მკვდარი ვარ

როცა ფარ-ხმალი ხელში მიჭირავს ჩემი ქვეყნისთვის მხოლოდ ფარი ვარ თუკი შევცოდე, გადავაჭარბე სახელმწიფოსთვის უკვე მკვდარი ვარ. სისხლის ვიბრძოლე ბოლო წვეთამდე მოხდა სულის და ხორცის გამიჯვნა

მკვდარი ანგელოზი (თავი 2,3)

დავიღალე...აღარ შემიძლია...მივდივარ...უცბად სუნთქვა შემეკრა, ვეღარ ვსუნთქვადი, თითქოს სპირტის სუნი... თვალები ნელ ნელა მეხუჭება და იმის მერე არაფერი მახსოვს...თვალები გავახილე,მხოლოდ ბუნდოვნად ვხედავდი რა ხდებოდა, ძალა გამოცლილი მქონდა, ბუზის

მკვდარი ანგელოზი (თავი 1)

სიყვარული... მაინც, როგორია ეს სიყვარული?! ისე გატკენს, როგორგც გახარებს. როცა გიყვარს ნაკლი იმალება, შეიძლება, სხვების არა, მაგრამ შენთვის კი და რა აზრი აქვს ამ დროს სხვის აზრს თუ თავად ბედნიერი ხარ? სიყვარული შეიძლება ესტუმროს შენს გულს

მკვდარი სინათლე

დაკარგული ადამიანები ჩვენს ცხოვრებაში ყოველთვის ამოუცნობ ტკივილად რჩება, არ ვიცი რატომ მაგრამ დღემდე საკუთარ სიცოცხლესაც კი გავიღებდი რომ მისი ღიმილი დამენახა. ეს არ არის ბანალური სიყვარულის ისტორია, ეს იმ მეგობრობის ისტორიაა სადაც ყოველთვის ერთი

მკვდარი ისტორია - თავი II

სამსახურში ზუსტად 17 წუთით და 49 წამით დავაგვიანე. ვიცოდი მაკა, ჩემი უფროსი, უკვე თავის ოფისში ცოფებს ყრიდა და პირდაპირ იქეთ გავემართე. ფეხები უკან მრჩებოდა… რა გაუძლებდა კიდევ ერთ ვულკანის ამოხეთქვას? რით ვერ გაიგო რომ ასეთი ტიპი ვარ?! სულ

მკვდარი ისტორია

საათს დავხედე თუ არა ფეხზე გიჟივით წამოვხტი. არადა, მეგონა სულ რაღაც ათი წუთით წამთვლიმათქო და ერთი საათი გასულა. თხუთმეტ წუთში უნდა მომესწრო ჩაცმაც და სამსახურში მისვლაც. კარადა გამოვაღე, ჯინსის შარვალსა და ყავისფერ ჯემპრს დავავლე ხელი და აბაზანაში

მკვდარი ოცნებები (დასასრული)

-მართალი ხარ -მივხვდი, რომ სულელურად მოვიქეცი და თავი ჩავხარე -თუმცა ისიც უნდა გითხრა, რა ბევრჯერ მომინდა შენთვის ელის არსებობის შესახებ თქმა, უბრალოდ ისიც კი არ ვიცოდი სად მომეძებე. ისე წახვედი რომ კვალიც არ დაგიტოვებია. წარმოგენაც არ მქონდა, სად

მკვდარი ოცნებები 14

-არა არაფერი მითქვამს -კვლავ ვსლუკუნებდი -ვერ შევძელი ანდრო. ის უნდა გამეშვა, სხვანაირად ვერ მოვიქცეოდი ამის თქმა დამთავრებული ძლივს მქონდა, რომ ჰოლში ჩემი და შემოვიდა წყლის ჭიქით ხელში, ჩემს წინ ჩაიმუხლა და თანაგრძნობით სავსე მზერით გამომიწოდა.

მკვდარი ოცნებები 13

-აქ იმისთვის არ მოვსულვარ, რომ ახსნა-განმარტება მოვისმინო -მითხრა და მოულოდნელად მრისხანე მზერა მიიღო -უბრალოდ იმის სათქმელად მოვედი, რომ მინდა შენთან ყველაფერი საბოლოოდ დავასრულო. ელდა მეცა ამის გაგონებაზე. რაღაც ამდაგვარს ისედაც ველოდი, მაგრამ

მკვდარი ოცნებები 12

არც კი ვიცი როგორი სიტყვებით აღვწერო ის ლამაზი დღეები, რომელიც ჩვენ, სრულიად მარტოებმა იმ აგაკარზე გავატარეთ. ყოველი დილა ჩემთვის მისით იწყებოდა და ეს ყველაზე დიდი ბედნიერება იყო, რაც კი ოდესმე განმეცადა. ლეოსგან ყოველ წამს დიდ სიყვარულსა და სითბოს