მივიწყებულთა კუნძული 12 (დასასრული)

როგორი გრძნობა უნდა ქონდეს,როცა შენს სხეულს დაჰყურებ და ხედავ შენი საყვარელი ადამიანების ტანჯვას. ყოველდღე და ყოველწამს ხელმეორედ კვდები.ვერაფერს აკეთებ მათი ტანჯვის შესამსუბუქებლად. ველაპარაკები,ვეხევევი,ვკოცნი,ვტირი,ვყვირი მაგრამ მათ არ ესმით.

მივიწყებულთა კუნძული 11

ყველაფერს ცვლის სიყვარული. მან შეიძლება აღმაფრენამდე აგიყვანოს და ყველაზე ბედნიერი გამყოფოს ან კიდევ ყველაზე უბედური. ჩემს შემთხვევაში? მე ბედნიერი ვარ,რომ მყავს ის. მიუხედავად ყველაფრისა ბედნიერი ვარ,რომ კუნძულზე გავიზარდე და ამდენი ხნის შემდეგ

მივიწყებულთა კუნძული 10

ამ პატარა მიტოვებულ ქ­ოხში.ყველასგან და ყვე­ლაფრისგან შორს მასთან­ ერთად თავს იმაზე ბედ­ნირად ვგრნობდი ვიდრე ­ვიმსახურებდი. სხეულის­ თითოეულ ინჩზე მისი ტ­უჩების სითბოა შერჩენი­ლი.კიდევ უფრო სასიამო­ვნოა ბუხართან მოგიზგი­ზე ცეცხლის ალი როგორ ­ათბობს

მივიწყებულთა კუნძული 9

  მზერას ისევ მას ვუბრუნებ და მასში ვიკარგები. ტალღებზე მოლივლივე ორ სხრულს ვგავდით,რომელიც სიამოვნებას იღებდა.ხელზე მაწვენს ჩემი გახსნილი ფეხი ოდნავ ზემოთ იწევა.თავისუფალ ხელს სახეზე მისმევს და ისევ ვსწორდებით. შუბლს შუბლზე მადებს. -საშინლად მინდა

მივიწყებულთა კუნძული 8

მისი ცხელი სუნთქვა მთელ სხეულს მიწვავს ისევ. თუმცა აღარ მოიწევს ტუჩებით. უბრალოდ მთლიანად ვყავარ მოცული მკლავებში და ნელა იწყებს მოძრაობას. ხელებს წელზე ვხვევ და მაისურზე ვეჭიდები. - მუსიკის გარეშე?-სიცილით ვჩურჩულებ მის მხარზე მიკრული.

მივიწყებულთა კუნძული 7

ეს გოგო კი ყველგან თვალებში მეჩხირება, თუმცა ჩემი განწყობის გაფუჭებას ვერ ახერხებს. სამზარეულოში წვენის დასალევად შევედი. იქვე ფეხი ფეხზე გადადებული მხვდება. ყურძენს ნელა აცლის მტევანს და პირში იდებს.მაცივართან მივდივარ ჭიქაში წვენს ვისხავ და უკან

მივიწყებულთა კუნძული 6

ლამის კისერი მომწყდეს იმ მხარეს ყურებით და ველოდები რა წამს დაბრუნდება. არადა ალბათ ორიოდე წუთიც არ არის გასული. გოგონას, რომელსაც ცოტახნისწინ მთელ ჩემს ცხოვრებას ვუთმობდი,ახლა კი ისიც არ მინდა ჯონგინთან ახლოს იდგეს. "ჰანა გონს მოდი!" მკარნახობს

მივიწყებულთა კუნძული 5

- თქვენ მწარედ მოგატყუეს. თქვენი შვილი თორმეტი წელი კუნძულზე იზრდებოდა და იცდიდა,როდის დადგებოდა დრო,რომ თქვენთან მოსულიყო.- თითქოს გაშეშდა. მიყურებს და თვალებიდან გადმოსული ცრემლებით ვხვდები, რომ ესმის რასაც ვამბობ.- და როცა ეს მოხდა და დააღწია

მივიწყებულთა კუნძული 4

ვერ დაინახე რამდენად ბედნიერი იყო როცა მისი შვილი მოვიდა? მის თვალებში ბრწყინვალება ვერ შენიშნე?  უბრალოდ არ მინდა ტკივილი მივაყენი.  არ მინდა ვუთხრა, რომ ტყუილში აცხოვრებენ. - თვალებს ვხუჭავ და ღმად ვსუნთქავ. - მაგრამ ის მისი შვილი არ არის - ცრის

მივიწყებულთა კუნძული 3

ჯუნგლებში გზას ვიკვალავთ. გზად თვითმფრინავის დამწვარ ნაწილს გავუარეთ. ის წამები მიდგება თვალწინ როცა ჰანა ამბობდა,რომ უკვე გვიან იყო. წარმოდგენისას თუ რა შეიძლება მოსვლოდათ სხეულში ისეთივე ტკივილი მივლის როგორც მაშინ. თვალებს მაგრად ვხუჭავ. - ეს ის