პაზლების ქურდი /ტოპაზისფერი/

ასე უთქვამთ, ცხოვრებაში არსებობს ორი ძირითადი არჩევანი, შეეგუო არსებულ პირობებს, ან აიღო მათი შეცვლის პასუხისმგებლობაო - მე, მგონი, სადღაც შუაში გავიჭედე. სამი წელი გავიდა მას შემდეგ, რაც საქართველო დავტოვე და საზღვრებს გარეთ

პაზლების ქურდი XII /აჩრდილზე მონადირე/ დასასრული

ზურაბი ჩაფიქრებული სახით მისჯდომოდა მაგიდას და ორთქლავარდნილ ყავის ჭიქას გულგრილად შესცქეროდა. სანდრო ისევ თავის ლეპტოპში ჩამძვრალიყო და ინტერნეტში გაუცნობიერებლად დაბორიალობდა იმის იმედით, რომ იქ იპოვიდა იმ კითხვებზე პასუხებს,

პაზლების ქურდი XI /აჩრდილებზე მონადირე/

- რამდენი ხანია რაც მითვალთვალებ? - ხმა ჩამიწყდა. - არ გითვალთვალებ. ვცდილობ დუდაევისგან საფრთხე აგარიდო, როცა მასთან გავასწორებ ანგარიშს, შემდეგ წავალ. - სად წახვალ? - სიტყვები ღამის სუსხში გამეფანტა, მგონი შიგნეულობაც.

პაზლების ქურდი X /აჩრდილზე მონადირე/

- არ მინდა შენი მოსმენა, - მოსხიპა ცივად - უკვე ძალიან გვიანია! გაეთრიე აქედან და ძალიან ეცადე, რომ გზაზე აღარასდროს გადამეყარო, თორემ... ყველაფერი სხვაგვარად დასრულდება. - მომკლავ... - ეს არ იყო კითხვა, დუჩემ თავი მიაბრუნა და თვალი გაუსწორა.

პაზლების ქურდი IX /აჩრდილებზე მონადირე/

- ისწავლე ჩემი ნდობა! ისწავლე ჩემი სათანადოდ დაფასება და არასოდეს იფიქრო გაქცევაზე, გასაგებია?! აღარასოდეს სცადო ჩემგან გაქცევა, გაფრთხილებ! - იარაღის ლულა მკვეთრად მომაჭირა მკერდზე, სვიტერზე ჩაბღუჯული ხელი უარესად დაემუშტა და ერთიანად გაუთეთრდა.

პაზლების ქურდი VIII /აჩრდილზე მონადირე/

- არ გიხდება, შენი ბუნებრივი თმის ფერი ბევრად ჯობია. - რამდენი ხანია რაც იცი? - სანამ მანქანაში შემტენიდი უცერემონიოდ, მაშინ მივხვდი. - როგორ? - დაგყნოსე, შენი სუნი ვიცანი.

პაზლების ქურდი VII (მეორე ნაწილის დასასრული)

- კი მაგრამ, ჩვენ იქაურობა შევამოწმეთ! - არა, სარდაფი... იქ სარდაფია, ბეტონის იატაკის ქვეშ ხუფია... პირველი სართულის მარცხენა ფლიგელი, ყველაზე ბოლო ოთახში... იქიდანაა შესასვლელი... - კარგი, გავიგე, ახლა მითხარი იქ რა მოხდა. - ვცდილობდი ლაპარაკში დრო

პაზლების ქურდი VI /მეორე ნაწილი/

არ მიყვარს სურათის წინასწარ ნახვა და პაზლების ისე აწყობა, ეს იგივეა, რომ წიგნის კითხვა ბოლო გვერდიდან დაიწყო. რაღა აზრი აქვს თამაშის გაგრძელებას, თუ დასასრული წინასწარ გეცოდინება? მთელი მუღამი პროცესშია - დუჩე ქავანა.

პაზლების ქურდი V (პირველი ნაწილის დასასრული)

მართალი ვიყავი, მის გამბედაობას დუჩეს უნდა ვუმადლოდეთ. ასე თქვა დუჩეს რომ არ შემოელაწუნებინა ჩემთვის, კიდევ კარგახანს ვერ შევძლებდი შენთან მოახლოებასო. ჩემს შეცდომას ნუ გაიმეორებ, თორემ მერე გვიანი იქნებაო.

პაზლების ქურდი IV

არადა Черный список-ი ასე არ ფიქრობს. შეიძლება მართლაც ვერ ვიტან იმ მაწანწალა ძაღლს, მაგრამ ტყუილი მისი საქმე არ არის. რა გამოგიქექა, დავით? რა იცის შენზე? რატომ ცდილობ მის მოკვლას? არამგონია ეს შენს ძუკნებს ეხებოდეს, რომელსაც ღამ-ღამობით ბინძურ