ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეთექვსმეტე)

„ტასოოოო..ტასოოოო“ მომესმა ძილში თანუს გამაწვნიკებელი ხმა .თვალები ზანტად დავაცილე ერთმანეთს და ჩემ გადახვეულ ფეხს შევხედე. მერე იქვე მიძინებულ გაბრიელსაც გადავხედე და კარგად გავიაზრე უკვე მომხდარი.ნელა წამოვიწიე საწოლზე და კარებზე ატეხილ

ორმაგი თამაში.. (ნაწილი IX)

არა რა ვერ ვხვდები როდის ხდება ეს ბიჭი ასეთი რომანტიკოსი და ჯელტმენი არადა მსგავსი რაღაცეები საერთოდ არ ახასიათებს, პირიქით ყოველთვის ზედმეტად ცივი და ოფიციალურია, ჩემთანაც კი, მაგრამ ახლა ჩემ წინ აღარ იყო შეFი ერეკლე, არამედ ჩემი ბიჭი ერეკლე მედგა

7 გარდამავალი წამი (ნაწილი მეორე)

სპექტაკლის მერე ბარში წავედით დავიმხეთ ყველაფერი უგონოდ დავთვერი მე მონატრებისგან,სტასიმ წარმატების აღსანიშნად. დაჩიმ მიგვიტანა სახლში...ამ სიმთვრალეში იმდენი რამ ჩავაქსოვე ალბათ ღირდა კიდეც ასე დატრობა ,ცოტა მოვეშვი გამიარა... საბაკალავრო ჩვაბარაე

მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. (ნაწილი 2) 4

-ამის მერე თქვენს გემოვნებაზე გადმოვალ.- არადა მთლად უკანასკნელი სიმღერებიც კი არ ყოფილა, თან ყველას განსხვავებული გემოვნება აქვს, მე მაგალითად ედ შერანი ვგიჟდები ამ ადამიანის ხმაზე... ნუ ეს ძაან გადახვევა გამომივიდა ისტორიისგან. სახლში შესული არ

7 გარდამავალი წამი (ნაწილი პირველი)

მჭირდებოდა ბედნიერებისთვის. ადგილების ამოჩემება ვიცოდი,მერე შემეძლო თვეებით იქ ჯდომა და ფიქრი უაზროდ თან ყველაფერზე თან არაფერზე... ხოდა ჩემს ტკბილ ნავსაყუდელში ვიყავი საღამო იყო გრილოდა ,ჩემს დახეულ შარვალში კი კარგად აღწევდა ცივი ნიავი მაგრამ

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი VII)

პროფესორი მაკგონაგელის კაბინეტიდან გამოსული სემი, ხმებმა შეაჩერა. იქვე ახლოს, კორმაკ მაკლაგენს ალისია კედელთან მიემწყვდია. გოგონა კეკლუცრად აფახურებდა თვალებს და რაღაცას ეუბნებოდა. სემმა რამდენიმე წამი გაოცებით უყურა, შემდეგ კი თავის გზაზე წავიდა.

ორმაგი თამაში.. (ნაწილი VIII)

გერმანიიდან ჩამოსვლის შემდეგ, ჩემ ცხოვრებაში ყველაფერი უკეთესობისკენ შეიცვალა, მე და ერეკლე ერთად ვიყავით. მის გვერდით თავს უბედნიერეს ქალად ვგრძნობდი, სადარდებელიც არაფერი მქონდა ამიტომ სიყვარულითა და ბედნიერებით ვტკბებოდი.

მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. (ნაწილი 2) 3

უხალისოდ ავდექი ლოგინიდა თან ტუჩების ცმაცუნით ვარჩევდი ტანსაცმელს რა ჩამეცვა, ბოლოს მივაგენი მოკლე შავ კაბას და ჩავეჭედე შიგნით, თმა ჩამოვივარცხენ და უკან გადავიყარე, სააბაზაოში შევრბოდაი დედაჩემს რო გავძახე -დე თეთრი კედები სადა?

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი VI)

- ჰო, ჩვენ ვართ, - სწრაფად უპასუხა ჯორჯმა. - აუ, რა ცუდ დროს მოვსულვარ, - დაიკნავლა ფრედმა. - დანარჩენები როგორ არიან? - წაუყრუა ლოყებაწითლებულმა სემმა და თმები გაისწორა. - კარგად, თქვენ გეძებდით. შეშინებულები "ბუნაგში" დაბრუნდნენ, მაგრამ ოცნებებით

მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. (ნაწილი 2) 2

-ჰო მარა ჯერ კიდე მიყვარდა რო დავშორდი, ნუ ისე აღარ როგორც ადრე მარა მაინც, თან მივეჩვიე, არ ვიმჩნევდი მაგრამ მიჭირდა მასთან განშორება ვცდილობდი არ მეფიქრა, როგორც იქნა დავივიწყე აღარ მხვდებოდა ახლა კიდევ იმასთან შემხვდა.- თან ხელი ავიქნიე თითქოს იქ