განშორება გულს უფრო მოყვარულს ხდის , პირველი ნაწილი (სრულად)

გაზაფხულის თბილი საღამო იდგა, ჰაერი ახლად აყვავებული ხეების სურნელით გაჟღენთილიყო. ირგვლივ სიწყნარე სუფევდა. ამ მშვენიერი ამინდით გახარებული ადამიანები წყნარად მიუყვებოდნენ თავიანთ გზებს. გვანცაც მათ რიგებს მიეკუთვნებოდა. უნივერსიტეტიდან აღელვებული

მამაკაცი მეტროდან (ნაწილი პირველი)

-დილა მშვიდობისა ! -ცივი, უხეში ხმა მოხვდა ჩემს ყურთასმენას და ადგილზე გამყინა. -შენ არ მომესალმები? -ისევ უხეში და ზედმეტად ცივი იყო მამაკაცის ხმა. ისეთივე ცივი, როგორიც მისი გამოხედვა. ნელა მივტრიალდი მისკენ და ისევ შიშმა დამიარა მთელ სხეულში

შიშის ნოტები! (ნაწილი პირველი)

გარეთ საშინლად ციოდა, ქარი უმოწყალოდ უბერავდა და ფოთლების ჯარს საცოდავად ატრიალებდა, თითქოს მისი მარიონეტები ყოფილიყვნენ.. გამხდარი სხეული ფანჯრის რაფაზე შემომჯდარიყო, ხელები მუხლებისთვის მოეხვია და ფანჯრიდან იყურებოდა უმისამართოდ.. იყო

მხოლოდ ერთი წესი არსებობს არ უნდა შეგიყვარდე - თავი პირველი

მისი სუნთქვა სახეზე მეცემოდა-დაცვა გჭირდება სულ მე არ გეყოლები გვერდით- მითხრა და გახეთქილ ტუჩზე ხელი მოისვა-ჩაჯექი და წამოდი დაგიმუშავებ ჭრილობებს - ვუთხარი და მანქანას მოვუარე ჩანთა უკან მივაგდე და იმ ბიჭს ველოდებოდი ჩაჯდა თუ არა ადგილს მოვწყდი და

ლევან ხაჩიშვილი (პირველი თავი)

გამარჯობათ,მე ვარ ნინი ბერიძე 14 წლის. ვცხოვრობ ქ.თბილისში მყავს 2 უფროსი ძმა:დათო(22 წლის) და ლაშა(24 წლის)დათო ფეხბურთელია და პარალელურად ილიაში სწავლობს.დათოზე ყველა გოგო გიჟდება მისი სიმპატიურობიდან გამომდინარე.ლაშას კი ცოლი ყავს უკვე 2

მუხის ძირას (პირველი ნაწილის დასასრული/თავი 5-8)

მალე სკოლა ისევ დაიწყო...ეს სემესტრი ძალიან განსხვავებული იყო,ალბათ ვაკოს გამო... უფრო მხიარული იყო,ყოველდღე მიხაროდა სკოლაში წასვლა,მერე ვაკოსთან ერთად ყოფნა გაკვეთილების შემდეგ... ყველანი ერთად ძალიან მაგარ დროს ვატარებდით... ხან სად ვიყავით ხან

ეს იყო ჩვენი პირველი ტანგო...

ეს იყო ჩვენი პირველი ტანგო ათრთოლებული ხელები წელზე, ვცდილობ რომ გრძნობა თავიდან ვმართო, მაგრამ უშენოდ წამითაც ვერ ვძლებ.

უშენოდ ცხოვრება რათ მინდა? ნაწილი პირველი

ფანჯრის რაფაზე იჯდა ჩაით ხელში და უყურებდა ხალხს, ხანდახან თვალს კორპუსის შესასვლელისკენ აპარეებდა, რადგან ზუსტად იცოდა მამამისი როგორც ყოველთვის ახლაც მთვრალი მოვიდოდა და შეიძლება ისევ ეცემა, ამიტომ არ უნდოდა თვალში გაჩხეროდა. დედამისიც სვავდა,

დასასრულიც კი უსასრულოა (ნაწილი პირველი)

ჭიქა ტუჩებთან მივიტანე და გადავკარი სახის ყველა ნაკვთი დვჭყანე და კიდევ ერთი ჭიქა მოვითხოვე,სასმელი ვერ აღწევდა ტვინის იმ უჯრედამდე რომელიც დამავიწყდებდა ყველა ჩემ პრობლემას,ცხოვრება ამერია სულ რაღაც 3 წლის წინ,აღარ გამაჩნია სიყვარულით და

მეძავის სიყვარული (თავი პირველი)

ჩემი უბედური ცხოვრება 11წლის ასაკში დაიწყო, როდესაც მშობლებმა გარდამეცვალა, და საერთოდ ყველამ მიმატოვა. ნათესავებმა არ მიმიღეს ბებია და ბაბუა გარდაცვლილი მყავს. დეპრესიაში ვიყავი არც კი ვიცოდი რა გამეკეთებინა.-და თუ იცოდით? რატომ არ გაგიჩნდათ