მომეცი შანსი( დასასრული)

ეხლაც რომ არ ვიყო ორსულად ?- ცრემლიანი თვალებით უყურებდა ლენას - ყოველ წუთს ბღავიხარ,თევზის დანახვაზე ლამის ზედ აირიე გული და ორსულად თუ არ ხარ და ჩემი კულინარიური შედევრი ტყუილად გამიფუჭე… ჩემი ხელით მოგკლავ მართლა- ორი ცალი ტესტი მიაწოდა- დროზე

მომეცი შანსი ( თავი 19)

ეს რა არის?- პლედზე მიანიშნა - პლედია , თუ არ მოგწონს სადაც სვავდი იქ დაბრუნდი - ცხვირაწეულმა საძინებლის კარები მიხურა და მეტი სიფრთხილისთვის შიგნიდან ჩაკეტა- მომინდომა ბიჭმა განტვირთვა.

მომეცი შანსი ( თავი 18)

უნდა გეთქვა.... - რა უნდა მეთქვა ...მე რა ვიცოდი თუ დაგავიწყდებოდა, მთელი ღამე კატასავითკრუტუნებდი ჩემს სახელს და იპორჭყნებოდი... - გაჩუმდი... ნუ ყვები...-ყურებზე ხელები აიფარა,

მომეცი შანსი (თავი 17)

ერთ თვეს გაძლევ , ერთ თვეში უნდა მითხრა ერთად ვაგრძელებთ თუ ცალ- ცალკე. მე დავიღალე , რაც შემეძლო ყველაფერი გავაკეთე… - შენ რა ულტიმატუმს მიყენებ?- გაკვირვებული უყურებდა

მომეცი შანსი (თავი16)

- შენ!შენ …. ვინ ხარ?- თვალები დაჭყიტა თაიამ. - შენი სუპერ გმირი- გაეკრიჭა აჩი- ეს ჩემი ნომერია, შეგიძლია მიაწერო გმირი გამოძახებით

მომეცი შანსი( თავი 15)

რამე მოხდა? - გაკვირვებულმა ამოხედა. - მოხდა დიახაც…. და სხვათა შორის სულ შენი ეჭვიანობის ბრალია- გიჟივით დაიწყო წინ და უკან სიარული-არა მეც კარგი სულელი ვარ, როგორ დავიჯერე რომ დათას შეიძლებოდა ვინმე ყოლოდა. კარგი მე ჯანდაბას და შენ? არ იცნობდე

მომეცი შანსი (თავი 14)

რატომ?! გეი ხარ?- დიდრონი თვალები კიდევ უფრო მაგრად დაჭყიტა. - რა?!- თვალები გაუფართოვდა აჩის - პიდ**არასტს ვგავარ? - არა , მაგრამ რომელი კაცი არ უყურებს ქალს მკერდზე? მითუმეტეს თუ შიშველი აქვს!

მომეცი შანსი ( თავი 13)

ფანჯრებიდან შემოსულმა დღის სინათლემ დემეტრეს ძილის სამყაროდან გამოსვლა აიძულა.თავი უსკდებოდა, ნელ- ნელა გონზე მოდიოდა და ახსენდებოდა წინა დღის ლაპარაკი, რომელიც სწორი იქნება თუ ვიტყვით რომ კრახით დამთავრდა

მომეცი შანსი ( თავი 12)

დემეტრე ბოლომდე ჩაერთო მიას აღზრდაში.დილით სოფის მიყავდა ბაღში საღამოს დემეტრეს გამოყავდა , სწავლობდა მამობას და ეს საკმაოდ კარგადაც გამოსდიოდა .სოფისაც დრო დარჩა საკუთარი თავის რეალიზებისთვის,რადგან საღამოს ბავშვის გამოყვანაზე დემეტრე ზრუნავდა,

მომეცი შანსი( თავი 11)

ბარგი მალევე ჩაალაგა და დემეტრესთან გავიდა , რომელიც ბოლო ნახევარი საათის განმავლობაში უძრავად იჯდა საწოლზე და რეალობას მოწყვეტილი ფიქრობდა თავის ცხოვრებაზე.