ძველი პიანინო - 15

მკვლელობის ფაქტი დადასტურდა, ფიფოს საკმაოდ სერიოზულად შეუტია უფროსობამ. მდუმარედ უსმენდა საყვედურებს, ხმაც არ ჰქონდა ამოსაღები, ყველაფერი მისი დაუდევრობის იყო. თავის დროზე საქმეს, წესიერად რომ მოჰკიდებოდა, დღეს სხვა ბევრი დანაშაულიც შეიძლებოდა

ძველი პიანინო - 14

ფიფომ ძველი საქმის მასალები გამოითხოვა. ყველაფერი ისევ და ისევ თავიდან იყო დასაწყები, ხელჩასაჭიდი კვლავ არაფერი ჰქონდა. მხოლოდ გუმანით ხვდებოდა, რამდენიმე დანაშაული ერთმანეთთან კავშირში უნდა ყოფილიყო და მათ ერთი საერთო მკვლელი ჰყავდათ...

ძველი პიანინო - 13

ფიფოს ერთი სული ჰქონდა გაეგო მიმის გვერდით ვინ იყო. მხატვარი კი იქაჩებოდა, არ გამოვა რესტორანი, საღამოს სპექტაკლზე ვართ დაპატიჟებულიო, მაგრამ ფიფომ იმდენი ქნა მიმიც და მხატვარიც დაიყოლია და იქეთაც დაიპატიჟა თავი თეატრში. ჩვილის უცნაური მოგზაურობის

ძველი პიანინო - 12

მიმის კინაღამ ლანგარი გაუვარდა ხელიდან. ქალი ისე წამოდგა, არც უცდია შიშველი სხეული დაეფარა: -ვა რა მაგარი გოგო ხარ, საშინლად მინდოდა ყავა... ქაფქაფა ყავა დიდი ყლუპით მოსვა და მიმის მადლიერი ღიმილით გადახედა: - უფ, გემრიელიაა..

ძველი პიანინო - 11

ჩვილის „გმირობის“ უცნაურმა ამბავმა მთელი ქალაქი მოიცვა, ყველგან ამაზე წერდნენ და საუბრობდნენ. ალბათ ისევ თავდამსხმელებმა თუ შეუსვეს ბავშვი სახლის პატრონს. ოჯახის წევრების დახოცვა არ სურდათ, მხოლოდ მათი დაშინება უნდოდათ... ასეთი ქმედება უფრო

ძველი პიანინო - 10

ისე ღრმად ეძინა, სახლის პატრონმა ლამის კარი ჩამოუღო. ძლივს მილასლასდა გასაღებად. სახელურზე დაყრდნობილი უაზრო თვალებით მიაჩერდა მოხუცს, რომელიც ოჯახის გასაცნობად სავახშმოდ ეპატიჟებოდა. „ქირის ფულის უფრო ადარდებს ვიდრე ჩემი პატიჟიო“ - გაიფიქრა...

ძველი პიანინო - 9

ენაგადმოგდებული გარბოდა. დილის ნისლი ხელს უშლიდა წესიერად დანაეხა ნაწვიმარი ქალაქის ქუჩები. გარბოდა და არ იცოდა საით... ის კი კარგად უწყოდა ვისაც გაურბოდა, მაგრამ გასაქცევიც უკვე აღარსად ჰქონდა... სუნთქვა უჭირდა ლამის გული ამოუვარდა, მუცელში

ძველი პიანინო - 8

ეზოს მკრთალად ანათებდა სახლის ფანჯრებიდან გამოსული შუქი. მიმიმ ძლივს გააკვლია გზა მხატვრის სახლამდე. იცოდა კარი ბოლომდე ისედაც არ იკეტებოდა, ერთი მიწოლაც საკმარისი იყო მის გასაღებად. მისვლისთანავე რაღაც მძაფრი სუნი ეცა, ოთახი კვამლით იყო სავსე,

ძველი პიანინო - 7

რთული წელიწადი დაუდგა ფიფოს. ერთი საქმე არ ჰქონდა ბოლომდე მიყვანილი, რომ მეორე სხვა ახალი ემატებოდა და ამ მატებაში გაუხსნელი ძველი საქმეების გროვას ბოლო არ უჩანდა. ვერაფერს თავი ვერ მოაბა, ყოველი ახალი საქმე ახლებურად და წინანდელზე უფრო მეტად იყო

ძველი პიანინო - 6

ფიფო ცოფებს ყრიდა. სამსახურშიც უამრავი პრობლემა დაუგროვდა. რამდენიმე გაუხსნელი საქმე კისერზე აწვა, ცალკე უფროსობა აჩქარებდა, ცალკე მიმის უპასუხისმგებლობაზე ეშლებოდა ნერვები. მიუხედავად დატვირთული მუშაობისა, მაინც მოახერხა და ოთხჯერ მიაკითხა სახლში,