მოტაცებული

ნინიკომ რაღაც იეჭვა და გაქცევა დააპირა, მაგრამ ხელი დავავლე, თავით შევისროლე მანქანაში და პირდაპირ ლევანის კალთაში გავადენინე ტყაპანი. სასწრაფოდ მივუჯექი გვერდით და მანქანაც დაიძრა.

მოტაცებული (IV თავი)

სულთნის ოთახიდან უჩუმრად გამოვედი. თვალები ცრემლით მქონდა სავსე. თავში ათასი სისულელე მიტრიალებდა. აღარ ვიცოდი ბედს შევგუებოდი და დავნებებულიყავი თუ მებრძოლა და გულს მაინც დავიმშვიდებდი თუ ბრძოლას წავაგებდი... ფიქრებისგან სული მტკიოდა.

მოტაცებული (III თავი)

ჩემი ოჯახი სასულთნოს ხილით ამარაგებდა. სანამ მშობლები იმ ქვეყნად წავიდოდნენ, მამას მეც ვეხმარებოდი ხილის მოტანაში. ვიცი ნაწილობრივ ცუდი პიროვნებაა სულეიმანი, მაგრამ მას კარგი მხარეც აქვს. დედ–მამის გარდაცვალების მერე მან აქ ცხოვრების უფლება მომცა და

მოტაცებული (II თავი)

–სახლში მისვლას არ ვაპირებ! ყველგან წავალ, ოღონდ სახლში არა! –ჩემი მანქანა აქვეა გაჩერებული. წამობრძანდით. _ თავაზიანი ჩანდა ჩემდამი. კარები დისტანციური მართვის პულტით გახსნა. უკანა კარის სახელურს ხელი წავავლე გასაღებად და

მოტაცებული (I თავი)

–არა, სულ ახლახანს გავახილე თვალი. მგონი დროა ერთმანეთს ვიცნობდეთ _ მზერა მის თვალებზე გადავიტანე, დამატყვევა მისმა შავმა, ნაპერწკლებით სავსე თვალებმა. –მართალია! დროა მეც მიცნობდე... მე ილაი ვარ, ოცდაცხრა წლის. ბარმენად ვმუშაობ

შეცდომით მოტაცებული [სრულად]

სადარბაზოში შესული ვიყავი, როდესაც მხრებზე მძიმე მკლავები ვიგრძენი და შოკისგან თვალები გამიფართოვდა. მხოლოდ მაშინ მოვეგე გონს, ხელებმა მოძრაობის უნარი რომ შემიზღუდეს და როგორც კი პირი დავაღე, რათა ზურგზე მოკრული იდიოტი გამელანძღა,

მოტაცებული თავი 2

-სანდრუშ, როგორც იქნა მოხვედი, მოდი, მოდი დაჯექი, რაღაც საქმე გვაქვს- გიორგიმ ხელი მისალმების ნიშნად ამიწია და ტახტზე ოდნავ მიიჩოჩა -მშვიდობაა ბიჭებო?- ცოტა ანერვიულება დამეტყო სახეზე და ნერვიულად ნიკას გადავხედე, მანაც თავი მკრთალად გააქნია და ლუდი

მოტაცებული თავი 1

-ღმერთო ჩამძინებია- სწრაფად ვდგები გორგოლაჭებიანი სკამიდან და თმებს ვისწორებ. დევისი ოდნავ მიღიმის და თავის პერანგს ეჯაჯგურება -არ მინდა რომ წახვიდე ელენ- უკვე მეოცეჯერ მიმეორებს ერთიდაიგივეს, მაგრამ საპასუხოდ მხოლოდ თვალებს ვატრიალებ -ღმერთო,

შეცდომით მოტაცებული (დასასრული)

ცხოვრება ჩვეულებრივ ტემპს დაუბრუნდა. სახლი-სამსახური, მერე ისევ სახლი-სამსახური და ასე შემდეგ. ხშირად ერთობოდა დამიანესთან და თიკოსთან ერთად. ყველგან ერთად დადიოდნენ, კაფეში, კინოში, პარკებში, ქალაქგარეთ.

შეცდომით მოტაცებული (თავი 3)

დილით შედარებით ადრე გაეღვიძა. სანამ თვალებს გაახელდა ჯერ საწოლში იტრიალა. შემდეგ დააპირა თაკოს ბალიშს ფრთხილად გამოვაცლიო, თუმცა საწოლში აღარ იწვა და აღარც დასჭირვებია სიფრთხილე.