სი მიშგუ მიჟ ხი! (თავი 3)

,,-ახლა ჯერ მხოლოდ ათი საათია, ამიტომ ზევით ავალთ მთაზე და იქიდან გადმოვხედავთ სვანეთს. - იოანემ გამოგვხედა და ხელით გვანიშნა, თუ სად უნდა ავსულიყავით. ჩვენც თავი დავუქნიეთ და მას გავყევით. -თან ამ ადგილზე მოგვიყევი რამე, რა.. - ძალიან

სი მიშგუ მიჟ ხი! (თავი 2)

"ოთახში შესულმა სუნთქვა ძლივს დავირეგულირე, სწრაფად გავიხადე თბილი ტანსაცმელი და მოკლემკლავიანი მაიკის ამარა შევწექი ცივ ლოგინში. თავიდან გამაჟრიალა, თუმცა მერე მესიამოვნა კიდეც ეს ცივი მატერია. -გაუთლელი ხეპრე. - უცნობის გახსენებისას, კიდევ

სი მიშგუ მიჟ ხი! (თავი 1)

,,-გაცივდები. - წინიდან ხმა მომესმა, თუმცა მთვარის შუქზე სახის გარჩევა ვერ შევძელი. -ნუ იდარდებ. - ჩემს თავთანაც არ ვაღიარებდი, მაგრამ ძალიან შემაშინა უცნობის ასე მალე გამოჩენამ. ფეხზე წამოვდექი და სახლში შესვლა დავაპირე, ისევ უცნობის ხმა, რომ

მიშგუ ლილე (ჩემი მზე) 4

სიყვარული (ნებისმიერ ასპექტში)- ერთადერთია, რამაც შიძლება, შეგცვალოს მთლიანად. თავმოყვარეობა დაკარგულ ქალსაც კი შეიძლება 2 მიზეზი ქონდეს. "დედაა!" ან " შეყვარებულია, ეპატიება." შყვარებულმა, შეიძლება გააკეთო ის, რაც აქამდე შეუძლებლად მიგაჩნდა.

მიშგუ ლილე (ჩემი მზე) 3

-გპირდები, ხორც სულ დაგიკეპავ და გამოცხობაშიც დაგეეხმარები. მესმის, აწ უკვე, კარგად ნაცნობი ხმა. მეღიმება, მაგრამ ჩვეულ, როლს ვირგებ. -მადლობა. მარტოც მოვახერხებ. გამარჟვებული სახით ვუყურებ და ჩემი ზეიმი ჯერ ადრე ყოფილა. -ხოდა, მაგას რა ჯობია. შენ

მიშგუ ლილე (ჩემი მზე) 2

"თავხედი, ტყიური, უზრდელი"- ლანძღავდა ჩემი გონება და გარეგნულად არაფერს ვიმჩნევდი. -ლილე, ბედი გეხსნება. დამცინა მარიამმა. -დავიჯერო, მასეთი ბანალურობისთვის გემეტები? ეგ სეთი ტიპია კოჭებს დამიხვრეტს . ვიცინი და ტელეფონში ვძვრები...

მიშგუ ლილე (ჩემი მზე) 1

-ლილე! მგონი შეყვარებული ხარ. ეზოდან, მეძახის ჩემი მეგობარი. -რა შემატყე ჟორჟიკ? ვიღუშები და მაინც მეცინება. -თვალები, რომ გიბრწყინავს? ეჭვის თვალით მიბრუნებს კითხვას. -შემეშვი. უაზროდ ვიქნევ ხელს და შიგნით შევდივარ. მოფუსფუსე ჩემ მეგობრებს ვუყურებ