მოახლოება (X თავი)
-არც ეწევით? -არა!-უარს ვეუბნები და ქალაქის ხედს გავყურებ. გარშემო ყველაფერი განათებულია, დაკეტილ მაღაზიებში შუქები მოჩანს, ვიტრინებში დალაგებული ტანსაცმელი და სამკაულები თვალს მოგჭრიან, გარეთ გაკეთებული დასასვენებელი სკამებიც კი ცარიელია...მოახლოება (IX თავი)
-საშინელი ადამიანი ვარ, ახლა ასეთ დროს რომ გტოვებ! პალატიდან ისე გავდივარ, ნიკას თვალს არ ვაშორებ. გარეთ გამოსული, მისი ოჯახის წევრები კარებთან არ მხვდებიან. ცრემლებისგან, ვეღარც კი ვარჩევ გარშემო არეალს და დაბინდული თვალებით ვცდილობ ტაქსიმოახლოება (VIII თავი)
-რომელი ოპერის მომღერალი მე მნახე? ამიტომ, მოდით, მოდით!-არ ჩერდებოდა, გოგა. მე და ნიკა ტელევიზორის წინ დავდექით, ხელში მიკროფონები დაგვაჭერინეს და Mariah Carey-ის ,,All I Want For Christmas Is You“ დავიწყეთ. სიმღერას კი კარგად ვყვებოდი, მაგრამ ჩემიმოახლოება (VII თავი)
-უფროსმა შემოგითვალა, თუ ჭკვიანად არ იქნება, იცის რა ბედიც ეწევაო!-მხოლოდ ამას ამბობენ და სწრაფადვე მიდიან. -ნიკა, მეტყვი რა ხდება?-ვტრიალდები მისკენ. ის კი გაჩუმებული დგას და თვალებში მიყურებს, ეტყობა რომ თქმა არ უნდა. -კარგი, არ ხარმოახლოება (VI)
ნიკა, თანხმობის გარეშე გავიდა გარეთ, დირექტორთან კი რა მოხდა არაფერი ვიცი. -რა ხდება?-იკითხ ერთ-ერთმა ჩემმა კლასელმა. არავის არაფერი გვითქვამს, ყველა გავჩუმდით და გაკვეთილი განვაგრძეთ. თანდათანობით ირკვეოდა, რომ თურმე ირაკლი მოკლეს, გამოძიებამ კიმოახლოება (V)
-,,გიპოვი, აუცილებლად გიპოვი!“ თავს უკან ვაბრუნებ. ვხედავ, ავტომობილში, საჩქაროდ, როგორ ჯდება, თან მობილურში რაღაცას ეძებს. თავს წინ ვაბრუნებ, ასე უეცრად რა მოხდა? ისეთი სისწრაფით მიდის, წითელ შუქნიშანზე არ ჩერდება, თვალის შევლებასაც კი ვერმოახლოება (IV თავი)
-გულზე არ მეხატები.-იცინის და ფეხზე დგება. ვიღიმი და ნაჩქარევად ვიძახი: -უნდა წავიდე! -პირველი ყოველთვის შენ გარბოდი... -ალბათ, იმიტომ რომ შენთან არაფერი მესაქმება...-ვამბობ, მანქანიდან ჩანთას ვიღებ.მოახლოება (III თავი)
მეგონა ჩემი თავი ამის უფლებას არასოდეს მომცემდა... გამუდმებით ვირწმუნებოდი რომ დაუფიქრებლად არ მოვიქცეოდი, მაგრამ ახლა რა ხდება? ჩემს სიამაყეზე უარი ვთქვი, თუ მან მაიძულა ეს შეცდომა დამეშვა? უამრავი კითხვის ნიშანი მიტრიალებს თავში, რომელზეც ზუსტმოახლოება (II თავი)
ცხოვრებაში ერთხელ მაინც დგება მომენტი, როდესაც მივიწყებულს იხსენებ ან გახსენებენ. გიწევს ამაყად იდგე და ერთმანეთში არეული გრძნობები გათიშო. ხანდახან ყველაფერი ილუზია გგონია, რომელსაც რეალობის მტვერი აცხია. საქმეც იმაშია რომ შეიძლება ყველაფერიმოახლოება (I თავი)
ვგრძნობდი, ვიცოდი რომ კიდევ ერთხელ გამოჩნდებოდა, კიდევ ერთხელ მაგრძნობინებდა თავს დამცირებულად, ანდაც პირიქით სიამაყეს ვიგრძნობდი, ერთმანეთს გამარჯვებული სახეებით შევხედავდით... ის სხვა იყო... ადამიანი, რომელიც ყველა გრძნობას განმაცდევინებდა...ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.