ორი მოწმე (თავი 15)

-ნუ გადამიყვანეთ ჭკუიდან, გამიშვით. -ლილია... -გავიგე დაჩი ჩემი სახელი რომ იცი, ახლა სანამ კივილი დამიწყია გამიშვით და მაცადეთ გავაკეთო რაც მევალება.

ორი მოწმე (თავი 14)

გამწარებული გამოვარდა გარეთ გამომძიებელი, ამდენი ხნის მანძილზე არცერთი გადაწყვეტილების მიღება არ გაჭირვებია ასე როგორც ლილიაზე და მაინც ვერ განახორციელა. რას უშვებოდა ეს გოგო ასეთს. ახლა სად უნდა წასულიყო? მშოლებთან რომლებიც ხმასაც აღარ სცემდნენ

ორი მოწმე (თავი 13)

-ვაააა, ეს ვინ გვესტუმრაა, როგორ ხარ დაკარგულო?_მაშინვე ღიმილით გამოექანა დემნა, დაჩიმ კი, როგორც შეხედა შემოსული ლილია იყო ისევ მაგიდაზე დაყრილ ფურცლებს მიუბრუნდებოდა, დემნა რომ არა.

ორი მოწმე (თავი 12)

-კარგია რომ ცოცხალი ხარ ლილია_დაშავებულ ადგილებს უთვალიერებდა დაჩი და ამაოდ ცდილობდა შეკრული ხელის გახსნას.-ხო, ჯერ-ჯერობით ვარ, კარგად ხარ? სისხლი მოგდის.-არაფერია, უბრალოდ კანია გასერილი.

ორი მოწმე (თავი 11)

-რატომღაც არ მგონია ამ შუა ტყეში გაკრულმა ხმა ვინმეს მივაწვდინოთ, შეწყალებას რაც შეეხება, ნიასაც ეტყობოდა რაზეც ხართ წამსვლელები, ამიტომ არც ყელს ვიტკენ და არც ჩემს საცრემლე ჯირკვალს შევაწუხებ. იქნებ

ორი მოწმე (თავი 10)

-ლილია... -გამარჯობათ, შეგიძლიათ პოპულთან ტაქსი გამოუშვათ? გარეთ დაველოდები ეს ჩემი ნომერი არაა. -გასაგებია, 5 წუთიც არ მინდა. -გმადლობთ.შუაღამეს გადაცილებული იქნებოდა ლილია ტელეფონის ხმამ რომ გააღვიძა. გაკვირვებულმა დახედა დემნას ნომერს. -დემნა ხო

ორი მოწმე (თავი 9)

-ოჰ კარგი რა დაჩი, სულ რომ არ გიცნობდე დემეტრედან შენზე ისეთები ვიცი, მაშინვე მივხვდებოდი რატომაც მითხარი, მინდა გითხრა, რომ არ გაამართლა, ტაქსი შეგვხვდა იდიოტი თორემ დაგეწეოდით_დაჩის ხარხარმა მთელი ბინა გააღვიძა.პირველად ხედავდა ლილია დაჩის სიცილს

ორი მოწმე (თავი 8)

„-უეჭველი დღეს მოვა ლაშა? -რავი ბიჭო ოთხშაბათსო და დაველოდოთ ჰა.“ აღარც უსაუბრიათ, მეორე სართულზე ასასვლელ კიბესთან ჩამოჯდნენ და რიგრიგობით გააბოლეს. დაახლოებით 20 წუთში მესამე სილუეტიც გამოჩნდა, სამწუხაროდ ზურგით იდგა და სახეს ვერ ხედავდნენ. დაჩიმ

ორი მოწმე (თავი 6-7)

-მოკლედ ვერაფერს გეტყვი ყოფილო საქმროვ, მემგონი მსახიობობა უფრო გამოგდის, ფროფესიის შეცვლაზე ხოარ იფიქრებდი?_მხიარული ხმით შემონარნარდა ლილია დუტის გახსნით. მის გაბრწყინებულ თვალებს ცივად ახედა დაჩიმ და ბოლოს მაინც გაეცინა -შენც იგივეს გეტყოდი. აბა?

ორი მოწმე (თავი 5)

ორ წუთიანი სიჩუმე ლილიას ტელეფონმა დაარღვია, გაკვირვებულმა დახედა უცხო ნომერს და მაშინვე უპასუხა. -გისმენთ -გამარჯობა საყვარელო ლილია.