შეუძლებელი (ნაწილი 8)

თემქის აღმართზე ავიდა და თბილისის ზღვის მხარეს გადაუხვია მარგიანმა. დაახლოებით ერთი კილომეტრი იარა და სანაპიროსკენ მდგარ შავ ჯიპს თვალი შეავლო. მანქანა მის გვერდით გააჩერა და გადმოვიდა. მზერა გარემოს მოავლო.

პირობა მეორე ნაწილი 1თავი

- ხომ გეუბნებოდი შეურიგდი- თქო? შერიგებოდი ახლა აქ ხომ არ იქნებოდი? - აქ რა ჯანდაბას აკეთებ? - გავიგე დაიჭირესო.

სიყვარული მტკიცე (ნაწილი პირველი)

ღამეა ისეთი, რომ, არ უნახავს ვინმეს,უაზრო ფიქრებით გავლილი დღე, ძალღონეს ღამით რომ იკრებს,მაგრამ მოხდება რაღაც, რაც გამიფანტავს ფიქრებს,სიზმრად ხილულის ნახვა, რატომღაც ცხადში რომ მიწევს.მომხდარი მაოცებს,

იძულება (ნაწილი 3)

- გამარჯობა, საცოლის მეგობრებო. მე ალექსანდრე ახვლედიანი ვარ.- ხელი გაუწოდა ბიჭებს. - ჩვენთვისაც. მე ქეთა ვარ იოანას უახლოესი მეგობარი. - სასიამოვნოა. იოანა წამოდი იწყება ხელის მოწერა.- ხელი ჩამკიდა და მაგიდასთან, პატარძლისთვის განკუთვნილ ადგილას

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) I თავი

ვხედავდი უფრო ცხადად, ვიდრე ყოველ დილით, მასთან გაღვიძებისას, ვგრძნობდი მის სუნს უფრო მძაფრად, ვიდრე ყოველი ჩახუტებისას, ყოველი წამი, მის გარეშე გატარებული, ეკალივით მესობოდა გულში ისე, რომ მზად ვიყავი საკუთარი ხელებით გადამეხსნა სხეული და გული

კურიერი და ლამაზმანი ნაწილი პირველი

ალი გადაწყვეტს რაღაც უჩვეულო საიტზე დარეგისტრილებას, შემდეგ კი ის ბრმა პაემანზე სხვა ქალაქში მეგობართან ერთად გაემგზავრება. გზაში კი ავარიის მსხვერპლი ალი ხვდება მეგობრულ წრეს, რომელებიც გარდაცვლილი

შეუძლებელი (ნაწილი 7)

გზის გადაჭრას აპირებდა ელენა მთელი სისწრაფით მომავალი შავი ჯიპი რომ დაინახა. წამში იგრძნო როგორ დაასხა ოფლმა. ადგილიდან ვერ იძვროდა მხოლოდ მანქანის ხმა ესმოდა

საიდუმლო სამუშაო (ნაწილი2)

მე როგორც ყოველთვიის დავხეტიალობ აქეთ-იქეთ. ვეძიებ ახალ ამბებს. ძალიან ბევრჯერ შარშიც გავეხვიე, მაგრამ თეთე ვერაფრით დავიჭირე ერთ ადგილას. მთელი ერთი კვირა ჩხრიკავდა და პოულობდა რაღაც მასალებს. აი ერთ დღეს

კომა. თავი 7. წარსული. ნაწილი 3.

ივნისის მშვიდი საღამო იყო...ჩემს სულში კი ედემის ბაღივით გაფერადდა სამყარო...სამყარო, სადაც ამდენი წელი გაუჩერებლად თოვდა...ის დაბრუნდა...ის აქ არის...რეალურია? არ ვიცი...მაგრამ, თუ სიზმარია, მინდა რომ არასდროს დასრულდეს...

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) პროლოგი

თითქოს არ მსიამოვნებდა ის ფაქტი, რომ ჩემს ცხოვრებაში როცა მოეპრიანებოდა მაშინ იჭრებოდა და ყველაფერს თავდაყირა აყენებდა, თითქოს არ მსიამოვნებდა რომ არ მაძლევდა იმის საშუალებას, მის გარეშე კარგად ვყოფილიყავი (ძალიანაც რომ მოენდომებინა