ვითომ შემთხვევით (ნაწილი 1)

როგორ გაუმართლებს მამაკაცს, რომელსაც უკვე თვეებია გოგონა მოსწონს მაგრამ , თავმოყვარეობა და სიამაყე გარისკის საშუალებას არ აძლევს. სად და როგორ გაიცნობენ ისინი ერთმანეთს და როგორ წარიმართება მათი ურთიერთობა.

სუსტი ძლიერი (მეხუთე ნაწილი)

-მომწონს პირდაპირი მამაკაცები, მაგრამ სიმპათიური პირდაპირი მამაკაცები კიდევ უფრო.-გამეცინა შეფასებაზე. -რატომ იცინი?-გაკვირვებული შემეკითხა და წარბებს ქვეშ უკმაყოფილებისგან ნაოჭი გამოებერა. -ბევრს იცნობ ალბათ ასეთს და ყველა მოგწონს?-არც ვაციე და არც

ფსიქოპათოლოგია (ნაწილი 2)

თმიდან ქაფი ნორმალირად მოშორებულიც არ ჰქონდა კარზე ბრახუნი რომ ატეხა ვიღაც იდიოტმა. ნაკლები შანსია ეს ეველინი ყოფილიყო არც იცოდა კასი თუ ჩამოვიდა და საპირფარეშოში შხაპს თუ იღებდა ნებივრად. ცალკე ომის გავლა მოუწევდა კასის ამის გამო რადგან

ფსიქოპათოლოგია (ნაწილი 1)

თავისი ცხოვრების მანძილზე ადამიანს უამრავი ემოციის გადატანა უხდება. მაშინ, როდესაც ეს ემოცია მძიმე ხასიათს იძენს და დომინანტური ან პრესტიტული ხდება ეს უკვე პათოლოგიაა. იმ შემთხვევაში თუ რაღაც მოვლენა ადამიანს ცხოვრებაში ზედმეტად პრესისტულია და

უმართავი (ნაწილი მესამე)

გუშინ ლამის მისი ტუჩების მსხვერპლი გახდა და დღეს ისე ექცეოდა თითქოს უკანასკნელი რამ, რისი გაკეთებაც ახლა უნდოდა ამ ქალის მის მანქანაში, მის გვერდით ჯდომა იყო, ისე ცივად ატარებდა მანქანას, ივნისის მზის, თბილ

უმართავი (ნაწილი მეორე)

-საერთოდ არ ვიცოდი თქვენი სახლი თუ იყო და ოთახზე მითუმეტეს წარმოდგენაც არ მქონდა, თქვენ რა გგონიათ რომ მე... (ხმა გაებზარა, თვალები აემღვრა, წამიც არ დაჭირვებია დევდარიანს მიმიკის შესაცვლელად, ის

უმართავი (ნაწილი პირველი)

წვდომა გექნება ყველაფერზე, 28აგვისტოს მხოლოდ ქორწილის სურვილი კი არ უნდა გაუქრეს დევდარიანს, არამედ ეს ქალი მთლიანად უნდა წაიშალოს მისი გონებიდან.

ნიღაბი (ნაწილი1)

_ დილის შვიდი საათია ვცდილობ მოვირგო ბედნიერება. ძალიან ძნელია გაუსაძლისია ტკივილით სავსე თვალები ბედნიერებით ბრწყინვალე თვალებად გადააქციო.

თბილის'ელები (მესამე ნაწილი)(დასასრული)

თვალი რომ გავახილე ტკივილისგან ამოვიკრუსუნე რადგან პირველი პალატის სითეთრე მომხვდა თვალში და მგონი დამაბრმავა კიდეც... ჩემს გაოცებას საზღვარი არქონდა როცა ჩემს გვერდით დივანზე ერთმანეთზე მიწოლილი მიშო,თორნიკე,საბა და ლუკა დამხვდნენ...მეორე გვერდით

თბილის'ელები (მეორე ნაწილი სრულად)

,,ალბათ ასეც უნდა მომხდარიყო,ის მას არ აპატიებდა არაფერს ალბათ რევანშისთვის ემზადება და მალე მიაზღვევს სამაგიეროს ჩემთვისაც და იმისთვისაც რაც გაუკეთა, გთხოვთ აპატიეთ რადგან ის მართალი იყო, მე უკვე ვაპატიე"