ანომალია(თავი3 ნაწილი2)

არის ხოლმე მომენტები, როდესაც უცხო ადამიანთან უფრო შინაურად გრძნობ თავს ვიდრე, ნამდვილად ახლობელ ადამიანებთან ამაში უცნაური არაფერია, ადამიანებიც უფერულდებიან თავის დროზე, მათი წასვლის დროც დგება ხოლმე და საჭიროა, რომ ისინი ვიღაცამ ჩაანაცვლოს.

ფული,სიყვარულის სანაცვლოდ (ნაწილი3)

ნახევარ საათში ბექა და ფოტოგრაფი მოვიდნენ, მამა ისევ იმ პოზაში დახვდა როგორც ბიჭებს . -გამარჯობა, მითხრეს გიბარებენო გისმენთ. მამა წამოხტა ხელი გაუწოდა, ფოტოგრაფმაც მხნედ გაუწოდა ხელი და სახის უცნაური გამომეტყველება მიიღო.

რა არის სიყვარული? (ნაწილი 3)

დიდხანს ვიარეთ მაღაზიაში მართლაც უამრავი რამ ვიყიდეთ იმდენი რომ ორივემ 4 ცელოფანი გამოვიტანეთ და დიდი ალბათობით სუპერმარკეტი გავამდიდრეთ კიდეც. ჩემს მანქანაში ჩავაწყვეთ ყველაფერი და შემდეგ როგორც ჯენლტმენმა მანქანის კარიც გავუღე (ახლა როცა ვიხსენებ

ანომალია(თავი3 ნაწილი1)

-მესმის, რომ ბევრ რამეში არ ხარ დარწმუნებული, ისიც მესმის, რომ შეიძლება სანდო ადამიანად არ მიგაჩნივარ, მაგრამ არაუშავს მთავარია, რომ მოდუნდე, დამშვიდდე და ყველაფერი მომიყვე რაც იცი, მე დაგელოდები თუ ამისთვის დრო დაგჭირდება უბრალოდ დამშვიდდი აქ

ცხოვრების გზაჯვარედინი (ნაწილი 5)

დინას კარები ღია რატომ არის? - ნელი ნაბიჯებით მიუახლოვდა სახლს აჩი, - დინაა, დინა სახლში ხარ? - კარები შეაღო და კინაღამ წაიქცა, - ეს რა არის? - ძირს დაანათა შუქი აჩიმ და გულწასული გოგო დაინახა. - დინა? დინა, რა დაგემართა? - პულსი შეუმოწმა, გულზე

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/10}

ორი სასწრაფოს მანქანა გაჩერდა ეზოში, რომელსაც მათი ფანჯრიდან ხედავდნენ. ნიკამ, დიმიტრის ყველაფერი გაუკეთა, რაც დაავალა. არ იყო ამ კაცთან რთული მუშაობა, რადგან ალცგაიმერის მსუბუქი ფორმის- დემენციის გამო, პერიოდულ გონების დაქვეითებას იწვევდა და ეს

ცხოვრების გზაჯვარედინი (ნაწილი 4)

ცხოვრების გზაზე ბევრჯერ გვხდებიან ისეთი ადამიანები, რომლებსაც სინათლის ნაცვლად, სიბნელე შემოაქვთ... სწორ მიმართულებას ლაბირინთებში აგიხლართავენ და სამუდამოდ ჩაგკარგავენ, თუ ვინმე ისეთი არ შეგხვდა, ვინც გიხსნის და მიგასწავლის გზას, გზას

ცხოვრების გზაჯვარედინი (ნაწილი 3)

გადმოცემის თანხამად ეკლესია იქ არის აშენებული, სადაც დავითი და კონსტანტინე აწამეს. ტაძარში საკურთხევლის მარცხენა მხარეს, შემაღლებულ ადგილზე, ხის ორ მოჩუქურთმებულ ლომზე, დევს ხიდან დამზადებული ლუსკუმი, რომელშიც მოთავსებულია წმინდანების ნეშტი.

მინდვრის ყვავილები (ნაწილი XII)დასასრული

ადრიანად გამეღვიძა. საშინლად იყო მოღრუბლული. დიდი ხანია ასეთი ცუდი ამინდი არ ყოფილა. მასპინძელს ეძინა და აღარ გავაღვიძე. მისი საწვიმარი ავიღე და სანამ წვიმას მოუმატებდა გაგას სახლისკენ გავიქეცი. გზა არც ისე ახლოს იყო, ამიტომ შუა გზაზე ისე დაუშვა

ტყეში პატარა ქოხი (ნაწილი2)

ცხოვრება მუქ ფერებში მქონდა და ბავშვობაც რვა წლამდე, იმის მერე არ ვიცი ,სულ დიდი მგონია თავი, რადგან აღარც შეცდომას მპატიობენ და აღარც სილაღეს, ასეა დრო გადის და თითქოს კი არ ვიზრდები არამედ ვბერდები, არ ვიცი რომ ამბობენ გული არ ბერდებაო ,მე კიდე