მინდვრის ყვავილი

ტალღების ხმა, დილის სიჩუმე, უსასრულო ღამეები, გადის საათები, დღეები და მიყვები დინებას, უმისამართო მიმართულებით. ყველგან მივდივარ, ყველა ენა მესმის, მაგრამ რაარის ჩემი.

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი XII)დასასრული

ადრიანად გამეღვიძა. საშინლად იყო მოღრუბლული. დიდი ხანია ასეთი ცუდი ამინდი არ ყოფილა. მასპინძელს ეძინა და აღარ გავაღვიძე. მისი საწვიმარი ავიღე და სანამ წვიმას მოუმატებდა გაგას სახლისკენ გავიქეცი. გზა არც ისე ახლოს იყო, ამიტომ შუა გზაზე ისე დაუშვა

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი XI)

როგორ, ადგები და უბრალოდ წახვალ? ჰკითხა საკუთარ თავს. ვერ წახვალ, ვერ დატოვებ მას ვინც ასე ძალიან გიყვარს , უკარნახა შინაგანმა ხმამ. არა ვერ წავალ, გაიმეორა ხმადაბლა.საკმარისია! ჩემი ცხოვრების დატირება უნდა შევწყვიტო!

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი X)

რატომ მაინცდამაინც ახლა? ფიქრებს თავს ვერ უყრიდა გაგა. სწორედ იმ დროს, როდესაც ყველაფერი ასე კარგად იყო. მე ის ძალიან მჭირდება, მაგრამ რა შემიძლია გავაკეთო ამ მდგომარეობაში? ვუთხრა როგორ მიყვარს და შემდეგ ტანჯვისთვის გავიმეტო? არა , ამას ვერ

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი IX)

"ბიჭს გულში თითქოს რაღაც ჩასწყდა, საშინელი ტკივილი იგრძნო მკერდში, ფრთხილად მოიშორა მარიამი და ოთახიდან გაიყვანა.ბილეთი ხელებში ჩაუდო. ხმის ამოუღებლად შემოტრიალდა, კარი გადაკეტა. კედელს მიეყრდნო და ატირდა... "

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი VIII)

გაგამ თვალები გაახილა თუ არა, პირველი რაც შეამჩნია ეს მარიამის ნამტირალევი თვალები იყო.ვალი მიმოავლო იქაურობას, ნაცნობი გარემოს დანახვამ ძლიერ გაახარა. თავის საწოლში იწვა. -როგორ ხარ? თავს უკეთ გრძნობ? გაგა რა დაგემართა? კითხვას კითხვაზე აყრიდა

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი VII)

საწოლზე ვიწექი და ტირილისგან დასიებულ თვალებს ვეღარ ვახელდი. მეოთხე კვირა სრულდებოდა რაც აქ ვიყავი გამოკეტილი.

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი VI)

თვალები საავადმყოფოში გაახილა. ხელოვნური სუნთქვის აპარატი აუტანლად წიკწიკებდა. სახე დაცვარული ჰქონდა. ირგვლივ არავინ იყო. სურდა სახიდან მოეშორებინა ეს აუტანელი ნიღაბი, მაგრამ ხელის აწევაც კი არ შეეძლო. რა მოხდა. აქ როგორ აღმოვჩნდი.

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი V)

დილით მარიამს გარედან ხმაური შემოესმა. როგორც სჩანს დაბრუნდა ვაჟბატონი, გაიფიქრა და გვერდით გადაბრუნდა. როგორ უნდა შეხვედროდნენ ერთმანეთს რა უნდა ეთქვათ ან როგორ უნდა გაეგრძელებინათ ერთ სახლში ცხოვრება,

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი IV)

გაგა წავიდა თუ არა, იმ წამიდან თავში რამდენიმე გეგმის მოფიქრებას შევუდექი. სახლში მხოლოდ მე და ეს ხანშიშესული ქალბატონი ვრჩებოდით და ვფიქრობდი პროლემა არ უნდა ყოფილიყო ჩემი აქედან გასვლა. პირველი გეგმა