოს, ძალიან სცხვენია, ალექსიმ კი უპასუხა, რომ ის აქ იმისთვის იყო რომ ნიკას სურვილები

ისე , როგორც მე მინდა ! (თავი მეშვიდე)

- ჩემთვის აქვს, იქ ჩემს სახლში მინდა ჩემადვე დაგიგულო. ანა ლევანს მოეხვია, მერე მოსაცმელი მოიცვა და გაყვა. ღამე ერთად ჩახუტებულებს ეძინათ. ღამე ანას გამოეღვიძა და ლევანს დააცქერდა, ლევანმა ძილშიც კი იგრძნო მზერა და გაეღვიძა - ვერ იძინებ ? - ვერა ?

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეშვიდე)

-ვერ ვიჯერებ... ვერ ვიჯერებ რომ ზუსტად ისეთივე უემოციო ცხოველი ხარ, როგორიც ადრე იყავი. ყოველდღე ღმერთს მადლობას ვუხდი, რომ შენნაირ ადამიანთან არ მიწევს მთელი ცხოვრების გატარება. კიდევ კარგი ლიზიმ თავი დააღწია ამ ჭაობს. -ჭაობს? ჭაობი მე ვარ? -კი.