ნინი and დამიანე (XV ნაწილი)

კარი მივხურე თუ არა დამიანეს მივეჭერი და მის ბაგეებს დავეწაფე, ხო ეს გაუაზრებელი იყო მაგრამ უსაზღვროდ სასიამოვნო. გაკვირვებული იყო, მაგრამ მოდუნდა და უფრო მომთხოვნი გახდა მისი კოცნა. ოდნავ მოვშორდი და ამოვისუნთქე.

ნინი and დამიანე (XIV ნაწილი)

გამწარდა თან როგორ, ვაიი. თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა და ერთი სული ჰქონდა რამე დაემტვრია. ხელები მომუჭა, ყელზე ძარღვები დაეჭიმა, ამ დროს უფრო მიმზიდველია, ფუ ნინი გაჩერდი რაზე ფიქრობ. არაფერი უთქვამს ისე გავიდა სახლიდან, კარი, რომ გაიჯახუნა ლამის

ნინი and დამიანე (XIII ნაწილი)

-დამიჯერე არ შემცივდება._გვერდით ჩავუარე, მის დასანახად გავაღე მანქანა, გავუღიმე და ჩემი ადგილი დავიკავე, გაკვირვებული მიყურებდა მე კი ამის გამო უფრო კარგ ხასიათზე ვდგებოდი. ფაქტია, რომ მისი ნერვების მოშლა ძალიან მსიამოვნებს. დავქოქე, კიდევ ერთხელ

ნინი and დამიანე (XII ნაწილი)

გამიღიმა და ჩემსკენ წამოვიდა. მისკენ მივბრუნდი და ზურგით ლიფტს ავეკარი, წამებში დაფარა მანძილი და სხეულზე ამეკრა. გული ამიჩქარდა და მთელი სხეული ამეწვა, ხელი წელზე მომხვია და ტუჩებთან დაიხარა. მეორე ხელი ლოყაზე ნაზად ჩამოატარა და ყელს ჩაუყვა,

ნინი and დამიანე (XI ნაწილი)

-გმადლობთ ბატონო დამიანე._ირონიულად ვუთხარი და ნაგლური ღიმილი ავიკარი სახეზე. ოო ნერვები მოეშალა, ხელები მომუჭა და უარესად დაებერა ვენები. როგორ გამისწორდა თქვნ ვერ კი წარმოიდგენთ, ნაგლური ღიმილით დავტოვე და დემეს მანქანაში ჩავჯექი.სახლში

ნინი and დამიანე (X ნაწილი)

წერილი ამოვიღე თაიგულიდან და წავიკითხე. -მშვენიერს, მშვენიერი თაიგული._გამომგზავნის რა გითხრათ, მაგრამ თაიგული ნამდვილად მომეწონა. ოთახში, რომ შევედი ალექსანდრემ შემომხედა და თვალი ჩამიკრა.

ნუ წახვალ (1)

ბოლოს და ბოლოს დგება მომენტი, როდესაც კარი უნდა დავხურო. გამოფიტული და დასევდიანებული ვჯდები სავარძელზე და ცრემლებს თვალებიდან ჩამოცურების საშუალებას ვაძლევ. მერე მეღიმება. ვიღიმი და მონატრებასთან ერთად ჩემს გულში იმედის პატარა ყლორტი იწყებს

ნინი and დამიანე (VIII ნაწილი)

შეხებაზე. მისი შეხება რაღაც არა ამქვეყნიურია. ნაზი, თბილი და სიყვარულით სავსე შეხება იცის. აქამდე არავის გამო არ გავპარულვარ სახლიდან და არც ავთოსთვის დამიმალავს რამე, მაგრამ მასთან არ შემიძლია ამ ყველაფრის მოთოკვა და მოთმენა, ვერ ვეწინააღმდეგები

ნინი and დამიანე (VIII ნაწილი)

მუსიკას ხმა ავუწიე და ასე ხმაურიანად მივედით სახლამდე. დავემშვიდობე, მანქანიდან გადმოსვლას, რომ ვაპირებდი ხელი დამიჭირა და მისკენ მიმაბრუნა. -რა ხდება?_გაკვირვებულმა ვკითხე. -არ მინდა შენი გაშვება.

ნინი and დამიანე (VII ნაწილი)

გაბრაზებულმა დავტოვე შენობა და ქუჩას გავუყევი, რომელზეც თოვლის ნასახიც კი აღარ იყო. ყურსასმენები მოვირგე და ჩემ საყვარელ მუსიკასტან ერთად გავაგრდზელე გზა. ჩემ გვერდით მანქანა გაჩერდა, არ გამიხედავს მაგრამ მუსიკა გამოვრთე, რომ ყველაფერი გამეგო.