ბუმერანგი.თავი 11. 1 ნაწილის დასასრული.

სულ რაღაც დღეების წინ გავიგე რომ ჩემი შვილი ცოცხალია,ის სხვა სახელით და გვარით ცხოვრობს,როცა თქვენ ყველაფერი გქონდათ ის გაიზარდა თავშესაფარში და მას არ ჰქონია მშობლების სითბო,ვფიქრობდი გაგებით მოეკდებოდი ამ ყველაფერს.

გიჟად შრეცხული I ნაწილის დასასრული

თითქმის ორი კვირა გავიდა და მაინც კიდევ მიყურებენ, კვლავ ისე მიყურებენ როგორც ბავშვობაში, კვლავ ის საზიზღარი მზერა და ეს თითქოს რაღაცას მტკენს, შიგნიდან მტკივა, ფსიქოლოგის თქმით მეტაფორულად გული მტკივა, მაგრამ ეს ხომ სისულელა,

ყოველი ოცდამეერთე (თავი მეხუთე/პირველი ნაწილის დასასრული)

კულისებიდან გამოვდივარ და ბართან დაკიდებულ საათს, არ ვუჯერებ, უკვე თერთმეტი დაწყებულა და სესილი ისე გაქრა აქედან, ვერც კი შევამჩნიე. ვხვდები, რომ რაღაც არ უნდა იყოს რიგზე.ლიზას გავხედე და გალეწლი მთვრალია

საყვარელი ვენები. XII დღე. I ნაწილის დასასრული

ის ბრაზდებოდა როდესაც მასთან და მის მეგობრებთან ერთად ლუდს არ ვსვამდი, არ ვყლაპავდი სიყვარულისა და ბედნიერების ნარკოტიკს MDMA-ს. არ ვსვამდი ტეკილას, არც არაყს რედბულთან ერთად. მღლიდა კლუბები და ერთი სული მქონდა გამოვქცეულიყავი იქიდან. გალიაკის

27(თავი მეხუთე, პირველი ნაწილის დასასრული)

და, უკვე მერამდენედ... მერამდენედ უნდა შეგიყვარო ახლიდან? მერემდენე პიროვნება უნდა დაიბადოს შენში... და, შენიდან, ჩემშიც.

მწვანეთვალება დემონი თავი 11 (პირველი ნაწილის დასასრული)

ელენე ბექას აკვიატებულ იდეად ექცა და მთელი კვირა უკან დასდევდა აჩრდილივით. მისი თვალთვალი საკუთარ თავზე აიღო და სულაც არ შეუწუხებია თავი რამე აეხსნა ირაკლისთვის რომელიც ისე იყო რუსაზე გადართული რომ თითქმის დაავიწყდა გამოძიება. ბედად ელენეს იმ

მძიმე გზა (მეორე ნაწილი) მეხუთე თავი ... მეორე ნაწილის დასასრული

-მეშინია,ძალიან მტკივა_სალომე ტიროდა.დათომ ხელი მოკიდა და ცოტა ხნით გაჩერდნენ.–სალო,დამშვიდდი.ნუ გეშინია.ღრმად ისუნთქე,კარგი?–ახლა ცოტა მომეშვა.–კარგია,ახლა წავიდეთ_უპასუხა დათომ და გოგონა მანქანისკენ წაიყვანეს.

დაკარგული სიმშვიდე ( პირველი ნაწილის დასასრული )

"ნუ ხარ ასეთი მოსაწყენი, სხვა რამეზეც გვესაუბრე სტუდენტებს" ნოემ ბოდიში მოიხადა, როგორც იქნა დახედა ტელეფონს და პასუხიც დამიბრუნა "დავითის ასულო დიდი ხანია რაც დილანდელმა სირცხვილმა გადაგიარათ?"

მძიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეშვიდე თავი... პირველი ნაწილის

სანაპიროზე იმდენ ხანს იჯდა,რომ ვერც კი შეამჩნია,როგორ დაღამდა.ისევ წვიმდა,ცა სიბნელემ მოიცვა.ზღვამ ღელვას უმატა.დათო წამოდგა.ტანსაცმელი სულ სველი ჰქონდა,შარვალი ქვიშით დასვრილი.გზისკენ წავიდა.გადაწყვიტა თავის მეგობართან წასულიყო,რომელიც იქვე ახლოს

აფროდიტას ბრალია(თავი მეშვიდე, პირველი ნაწილის დასასრული)

-კარგი, თუმცა როგორ უნდა გენდო, როცა შენს გეგმას წესიერად არ მეუბნები!-ხელები გაშალა გოგომ.-ქორწილის ჩაშლას როგორ აპირებ დიმიტრი? ყველაფერს ბუნდოვნად მიხსნი! ქარაგმებით მელაპარაკები!-ნინე! დაწყნარდი, რომ გითხრა ბოლო წამს გადაიფიქრებ!