ანარეკლი (ნაწილი მესამე)

ასეთი რამ ცხოვრებაში არცერთს არ გვენახა . ეს ყველაფერი ჩვენთვის დაუჯერებელი იყო . ისიც ვერ მოვიფიქრეთ რა უნდა გაგვეკეთებინა. მთელი დღე ჩემი სახლის აივანზე ვიჯექით.სიჩუმე გიომ დაარღვია.-გიგა, იცი რას ვფიქრობ? იქნებ ამ სახლის წინა მფლობელს

ისევ შემიყვარე... თავი (26) ნაწილი (2)

ტაქსი გააჩერა და მძღოლს უთხრა სადაც უნდა მივეყვანე.გამიღიმა,ლოყაზე მაკოცა და კარები მოხურა,გამაფრთხილა რომ მიხვალ მომწერეო.მძღოლს ფული გადაუხადა,სად ქონდა ახლა ამს თაქსის ფული? თვითონ გადავხდიდი,გამეცინა.გამეცინა და ვიგრძენი როგორ მომიღიტინა გულში

ისევ შემიყვარე... თავი (25) ნაწილი (2)

რაც თავს გადამხდა სრული ჯოჯოხეთი იყო,მე თამამდ შემეძლია ვთქვა რომ სიყვარულის ჯოჯოხეთი გამოვიარე.ეს არ იყო უბრალოდ სიყვარულისგან მოყენებული ტკივილი და იარები,ეს იყო რაღაც უფრო მეტი,იმდენად დიდი რამ რამაც ძალიან ბევრი რამ მასწავლა და ბევრ რამეზეც

ანარეკლი (ნაწილი მეორე)

ლუკა სარკესთან ზურგით იდგა. უცბად სარკეში სიევ იმ ქალის ანარეკლი შევნიშნე. ქალმა ხელები სარკიდან გადმოწია და ლუკას დაავლო. უკამ დაიყვირა. ქალი სარკეში მის ჩათრევას ცდილობდა, მაგრამ არ დავანებეთ. გარეთ გამოვვარდით ყველა. შიშისგან ენა

ისევ შემიყვარე... თავი (24) ნაწილი (2)

არ არის აუცილებელი ვიღაცას უმტკიცო შენი სიძლიერე, შენთვის იცოდე.არ აუხსნა მათ სიმართლე,ვისაც არ ჭირდება ან ვერ გააგებინებ.გაჩუმება არ ნიშნავს თავის დახრას,უბრალოდ ეს ყველაზე კარგი ხერხია სიმართლის დასამტკიცებლად.

ისევ შემიყვარე... თავი (23) ნაწილი (2)

მისი თვალები რომ დაგენახათ...არ ჰგავდა ჩვეულებრივს,აი იმ წამს დავრწმუნდი,რომ უკვე ყველანაირი სამაგიერო გადავუხადე ამ სიტყვებით,მის მწვანე თვალებში იკითხებოდა ის დიდი ტკვილი,რომლითაც ცხოვრების გაგრძელლება გაუჭირდებოდა,გაშეშებული იდგა და ადგილიდან არ

აფერისტი პატარძალი [ნაწილი მეორე; დასასრული]

საღამოს სახლში ემოციებით გადაღლილი დაბრუნდა. თანამშრომლები სულაც არ იყვნენ კმაყოფილი უფროსის ცვლილებით. ყველაზე მეტად კოსტას საყვედურიანი მზერა ეტკინა, არაფერი უთქვამს, მაგრამ თვალებმა აგრძნობინეს ყველაფერი.

ისევ შემიყვარე... თავი (22) ნაწილი (2)

1 საათში უკვე თვითმფრინავში ვისხედით,რამდენიმე საათში კი მოსკოვის აეროპორტში ვიყავით. ჩემი დეიდაშვილები დაგვხვდნენ,ორივეს გადავეხვიე,იმდენად გამიხარდა მათი დანახვა,რომ მგონი ყველაფერი გადამავიწყდა.საშინლად ყინავდა მოსკოვში,ალბათ -20 გრადუსი მაინც

ანარეკლი (ნაწილი პირველი)

ვერ დავიძინე, არადა უკვე ღამის სამი საათი იყო. გადავწყვიტე რამე ფილმისთვის მეყურებინა. ავარჩიე ფილმი და დავიწყე ყურება , თან ყავას ვსვამდი, შემთხვევით ჭიქა კომპიუტერის მაგიდიდან გადმომივარდა

ისევ შემიყვარე... თავი (21) ნაწილი (2)

მგონი რაც კი უბედურება არსებობდა ჩემთვის გაუმეტებია ბედს,სასაცილოა უბრალოდ,განა რა დავაშავე ასეთი?თუმცა ცხოვრება ხომ ბუმერანგია?ცოტაც დაიცადე,სულ ცოტაც...ცხოვრება ბუმერანგია დღეს შენ ტირი ხვალ ის ატირდება,არ მახსოვს ეს ფრაზა სად ამოვიკითხე,თუმცა