ნარკოლოგიური - როცა ყველაფერს ნათელი მოეფინა (III ნაწილი)

- ადელაიდ! შვილო! სად არის მარიამი? - აკანკალებული ხმით იკითხა თემომ. ეკა შეშინებულ თვალებს აცეცებდა და ყველგან მის შვილს ეძებდა. - თემო! ეკა! უკვე პალატაში გადაიყვანეს, ეხლა კომაშია - ექიმმა მითხრა, თუმცა საშიში არაფერი არ არისო - ადელაიდი ეკასკენ

ნარკოლოგიური - როცა ყველაფერს ნათელი მოეფინა (გაგრძელება)

- ხო რა თქმა უნდა - ეცადა პასუხი იგივე ღიმილითვე დაებრუნებინა. გამოუვიდა თუ არა ეს კიდევ სხვა საკითხია. - მზად ხარ? - კი, “Je Veux” აქ გაქვს? - მარიამი მზად იყო, თუმცა ქალებს გასვლის წინ ყოველთვის რაღაც აკლიათ და ეს სასიამოვნო არომატის მქონე

ნარკოლოგიური - როცა ყველაფერს ნათელი მოეფინა

დიდი ხანია მინდოდა შემეთხზა რაიმე ისტორია სადაც ჩემს გრძნობებს, ოცნებებს და განცდებს გადმოვცემდი. ხოდა დაგდა ეს მომენტიც საბოლოოდ გადავწყვიტე დავწერო ისტორია რომელშიც მარიამი ძველ გრძნობებს ასე ვთქვათ ბავშვურ სიყვარულს დაუბრუნდება და დიდ

დაე, იქმნას ნათელი...

....ისინი კი ჩემი მარცხის ჟამს ხარობდნენ,და ერთად იკრიბებოდნენ ჩემს წინააღმდეგ სულმდაბალნი და არ ვიცი,რატომ; სულს მიგლეჯდნენ და არ მეშვებოდნენ.... სიბნელე აი რა არის ადამიანთა მოდგმის მთავარი გასაჭირი...

ნათელი წერტილი (დასასრული)

ჩვენი მორიგი შეხვედრა საქართველოში არა სამ თვეში, ცოტა უფრო მოგვიანებით და არა სანადიროდ, როგორც ჩვენ გვსურდა, არამედ - ბათუმში, ჩვენს სასტუმროში შედგა. ბედნირები და კმაყოფილები ვართ. შეკრების მიზეზი თეო და თორნიკე არიან. მათ დაოჯახებას ავღნიშნავთ

ნათელი წერტილი (18 -19 თავები)

დათუნას დიდი მონდომებით ელოდნენ ჯიდაში. საკარნავალოდ მორთული დარბაზები. ბევრი ბუშტები, თავი არაბულ ზღაპარში მეგონა. ოჩოფეხებზე შემხტარი ჟონგლიორები, თოკზე მოსიარულე კასკადიორებით.

ნათელი წერტილი (17 თავი)

მეორე დღეს ისე ვარ თითქოს კარგად მცემეს. ყველაფერი მტკივა, თუმცა წინა დღის ტკივილთან ახლოსაც ვერ მოვა. ემოციები თითქოს ჩაცხრა. ვცდილობ გონების თვალით გადავხედო. მაგრამ კითხვის ნიშნები მაინც მრჩება. გადავწყვიტე ომარი მოვინახულო. დიდი იმედი არ მაქვს,

ნათელი წერტილი (16 თავი)

ამბობენ, ცოლ-ქმრის ურთიერთობა დროთა განმავლობაში მეგობრობაში გადადისო. ის პირველი აღტაცება თანდათან ქრებაო, არ ვიცი სხვის ოჯახში როგორ ხდებოდა, მაგრამ რატომღაც ჩემი გრძნობა დღითი - დღე მატულობდა, გულიც კი მწყდებოდა, რომ ასეთი წყნარი საღამოები

ნათელი წერტილი (14 -15 თავები)

მაია საქმეში მალე ჩაერთო, მისი ანალიტიკური გონება სწრაფად ჩაწვდა სიტუაციის არსს. საინტერესო ობექტების სანახავად მუსტაფასთან ერთად დადიოდა. ცოტა არ იყოს ვღელავდი ამ გასვლების გამო. ირგვლივ ათასი დანაღმული ადგილი იყო. მეშინოდა ხიფათი არ შემთხვეოდა.

ნათელი წერტილი (13 თავი)

უშუალოდ ჯიდაში საომარი მდგომარეობა არ იყო, მაგრამ პერიფერიებში სიტუაცია იძაბებოდა, სამშვიდობო ძალები ვითომ მდგომარეობას ანეიტრალებდნენ, მაგრამ როგორც უმეტესად ხდება ხოლმე, ხალხი მათ მიმართ საკმაოდ აგრესიულად იყო განწყობილი.