შენი სიყვარული არ შემიწყვეტია (17 ნაწილი)

.......ლიზას მონაყოლი......... საყიდლებიდან ძალიან დაღლილი და ამავდროულად ბედნიერი დავბრუნდი. საქორწილო კაბა არ გვიყიდია, შეკვეთა ვამჯობინეთ, აი თაკომ კი მუქი ლურჯი კაბა იყიდა. ძაააალიან ლამაზი იყო. სახლის კარი შევაღე თუ არა, წინ მაშინვე შაკო

ცხოვრება ცეცხლის ალში (4 ნაწილი)

დანარჩენი გზა შეშინებული გულის დამშვიდებას მოვუნდი.დედაც შეშინებული აცეცებდა თვალებს,გულში ისე ვლანძღავდი მძღოლს.ექსკურსიაზე ვარ ნამყოფი სვანეთში მაგრამ მშობლებთან ერთად სხვაა.ყველაფერს სხვაგვარად ხედავ და აღიქვამ.როგორც მამამ თქვა ერთი კვირა

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 20)

ანდრიაც შეშინდა ასეთი სასოწარკვეთილი და რომ დაინახა და ისიც თბილად მიეხუტა.... შემდეგ ხელები ჩამოიღო და ლიზას სახეზე გადაუსვა... -შეიძლება ასე არ ჩანს, მაგრამ ძალიან მიყვარხარ მეც და დაიკოს შუბლზე აკოცა და ხელები სახეზე შემოჰხვია.. ლიზა მას

შენი სიყვარული არ შემიწყვეტია (16 ნაწილი)

დილით შაკოს მკლავებში გამეღვიძა. მანაც მაშინვე წამოყო თავი და ტუჩებში მაკოცა.-აბა ჩემი ცოლი როგორაა? - მკითხა ბედნიერმა და თვალებში ჩამხედა -კარგად - გავუღიმე და ტუჩებზე მსუბუქად ვაკოცე. -კარგად - გავუღიმე და ტუჩებზე მსუბუქად ვაკოცე -როდის

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 19)

მარტო აღარ დავიძინებ.. ცოტნესთან მირჩევნია .. გაიფიქრა ლიზამ და წამოიწია.. ქარი უბერავდა და ფარდას ატოკებდა... შემდეგ ლანდი გამოჩნდა ფანჯარასთან... უფრო ახლოვდებოდა.. ლიზა შიშმა აიტანა... ლანდი მისკენ მოდიოდა.. დიდი ფანჯრის კიდიდან ფარდის ბოლო

შენი სიყვარული არ შემიწყვეტია (15 ნაწილი)

თოკომ მითხრა, რომ ბათუმში ჩემს ძმასთან დარჩენა კარგი ვარიანტი იქნებოდა. იქნებ როგორმე დამეთანხმებინა, რომ ჩემს გადაწყვეტილებას შეგუებოდა.

შენი სიყვარული არ შემიწყვეტია (14 ნაწილი)

მანქანა რაღაც სასტუმროსთან გააჩერა. -გადმოდი, დავისვენოთ ცოტა - მითხრა გაღიმებულმა, მანქანას მეორე მხრიდან მოუარა და კარი გამიღო. თავდახრილი ავდექი და გასვლას ვაპირებდი, როცა მკლავებში მომიმწყვდია.სად მიიპარები პატარა ქალბატონო?! - ყურთან მიჩურჩულა

შენი სიყვარული არ შემიწყვეტია (13 ნაწილი)

ესღა მაკლდა რა!!! რა ჯანდაბა გავაკეთო ახლა მეე... ფიქრით თავს ვიმტვრევდი და არ ვიცოდი რა მექნა. გაქცევას აზრი არ აქვს, ბათუმიდან თბილისამდე აუცილებლად სადმე დამიჭერენ. ოოო ლიზა რა!!! ტელეფონი მაინც მქონდეს... საწოლიდან ავდექი და ფანჯარას

ლაშა ნოზაძე (1 ნაწილი)

-კარგი,წავალ მე,გვირილები შენია-გაიცინა,მე თვალები მაგრად დავხუჭე,რამდენიმე წუთში ჯაშუშივით გავახილე,ის აქ აღარ იყო... მხოლოდ კონად შეკრული ბევრი გვირილა,რომელსაც თანმიმდევრობით ვპუტავდი და მარლბოროს ვაბოლებდი.

"გპირდები" - (20) - მეორე ნაწილი

ერთი კვირა ისე გავიდა არავის არ „შევუწუხებივარ“, ჩვეულებრივად დავდიოდი სკოლაში. ძველი ნაცნობები სიგარეტით ხელში რომ დამინახავდნენ ყველას მხოლოდ ერთი რამ ეკერა პირზე - „სულ გაფუჭდა ეს გოგო“, მეცინებოდა ამ სიტყვებზე, მაგრამ ყურდღებას არ ვაქცევდი,