ნოემბრის ბოლო

ნოემბერია , ძლიერ აცივდა, სიტყვები ქარმა სულ დამიფანტა, შენს მოლოდინში თოვლიც გაბრწყინდა, ფიფქები დამესხა, ცამ დაიბანა. ზამთარი დგება და ვგრძნობ მოდიხარ, როცა მე გულში სინათლე მათოვს,

ნოემბრის საღამოს

თითქოს იმედდაკარგული,გაწბილებული ემოციებით სავსე ჰაერი ყმაწვილის სასიამოვნო ხმამ გააპო.კითხილობდა მთელი გრძნობით.თითოეულ სიტყვაში,ბგერაში ცდილობდა რაიმე განსაკუთრებული ეპოვა და ეს შემდეგ მსმენელამდე

ნოემბრის ნაყინი (დასასრული)

ეჭვი მაქვს ხვალვე უკან წამომიყვან. ყაზბეგში ასე წინდაუკან სიარული არ მომწონს მე.-შემომიბღვირა ნიკამ.--ნუ გვეჯუჯღუნები რაა.-მუცელზე დადებულ მის ხელს ჩემო თითები დავადე, გავიცინე და გზას გავხედე.

ნოემბრის ნაყინი (ნაწილი V)

იცით რა არის ბედნიერება? ბედნიერებაა როცა იცი რომ ვიღაც გყავს ვინც გაღმერთებს, გელოდება, უყვარხარ და შენი თვალების დანახვისას მის თვალებშიც კრთება ის სხივი რომელსაც შენი სახელი ქვია. როცა მის თვალებში ხედავ საკუთარ ანარეკლს და ბედნიერი ხარ რომ

ნოემბრის ნაყინი (თავი IV)

ჰეი შენ მკითხველო ვინც ახლა ამას კითხულობ, გგონია ეს მოგონილი ამბავია? იქნებ არც არის მოგონილი და ზუსტად ასეთი ტკივილით იტანჯებოდა ერთი პატარა გოგო რომელიც ქალად იქცა? იქნებ ჩემს ფანტაზიებში უბრალოდ არ მომხვდარა ეს ამბავი? სადღაც შუაგულ საქართველოში

ნოემბრის ნაყინი (ნაწილი Ill)

--მარიამ, 25 წელია მიცნობ მაგრამ მაინც ვერ მიხვდი ერთ რამეს. მოდი საიდუმლოს გაგანდობ, მე გული არ მაქვს. ან შეიძლება უბრალოდ უმოქმედოდ არის სადღაც სხეულში. ადრე მქონდა გული, 8 წლის წინ ამომაგლიჯეს და ახლა არც კი ვიცი სად არის.-თვალი ჩავუკარი და ზღვის

ნოემბრის ნაყინი (ნაწილი Il)

--უნივერსიტეტში აღარ დაადიხარ? --ფორმალური დიპლომის დედაც. დღეს ფულით ყველაფრის მოგვარება შეიძლება. --ყველაფრის არა. --მაგალითად?

ნოემბრის ნაყინი (ნაწილი I)

რა იყო ეს? დაქალის მნიშვნელოვან საღამოს უცხო ადამიანისთვის მოვწყდი? მაგრამ ხომ გავბედნიერდი? ეგოისტობაში ჩამეთვალა. ალბათ მთელი ხალხი ჩემზე ლაპარაკობს. რა სირცხვილია! სახლში რომ შევედი,

ნოემბრის სუსხიანი საღამო იყო...

ოქტომბრის სუსხიანის საღამო იყო,მაგრამ იმდენად კარგად,თბილად ვიყავი შენთან,რომ შენივე სითბოს გარდა ვერაფერს ვგრძნობდი. იმ დღეს,იმ ღამით,იმ წამს პირველად შევეხე შენს დაძარღვულ ხელებსა და ხელს. შენ თავი ჩემს კისერში გქონდა ჩარგული და

ნოემბრის 8

იყო მარტო... მაგრამ თავს მარტოდ არსდროს გრძნობდა, თითქოს არც არასდროს ყოფილა... ეს მარტოობა იცოდა მხოლოდ მან... მან და კიდევ ერთმა... რომელსაც გერასიმე იცნობდა.