მოთამაშე (ნაწილი მერვე)

საშინელი თავის ტკივილი მაღვიძებს. ანას ოთახში ვარ და ყველას ძინავს. ფანჯრიდან ვიხედები, ჯერ არც კი გათენებულა, მაგრამ ძილს ვერ შევიბრუნებ. საშინელი თავის ტკივილი მაღვიძებს. ანას ოთახში ვარ და ყველას ძინავს. ფანჯრიდან ვიხედები, ჯერ არც კი გათენებულა,

მოთამაშე (ნაწილი მეშვიდე)

ცუდად ვარ. ვარჯიშის გამო კუნთები ისევ მტკვა, ჭრილობები კი ჯერ არ შემხორცებია, და ხელს მიშლიან. დეჰიდრაცია მჭირს და მეძინება. მაგრამ ეს არ ნიშნავს რომ მე დასვენების უფლება მაქვს. სკოლაში შევდივარ, და ყველა ისევ ჩემკენ იყურება, ამრეზით. თავიდან ყველა

მოთამაშე (ნაწილი მეექვსე)

მოსიარულე მკვდარს ვგავარ, მალე თამაში მექნება, მაგრამ ჯერ ისევ ვერ ვბედავ რომ ეს კესის ვუთხრა, მისი ღიმილი კი ნელ-ნელა უფრო და უფრო ფართო ხდება და მიხარია რომ მას ასეთ ბედნიერს ვხედავ. სკოლის შესასვლელში ვდგავარ და კესის ველოდები, აჯეჯილი ტანსაცმელი

მოთამაშე (ნაწილი მეხუთე)

თვალებს ვახელ და ხელში ჩაბღუჯულ წერილს დავყურებ, რასთან ერთადაც დამეძინა. წერილს ვკეცავ და უკან კოლოფშივე ვინახავ. მეშინია რამე არ დაემართოს. ამ წერილს ჩემთვის უამრავი მოგონება მოაქვს და მახსენებს თუ როგორი ცუდი ადამიანი ვიყავი და ვარ, და ის რომ

მოთამაშე (ნაწილი მეოთხე)

ზუსტად ერთი თვეა მასული ას შემდეგ რაც კესიმ ითამაშა. ზუსტად ერთი თვეა გამუსი მას შემდეგ რაც ჩემი შეცდომები გავაანალიზე. და ზუსტად ერთი თვეა გასული მას შემდეგ რაც მე ის უკანასკნელად ვნახე. მინდა რომ წავიდე, სახლში დავადგე და

მოთამაშე (ნაწილი მესამე)

მას შემდეგ რაც ლუკა წავიდე ყველანი მალევე დაიშალნენ და დრო მომცეს რომ მეფიქრა. ვიცი რომ ბევრს ჩემი გადაწყვეტილება არ მოწონს, მაგრამ მე ამ ექვსი თვით იქნებ ვიღაცას სიცოცხლეს ვუნარჩუნებ? ამაზე ხშირად მიფიქრია... წარმოვიდგენ ხოლმე რომ ჩემი სიკვდილი

მოთამაშე (ნაწილი მეორე)

კესის სახეს ვუყურებ ეკრანზე და თავს ძალას ვატან რომ მის სანახავად არ წავიდე. მე ის მენატრება, მაგრამ დარწმუნებული ვარ რომ უკეთესი იქნება თუ არ ვნახავ. ის ისევ უნდა წავიდეს, ვიცი რომ ეგოისტურად ვიქცევი, მაგრამ არ მინდა რომ წავიდეს, არ მინდა რომ

მოთამაშე (თამაშის გაგრძელება) ( პირველი ნაწილი)

როდესაც მონადირე ხდები შენთვის მთლიანი ცხოვრება იცვლება. როდესაც უბრალო მოთამაშე ხარ შენ ასე ისე გამოძრომას მოახერხებ, მაგრამ როდესაც ნადირობას იწყებ, შენ ვერარ აღწევ თავს. შენ არა მარტო მონადირე, არამედ მსხვერპლიც ხარ. შენ ყველაფერი ხარ, მაგრამ

"მოთამაშე": საიდუმლო (4)

მანქანის ძრავა ჩართო თუ არა, მისი ფანჯრის მინაზე ვირაცამ დააკაკუნა. ირაკლიმ მინა ჩამოსწია და დავინახე შუახნის, ჩასუქებული, შავ კოსტუმში გამოწყობილი მამაკაცი._გილოცავ ირაკლი!_უთხრა მან და გულიანად გადაიხარხარა._აქ რას აკეთებ კოტე!_ჰკითხა ირაკლიმ

"მოთამაშე": შეხვედრა ბავშვობის მეგობარითან (1)

იქაურობა ოვაციებმა მოიცვა, ირაკლის მეგობრები ლამის მაგიდაზე შეხტნენ და ისე უსტვენდნენ, ბატონი ერეკლე და მისი მეუღლე კი ჩვენსკენ გამოემართნენ მოსალოცად. მხოლოდ მე და ირაკლიმ შევამჩნიეთ ახალგაზრდა, შავგვრემანი ლამაზმანი, რომელიც უსიტყოდ წამოდგა ფეხზე