ფული,სიყვარულის სანაცვლოდ (ნაწილი8)

ვხედავ რომ, ჩემთან ახდენილი ოცნება მოდის.ასრულებული სიყვარული და ყველაფერი ირგვლივ დამშვიდებულია.

საზღვრები პირობითია – მე შენთან ვარ (ნაწილი II)

დილით, სლიზერინისა და გრიფინდორის მატჩის წინ, დიდ დარბაზში დაძაბული ატმოსფერო სუფევდა. ოლივერ ვუდი ყველას ჭამას აძალებდა, მიუხედავად იმისა, რომ თავად თეფშს არც კი გაკარებია.

ფული,სიყვარულის სანაცვლოდ (ნაწილი7)

მასთან ერთად გატარებული ყოველი წამის დაჭერას ვცდილობდი. სამყარო უსასრულობისკენ, აუხდენელი ოცნებებისკენ მიბიძგებდა სვლას. მე კი... მე კი ოცნება არ შემეძლო. არ შემეძლო, რადგან ბრძოლა არ მინდოდა არც დედასთან და არც ანანოსთან.

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/11}

ნაძალადევი უდარდელობით ჩაილაპარაკა და პატარასკენ მიმართული ყურადღება ნიცასკენ გადაიტანა. -თომა მომეცი, დავაწვე და მოვალ. ბავშვი გაიყვანა აბაშიძემ.

ფული,სიყვარულის სანაცვლოდ (ნაწილი6)

წავიდა. ოთახში შევედი ძალიან განვიცადე ანანოს ყველა სიტყვა, ჩემი ბრალია მართალია ალბათ. ვტიროდი რადგან სული წამართვა ანანომ და წაიღო, ყველაზე ცუდი კი ის იყო რომ ჩემი სული უფსკრულში ისე გადაჩეხა არც შევბრალებივარ. ამ ფიქრებში ვიყავი რომ კარზე კაკუნი

ცხოვრების გზაჯვარედინი (ნაწილი 9)

2020 წლის 31 დეკემბერი. სამყარო ძველი და ახალი გზების გასაყარზე დგას. ერთმანეთის პირისპირ არიან 2020 წელი და 2021 წელი. 2020 წელი მძიმე და რთულ გზას უტოვებს ახალ წელს, რადგან მან თავის დროზე არასწორი არჩევანი გააკეთა ცხოვრების გზაჯვარედინზე და მთელი

საზღვრები პირობითია – მე შენთან ვარ (ნაწილი I)

მაგიისა და ჯადოქრობის სკოლას გადამყურე ცა, კაშკაშა ვარსკვლავებით მიმობნეულიყო, რაც იმის შესახებ ამცნობდა, რომ უკვე გვიანი იყო. ჰოგვორტსის მოსწავლეები ჯერ კიდევ დიდი ხნის წინ მიმოფანტულიყვნენ თავიანთ საძინებლებში.

ფული,სიყვარულის სანაცვლოდ (ნაწილი5)

შენი მანქანით წავიდეთ, მე არ მყავს. -მე მართვის მოწმობა არ მაქვს. -კარგი მაშინ მე დავჯდები. - გაქვს მართვის მოწმობა ? -კი, სამი წლის წინ ავიღე.

ცხოვრების გზაჯვარედინი (ნაწილი 8)

იზოლაცია. ფანჯრებიდან დანახული პატარა სივრცე. დღეები მსგავსი და უფერო. წარსულ დღეებზე ფიქრები, ნუთუ ოდესმე დაბრუნდება ის რაც იყო თუ მომავალი, ახალ უკეთეს ცხოვრებას გვპირდება? აწყმო შიშითაა მოცული, თითქოს ხვალის იმედიც არ გაქვს, რადგან არ იცი თუნდაც

ცხოვრების გზაჯვარედინი (ნაწილი 7)

ჯოჯოხეთში ვიბადებით თუ ჯოჯოხეთი ამოვიდა დედამიწაზე? მშვიდი საუკუნე ვის ახსოვს ნეტა? მე-20 საუკუნეც საკმარისია ვიფიქროთ, იმაზე რომ დედამიწაზე ჯოჯოხეთი სუფევს... ახლა 21-ე საუკუნე აიღე, 20 წელიც არაა გასული და უკვე პანდემიას ვებრძვით...