მწვანე ლაქა ( თავი 23)

Სამი თვეა უკვე ჩემი და ვაჟას ცხოვრებაში ბედნიერებამ ფეხი ზედმეტად რომ მოიკიდა

მწვანე ლაქა ( თავი 22 )

- Ხატიას კიდევ რა გაუკეთე და ასე გააგიჟე? - Მე არაფერი.

მწვანე ლაქა თავი 21

ვუყურებ ორ კაციან სავაარძელში მჯდომ გიორგის და ხატიას, რომლებსაც ერთმანეთში ღრმა საუბარი აქვთ გაბმული და ვფიქრობ...

მწვანე ლაქა ( თავი 21 )

Ნაზი თითების შეხებით მისწორებდა წარბებს, წამებში ჩემი უმოქმედო მდგომარეობაში ჩაგდება შეძლო, საყვარელი ქალის შეხებამ, სურნელმა და საშინლად დიდი დოზით გადატანილმა სტრესმა ჩემი დამშვიდება და მოდუნება შეძლო.

მწვანე ლაქა ( თავი 20 )

როგორც ჩანს ძილის წამლებმა და ვაჟას მეშვეობით მიღებულმა სტრესმა ჩემზე იმოქმედა, როცა ჩამეძინა დილა იყო. ახლა კი ჩაბნელებულ ოთახში გავახილე თვალები, მამიდას რომ არ შევეღვიძებინე ალბათ მეორე დილამდე უპრობლემოდ გამოვიძინებდი. ახლა მისაღებ ოთახში

მწვანე ლაქა თავი 19

ღია კარებში ვდგავარ, რამდენიმე წუთის წინ ვაჟა რომ იდგა იმ ადგილას, მისი ნათქვამი ბოლო სიტყვები დანასავით მესობა გულში, უნდა ვესაუბრო თორემ, ეჭვი რომელიც გონებაში შემომიგდო წუთების წინ , ბუდეს დაიდებს, ისე გაიზრდება შინაგანად შემჭამს და თავისუფლად

მწვანე ლაქა ( თავი 19 )

“ ფოტოს თუ არ აიღებ, ნახევარ საათში მანდ გავჩნდები, ამ ფოტოდან დავიწყებ და ყველა შენს ჩადენილ საქციელზე მოგთხოვ პასუხს!”

მწვანე ლაქა ( თავი 18 )

ხატიას ამბიდან თითქმის 6 თვე გავიდა. ამ 6 თვის განმავლობაში, ძალიან ბევრი რამე მოხდა, პირველი და ყველაზე მთავარი რაც იყო ხატია ოპერაციის შემდეგ მშვიდ ცხოვრებას აგრძელებდა, ფსიქოლოგიურ დახმარება მიიღო გერმანიის საუკეთესო ფსიქოლოგებისგან, ბერლინში

მწვანე ლაქა ( თავი 17 )

დერეფანში ხმაური ატყდა, დავითს ზურგი შევაქციე და პალატიდან გამოვედი, ექიმები და ექთნები საოპერაციოსკენ გარბიან, ვხვდები ვისთან მიიჩქარიან, რაღაც ხდება, რაღაც ხდება ჩემი ცოლის თავს, თუმცა გამბედაობა არ მყოფნის ვიკითხო. გასასვლელისკენ წავედი, კი

მწვანე ლაქა ( თავი 16 )

ოფისში ვზივარ და მაგიდაზე გაშლილ სურათებს მივჩერებივარ. ყველა ფოტოს ვუყურებ, ყველა ფოტოზე ხატიაა. იმ დროის მანძილზე რაც ხატია ჩემი ცოლია ვიღაც ყოველ ნაბიჯზე დაჰყვება, სახლის ეზოშიც კია გადაღებული ფოტოები. გავგიჟდები! ბრაზი მახრჩობს დაცვაც ხომ