ნოემბრის 13 (თავი 3)
"ცოლი არ მყავს და არც უნდა მყოლოდა!" -ფრაზა რომელმაც იმაზე უფრო მეტად დამაბნია ვიდრე წარმოვიდგენდი. ჩემი არეულ-დარეული ფიქრები კიდევ უფრო ამირია.. თითქოს ჩაახშო და ზემოდან რაღაც შავი ფარდა გადააკრა, რომელსაც ვერ ვწვდები. უფროსწორად დემეტრე არნოემბრის 13 (თავი 2)
მშობელი... დედა და მამა! ეს ხომ ის ორი ანგელოზია რომელიც გვინდა მთელი ცხოვრება გვერდით გვყავდეს.. თუმცა რას ვაკეთებთ ამისთვის? თავის დროზე არ ვაფასებთ მათ... მერე კი ვნანობთ ამ ყველაფერს. სასახელო შვილები უნდა ვიზრდებოდეთ თუმცა ამის მაგივრად?!ნოემბრის 13 (თავი 1)
-სხვასთან იპოვი ბედნიერებას.. -თქვა და მაჯის საათზე დროის შესამოწმებლად დაიხედა. როგორც ჩანს ეჩქარებოდა.. ის იმდენად უდარდელი ხმით ლაპარაკობდა რომ არც კი ვთვლიდი საჭიროდ რომ ეს ფრაზა ოდესმე უნდა მომესმინა. -რას ნიშნავს სხვასთან ვიპოვი გიორგი?!ნოემბრის ჩვიდმეტს...
წლების წინ მახსოვს დღევანდელ დღეს ცხარედ ვტიროდი, ზეცას სდიოდა სიხარულის ხშირი ცრემლები. წვიმა ჰქვიაო, გაიძახდნენ მაგრამ ხომ ვიცი, მას უხაროდა სიახლოვე შენთან შეხვედრის.ნოემბრის წვიმა (დასასრული)
ნიკოს სახლიდან სასოწარკვეთილი გამოქცეული პირდაპირ მამაჩემის სახლისკენ გავეშურე. ის იყო ერთადერთი, ვისაც ვადანაშაულებდი ამ სიტუაციაში.ნოემბრის წვიმა XXIV
სასაფლაოდან პირდაპირ ნიკოს სახლისკენ წავედი. მუხლები მიკანკალებდა... მიუხედავად იმისა, რომ მისი ნახვის გამო მთებს გადავდგამდი, მეშინოდა... მეშინოდა მისი რეაქციის, შეხვედრის, შედეგის.. არაფერზე ფიქრი არ შემეძლო. მეხუთე სართულზე ფეხით ასვლამდე ალბათნოემბრის წვიმა XXIII
ჰემინგუემ პარიზს მოძრავი დღესასწაული უწოდა.. ნამდვილად არ შემცდარა მწერალი, მოძრავ დღესასწაულს მე მსოფლიოს დედაქალაქად მივჩნევ. ჩემი ყველანაირი მცდელობა, კარგად გადმოგცეთ, თუ როგორ ვიცხოვრე პარიზში 4 დღე, წინასწარ ვიცი - უშედეგო იქნებანოემბრის წვიმა XXII
უმაღლესი ხარისხის ყავა და უგემრიელესი კრუასანები - არაფერია საჭირო ამაზე მეტი, რომ დილა ხალისიანად დაიწყო.ფრანგულ ჟურნალს ვათვალიერებდი და თან ჩემთვის ვფიქრობდი, დანიელთან თავი როგორ გამემართლებინა.ნოემბრის წვიმა XXI
რადგან სარკის წინ ტრიალი არასოდეს ყოფილა ჩემი გატაცება, არც სამსახურში წასვლის პირველ დღეს მიყურებია ჩემი გამოსახულებისთვის დიდი ხანი.ნოემბრის წვიმა XX
მომდევნო დღეს ვაჟა მიდიოდა.სახლიდან გავაცილე, აეროპორტში მხოლოდ ლევანი გაჰყვა.როდესაც უკვე კარებიდან გადიოდა, დამიძახა - რაშია საქმე? რატომ ჯიუტობ?- შენ მე ხელი შემიწყე, რომ მთელი დარჩენილი ცხოვრება უბედურად მეგრძნო თავი.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.