შიში პატივისცემა და სიყვარუილი {ნაწილი 2/1}

-რას არქმევ ტასო? -ალექსანდრეს. ალექსანდრე დადიანი! ლაშას იგივე შეგრძნება დაეუფლა და გაოცებული ამბოს. -გამიგიჟებთ მეგობრებს შენ და შენი და! აკოცა და ოთახი დატოვა.

კვლავ სიცოცხლე მინდა (ნაწილი 7)

ჩემს ცხოვრებაში პირველად მყავს მეგობარი რომელიც დასავით შემიყვარდა. გთხოვ თუ გგონია რომ ვერ გაგიგებ შენი ორიენტაციის გამო. სრულებით არ მაინტერესებს გოგოები მოგწონს, ბიჭები თუ ორივე ერთად. შენ ჩემთვის კვლავ ის ელენა ხარ რომელიც საოცრად მიყვარს -

"ის" (1ნაწილი) - სრულად

ხო შემიყვარდი და სწორედ მაშინ აწრიალებული სინდისი იმდენად აფორიაქდა რომ დამიმონა, გრძნობების აშლამ გონება და სულიც აშალა და რა მივიღეთ? ისე მოხდა რომ საერთოდ დაგკარგე.

მოთამაშე (მეხუთე ნაწილი)

მოსვა, გოგოს დააკვირდა, რომელსაც თავი ჩაეღუნა. — როდესმე შეძლებ ჩემს პატიებას? — ვერა… მშვიდად, გულის დაწყვეტით ჩაილაარაკა გოგომ — მეგონა, ჩემს მიმართ გქონდა გრძნობები და იმ ამბის მერე თავს არ აბიჯებდი, ამ ქორწინებით მეგონა რომ გამოტყდებოდი, მაგრამ

კვლავ სიცოცხლე მინდა (ნაწილი 6)

- ვიცი, მაგრამ უნდა ვთქვა ბეკა, მე და ბეკა უკვე დიდი ხანია შეყვვარებულები ვართ. რა გითხრათ? ამის შემდეგ ისეთი ქაოსი დატრიალდა ვერც კი წარმოიდგენთ აცრემლიანებული ელენი ჩემს მშობოენდ დაემშვიდობა მადლობა გდაგვიხადა და თითქმის სახლში გაიქცა ბატონი

მოთამაშე ( მეოთხე ნაწილი)

- მოდი მგონი ჯობს წავიდეთ, - კარგი რა ამის მერე სადაც მას ვნახავ უნდა გავიქე? - ეგ არაფერ შუაშია - არ მინდა წასვლა,, აი საერთოდ უემოციოდ ვარ ხომ ხედავ, არ მადარდებს გადაჭრით უთხრა ნინიმ დაქალს

შეშლილი ჰელოუინი (1-ლი ნაწილი)

ვაკვირდებოდი ქუჩას და გულის სიღრმეში ვიცოდი,გამოჩნდებოდა რაღაც,რასაც დიდი ხანია,ველოდი.სამწუხაროდ,არანაირ მკვდარ სულს არ შევუშინებივარ,ამიტომაც ლეგიტიმური მიზეზი არ მქონია,რომ მეცხრე სართულს ვსტუმრებოდი. სხვანაირად კი ვერ გავბედავდი მასთან

თბილისის ქუჩები (ნაწილი 3)

- აუუუ წყნეთში ჩემი ძმის სასტავია შეკრებლი და უბრალოდ საშინელებაა იქ ასვლა- აწუწუნდა ნუცა და "შუშანიკის წამებას" კიდევ ერთხელ გადახედა - აუუუ მევერ ამოვალ, ხვალ ოთხი საგანი მაქ ერთად და მოსამზადებელი ვართორე ხოიცი არა?- შეწუხებული სახით ახედა

მოთამაშე (მესამე ნაწილი)

არ ვიცი- ირაკლი სავარძელში ჩაესვენა და მშვიდად უპასუხა მერე ფანჯარასთან მივიდა და გოგოს გახედა, არ მოეწონა ასეთი ნინის დანახვა, გიგამ ნინისაც აურია თავგზა და ირაკლისაც, ორივე ფიქრობდნენ. სადღაც მათი ფიქრები იკვეთებოდა. ნინი ირაკლისთან დიალოგს

თბილისის ქუჩები (ნაწილი 2)

- გისმენთ- თავის გრძელ, სწორ, წაბლისფერ, თმას ყურს უკან იწევს, თმას რომელიც წელამდე სწვდება და ძალიან ალამაზებს - მაშიინკაა, მე ვარ გოგო, გავიგე ჩამოსულხარ- აშკარად, მისი ძველი არცისე სასიამოვნო ნაცნობის ხმის ბგერები ესმის - ლენკა შენ ხარ? - ჰო