გენერალი ( ნაწილი მეორე)

**** სახლის კარებთან ბარგი რომ დაინახა სულ დაავიწყდა გარეთ მომხდარი ინციდენტი და სულ ხტუნვა-ხტუნვით შევარდა მისაღებში და სანდროს ჩამოეკიდა კისერზე,მონატრებული ლოყები სულ ჩაუკოცნა ვაჟმაც და კეკეს ცხივრზე უკბინა. -ისეთი გემრიელი მყევხარ მეშინია არ

აკრძალული ხილი(18 ნაწილი-პირველი ნაწილის დასასრული)

გაკვირვებისგან განძრევაც ვერ მოვახერხე. ყველამ თავისი ადგილი დაიკავა. გოგოებმა მეც მიჯიკეს დაჯექი რას წამოჭიმულხარო. წარწერა გაქრა და ყველაფერი ერთბაშად დაბნელდა, შემდეგ კი ვიდეო ჩაირთო.

გენერალი (ნაწილი პირველი)

ოჯახში რომ გამოაცხადა იურიდიულზე ვაბარებო მთელ ოჯახს ტკივილმა გაუელვა თვალებში , იცოდა მის ამ გადაწყვეტილებას არავინ მოიწონებდა სანაცნობში თუმცა რაც მტკიცედ გადაწყვიტა აღარ აპირებს გადაიფიქროს,მეტიც ფიქრობს რომ ეს ნაბიჯი თავის სიცოცხლეში ყოველთვის

იბრძოლე და გადარჩები (2 ნაწილი)

პირზე ხელს მაფარებდნენ,ბოლოს კი კეფასთან დარტმა ვიგრძენი და გავითიშე.გონს რომ მოვედი საწოლზე ვიწექი ხელებშეკრული.სხეულში სისუსტეს ვგრძნობდი,ვერ ვიგებდი ამ ხალხს ჩემგან რა უნდოდა,მე არც მდიდარი ოჯახიდან ვარ და არც არავისთვის არაფერი

სიყვარული მეტასტაზებით (ნაწილი 1)

ისევ ის შეგრძნება,ძლიერი ეიფორია. ამფეტამინის მოქმედების მსგავსი..გახშირებული გულისცემა,კუნთების კანკალი და გრძნობა,გრძნობა სხვა სამყაროში გადასვლის. ვგრძნობდი მის მზერას ჩემს ზურგზე,რომელიც მთლიანად მბოჭავდა. ვგრძნობდი როგორ მოდიოდა,თუმცა ამაზე

მეცამეტე თვე (მეორე ნაწილი, დასასრული)

_ბელ, ბელ, -გოგონა ხელში აიტაცა მატათამ და იმდენი ხანი ატრიალა სანამ თვითონაც არ დაეხვა თავბრუ. _დამსვი, სულელო! -კისკისს ვერ წყვეტდა ანაბელი. _ჩემი ორსული ცოლი! ეს სულელები ახლაღა მიხვდნენ ანაბელის კაპრიზების მიზეზს და მეც გულზე მომეშვა!

აკრძალული ხილი(17 ნაწილი)

თათას და თემოს ქორწილისთვის მზადება იმაზე მეტად ქაოსური და სასაცილო აღმოჩნდა, ვიდრე მეგონა. ბევრს ვჯახირობდით, რასაც ქვია, რომ ყველაფერი დაგეგმილი და გათვლილი ყოფილიყო.

სხვისი ცოდვებისთვის... (ნაწილი 6) უშენოდ ცხოვრება აუტანელია...

ჰამაკიდან გადმოგდებულ ხელზე ვიგრძენი მისი თითები... თქვენ ვერც კი წარმოიდგენთ რად დამიჯდა, ამ დროს ემოციების შეკავება... მისი სიმხურვალე მთელ სხეულში მეღვრებოდა... გონება ლამის დავკარგე მისი ტუჩები, რომ ვიგრძენი თითებზე... მკოცნიდა ნაზად და ზუსტად

აკრძალული ხილი(16 ნაწილი)

მთელი დღე მე და ვიკა ლუკას წინ და უკან დავათრევდით მაღაზიებში. ნამდვილად არ მეგონა ასეთი რთული თუ იქნებოდა შესაფერისი ბეჭდის პოვნა. სად აღარ ვიყავით, თუმცა ვერცერთმა ვერ დააკმაყოფილა ჩვენი მოთხოვნები: უნდა ყოფილიყო ლამაზი და არ უნდა ჰქონოდა „ცეცხლის

სხვისი ცოდვებისთვის... (ნაწილი 5) უშენოდ ცხოვრება მასწავლე...

თავი მის მკერდზე მედო... მის გულისცემს ვისმენდი. -როგორ გამალებით გიცემს გული... - ჩავიჩურჩულე. -თუ გაწუხებს, არც დავფიქრდები ისე შევაჩერებ... - შევკრთი, თვალცრემლიანმა ავხედე.