ვნებებზე მოთამაშე[7]

-ნიაკოსთან მარტოს დამტოვებ?-სთხოვა მარიტას.ნიაკოს ხმა არ ამოუღია,მაგრამ დაქალს ისეთი მზერით შეხედა,რომ ყველაფერი ჩანდა. -კარგი,მაგრამ მხოლოდ ათი წუთით-ორივეს შეხედა და შემდეგ თავის ოთახში გავიდა.

ვნებებზე მოთამაშე[6]

-ვინ ის?-ნიაკომ უემოციოდ ჩაილაპარაკა. -ვინ და დათო.ზურგით დგას. ეუცრად დათო მოტრიალდა და გოგონების დანახვისას,პირდაპირ მათკენ აიღო გეზი.

ვნებებზე მოთამაშე[5]

-გამარჯობა,მამა-მხარზე ხელი დაკრა ბიჭმა გოჩას და შემდეგ მარიტას შეხედა.ნიაკო შემობრუნდა.იცოდა,რომ ის დათო იყო,მაგრამ გასაქცევი აღარ ჰქონდა.გულმა ბაგაბუგი დაუწყო და საშინელი შეგრძნებები დაეუფლა,მაგრამ მაინც შებრუნდა დათოსკენ. .

ვნებებზე მოთამაშე[4]

-რა გჭირს ბიჭო? იმ დღესაც დედაშენმა რაღაც ვერ არისო. -აუ,კარგი რა -მხარზე ხელი დაარტყა ირაკლის და ისევ კომპიუტერს მიუჯდა.“ამ ეკრანს რომ აკრულხარ,ის გოგო კი არ გადმოხტება და ხელებში ჩაგიხტება“-მეორე „მემ“ უფრო გააღიღიზიანა ბიჭი. -წამო,რა-ბოლოს ძლოს

ვნებებზე მოთამაშე[3]

-ისე კარგი გოგო იყო-დათომ ძმაკაცს გაუბა საუბარი. -რომელი?-მხრები აიჩეჩა ზურამ და მექალთანეს თვალი ჩაუკრა. -ნიაკო ერქვა.დიდი ხნის წინ,რომ შევხვდი კინოში..-ნიაკოს დაბერილი ტუჩები გაიხსენა და ნერწყვი მოადგა.

ვნებებზე მოთამაშე[2]

ფეხები თითქოს მას აღარ ეკუთვნოდა,გეგონებოდა გაქურდესო,თუმცა განა ასე არ იყო! ითამაშეს მის ვნებებზე და შემდეგ დაწუნებული საქონელივით უკან გამოუშვეს!

თამაშით დაღლილი მოთამაშე

ღია ფანჯრის რაფაზე ვზივარ, უაზროდ გავცქერი ქუჩას უკვე ორი საათია. ცივა, ქუჩაში ხალხის მოძრაობა ნელ-ნელა მცირდება. საკუთარი სხეულის ჯერ კიდევ სიცოცხლიანობაში რომ დავრწმუნდე, ყავის ბოლომდე დაულეველ ჭიქას ფეხს ვკრავ და იატაკზე ვარდება. დავარდნის

ნერვებზე მოთამაშე (7 დასასრული)

არ გიცნობდი, არ ვიცოდი ვინ იყავი.. მაგრამ ჩემი სული ხარ.. ჩემი ნათელი სხივი ხარ იცი?! შენი მზისფერი ღიმილი როგორ მსიამოვნებს.. ღმერთო, როგორ მაკარგვინებს ჭკუას.. შენთან სიახლოვის დროს, როგორ მინდა მაგრად ჩაგეხუტო და ძვლები აგატკივო.. როგორ მინდა

ნერვებზე მოთამაშე (6)

-მაკოცა..-თქვა ჩუმად და თავი დახარა, თითქოს ამით სირცხვილის დაფარვას შეძლებდა. -რააა?-ერთხმად წამოიყვირა ოთხივემ და თვალები დაქაჩა. -ხო და, შენ რომ გაკოცა იმიტომ დათანხმდა ამერიკაში სამწლიან ვიზიტს??-გაბრაზებულმა წამოიყვირა ოდიმ.-რა.. შენ.. რა

ნერვებზე მოთამაშე (5)

ჯერ კიდევ ვერ იჯერებდა იმას, რომ მამა გახდებოდა. ნინია კი მისი შვილების დედა. მისთვის რომ ეკითხათ, დედამიწაზე მასზე ბედნიერი, კაცი არ დადიოდა. მისი ეგონა დედამიწა თავიდან ბოლომდე, უკიდურესი პოლუსებიც კი მის საკუთრებად მიაჩნდა იმ წამს. არ იცოდა,