ნინი and დამიანე (XXV ნაწილი)

მანქანა ეზოში გავაჩერე, სახლის კარი შევაღე, ფეხსაცმელი იქვე გავიხადე და ოთახში ავირბინე. კარი შევაღე თუ არა მისი სუნამოს სუნი ვიგრძენი, ვითომც არ შემიმჩნევია ისე შევედი ოთახში და კარი მივხურე. კურტკა და ჯემპრი გავიხადე და ძირს დავყარე, შარვალიც

ნინი and დამიანე (XXIV ნაწილი)

დილით ადრიანად გამეღვიძა, ცოტახანი ვინებივრე საწოლში შემდეგ კი აბაზანაში შევედი და თავი მოვიწესრიგე. წარმოგიდგენიათ? დღეს უკვე 29 დეკემბერია და 2 დღეში ახალი წელი დადგება. როგორ მიყვარს ახალი წელი, სულ სხვა განწყობა და ხალისი მაქვს ამ დროს. ხო

ნინი and დამიანე (XXIII ნაწილი)

დილით კარზე ბრახუნის ხმა მაღვიძებს, ბალიშიდან ძლივს ვწევ თავს. ეს თუ ავთოა მივასიკვდილებ, ნერვებ მოშლილი ავდექი და კარი გავაღე, ხელში მართლაც, რომ ავთო შემრჩა. ბუზღუნით მივბრუნდი უკან და საწოლში შევძვერი ისევ. ლუდის ბოთლს და ჩიფსებს, რომ მოკრა თვალი

ნინი and დამიანე (XXII ნაწილი)

სასმელისგან გაბრუებულები ტანს ვაყოლებდით მუსიკას და გარშემო არაფერი გვაინტრტესებდა. და აი ვიგრძენი მზერა, რომელიც ასე მწვავდა, გავიცინე და საბას ყურში ვუჩურჩულე: -მოვიდა. -კარგი, მე გავალ ცოტახანს._გაიცინა და მომშორდა. სულ რაღაც რამდენიმე წამი

ნინი and დამიანე (XXI ნაწილი)

დილით აკოს ოთახში გამეღვიძა, თავი მისკდებოდა და საწოლზე ძლივს წამოვჯექი, ავდექი, ავაზანაში შევედი თავი მოვიწესრიგე და ქვემოთ ჩავედი. აკო სამზარეულოში რაღაცას ამზადებდა, მივესალმე და მაცივრიდან გაზიანი სასმელი გამოვიღე, პირდაპირ ბოთლიდან მოვსვი და

ნინი and დამიანე (XX ნაწილი)

დილით გვიან გამეღვიძა, გამიკვირდა, ალბათ იმიტომ, რომ ჩემმა მეფემ ტკბილი ძილი მისურვა. ჩემ ფიქრებზე გამეღიმა, საწოლში ვინებივრე ცოტახანს, შემდეგ ავდექი თავი მოვიწესრიგე და ქვემოთ ჩავედი. ეს ხალხი სულ აქ როგორ უნდა იყოს? ხუმრობით, რა თქმა უნდა. თვალი

ნინი and დამიანე (XIX ნაწილი)

შუა ღამე იყო, რომ გამეღვიძა. მწველ მზერას ვგრძნობდი ზურგზე, საწოლზე წამოვჯექი, ოთახს თვალი მოვავლე და ფანჯარასთან ჩამომჯდარი დამიანე დავინახე. თვალები მოვისრისე, მეგონა მეჩვენებოდა მაგრამ როდესაც დავინახე როგორ წამოდგა და ჩემსკენ წამოვიდა მივხვდი,

ნინი and დამიანე (XVIII ნაწილი)

კარი, რომ გაიღო თვალები მთელი ძალით დავხუჭე, ვიღაც მიახლოვდებოდა, ხელები და ფეხები გამითავისუფლა და ლოყაზე მაკოცა. მაშინვე ვიცანი დამიანეს ბაგეები და თვალები გავახილე, მისი სახელი წამოვიყვირე და მაგრად ჩავეხუტე. ოთახიდან, რომ გამოვდიოდით კიდევ ერთი

ნინი and დამიანე (XVII ნაწილი)

დემეს სახლთან გავაჩერე მანქანა და გადავედი, ეზოში შევედი, იქ დაცვის ბიჭები იდგნენ, სახლში შევედი, ყველაფერი ისე იყო როგორც დავტოვე. ქურთუკი გავიხადე და ფუნჯები მოვიმარჯვე, კიბეებზე დემე გამოჩნდა, ჩემთან ღიმილით მოვიდა და ჩამეხუტა, უხერხულად ვიგრძენი

ნინი and დამიანე (XVI ნაწილი)

მთელი ამ დროის განმავლობაში დემე არ მომშორებია, სულ იქ იყო სანამ ვხატავდი. მესაუბრებოდა და მართობდა, ყავა მომიტანა და ერთად დავლიეთ. ნახევრად, რომ მოვრჩი ხატვას უკვე აღარ შემეძლო, ხელები დამეღალა. -დღეისთვის საკმარისია._დემეს ვუთხარი და ფუნჯები