bad boys girl❤️ (თავი პირველი)

თვალებს ვახელ და ვხედავ ცას.. ფანჯარაში ვიყურები და ვხედავ როგორ ლამაზად მოდის თოვლი... მიუხედავად თოვლისა საკმაოდ თბილა ვწევარ და მინდა რომ სამუდამოდ ამ სიჩუმეს მივეცე,თუმცა რათქმაუნდა

სექსის თაობა (თავი პირველი)

ერთადერთი რაზეც ბოლო რამდენიმე კვირაა ვფიქრობ, ალბათ ისევ ესაა ქვეყანა სადაც ჩვენ ახალ თაობას არ შეგვიძლია ვისაუბროთ საკუთარ გრძნობებზე და შეხედულებებზე, რადგან ჩვენს უკან ჩვენი ოჯახებია, ოჯახები რომლებიც, მგონი არასოდეს გვაპატიებენ თითოეულ დაშვებულ

გასროლა (თავი პირველი)

-გეყოფა ნუღა ცემ...გაჩერდი გთხოვ...ნუ მოკლავ....ამად არ ღირს... მისი აღელვებული ხმა ჩამესმოდა ყურში,მაგრამ მაინც არ მინდოდა გაჩერება მინდოდა ეს ნაბი*ვარი მომეკლა,მინდოდა მთელი ბრაზი მასზე ამომენთხია,ვინ გაცდის დატკბე ამ სიამოვნებით,შორიდან საპატრულო

მიყვარხარ (თავი პირველი)

ლიზა ბარამიძის პატარა და მხიარულ ცოხვრებაში სადაც ის მხოლოდ ძმას და მცირერიცხოვან სამეგობროს ხედავდა უეცრად აღმოჩნდება უსაყვარლესი ალექსანდრე ყანჩელი, ვნახოთ როგორ განვითარდებს მოვლენები :)

არ დამივიწყო (თავი პირველი)

გაღვიძებამდე ვგრძნობ ნაბახუსევის თავისტკივილს, თითქოს თავზე ვიწრო ქუდი მახურავს. თვალებს არც კი ვახელ ისე ვემალები მზეს, ვგრძნობ რომ ფეხით რაღაც უცხოს ვეხები, სხეულია, მაგრამ ჩემი არა. -ჯანდაბა-სწრაფად გავახილე თვალები, თითქოს ყველაფერმა წამში

და მაინც ყინულს საყინულეში დავადნობთ?! (თავი პირველი)

„ალბათ ჩემი ისტორიაც ზუსტად იმით იწყება, რომ ჩემმა ძველმა შეყვარეულმა დამიკიდა, ჩემზე „უკეთესი“ გოგო იპოვნა და მეც გულრწრფელად მივულოცე გაბედნიერება. ამან კი მაწავლა: 1. ბიჭებს მართლა არ გააჩნიათ გრძნობები. 2.ბიჭები *ლეები არიან. 3. ყველა გოგო

ცრემლების პრინცესა (პირველი თავი)

ცხოვრებაში ყველას არ უმართლებს. ზოგს ძალიან რთული და მძიმე გზის გავლა უწევს.... ზოგს კი არა ალბათ ყველაზე მდიდარსაც კი თავისებური პრობლემა აწუხებს, თავისებური ტკივილი, დარდი, უიმედობა, სასოწარკვეთა. მაგრამ თითოეული მათგანის გვერდით დგას სხვა

შემთხვევითი პატარძალი (თავი პირველი)

-გილოცავთ შვილო,ღმერთმა ბედნიერები და ჯანმრთელები გამყოფოთ სიბერემდე.ვიღაც ქალი გადამეხვია და წამიერად დამტოვა ისე,რომ მადლობი

მე შენ და გოგია (ნაწილი პირველი)

ერთ განცდაში ვიყავი, ლიბანის ქუჩაზე ავლილ მანქანებს შორის, შკოდა არ აღმოჩენილიყო. მე სკაფანდრი თუ რაღაც ჯანდაბა მეფარა - ხო და ვითომ არაფერი მესმოდა. თუ შემაწუხებდნენ, ჩემი ინსტიქტური რეაქცია გაზი იქნებოდა.

ანიმე (თავი პირველი)

-ენრიკა მკითხაობა მინდა ძაან დაინტერესებული ვარ ჩემი ბედით.-არც კი იოცნებო სუნეი.-რატომ?-ეს სწორია არაა და თუ კიდევ იტყვი ასეთ რამეს მოგკლავ.-გთხოვ!გთხოვ!გთხოვ ძალიან გთხოვ! თორე იცოდე მართო წავალ.