საკუთარი ბედნიერება(მეთერთმეტე თავი დასასრული)

-როგორ ბედავ აქ მოსვლას ყოველივე იმის შემდეგ რაც შენ გამო მოხდა,მაინც რა თავხედი და უტიფარი ხარ. -მესმის შენი და მართალიც ხარ რომ ბრაზობ. -შენ არაფერი გესმის,საერთოდ არაფერი,წარმოდგენაც არ გაქვს მე რას ვგრძნობ ახლა

საკუთარი ბედნიერება(მეათე თავი)

-ლანა გეყოს მართლა რა არის ამდენი ირონია,ცოტა დაფიქრდი მაინც რას ამბობ,მისი ნახვა რომ მინდოდეს ახლა აქ არ ვიქნებოდი და პატიებას არ გთხოვდი.-ჰოდა თავს ნუ დაიღლი,შენს პატიებას არ ვაპირებ,რომც გაპატიო ნდობას

საკუთარი ბედნიერება(მეეცხრე თავი)

-არ გაბედო და არაფერი უთხრა თორემ ბოლო იქნება ეგ რის გაკეთებასაც შეძლებ. -ნუ მემუქრები და მისმინე თუ არ გინდა ვუთხრა და თქვენი ოცნებები ერთი ხელის მოსმით გაყვეს ქარს მაშინ შემხდვი,თუნდაც 10 წუთით. -კარგი მოვდივარ სად გნახო?

საკუთარი ბედნიერება(მეერვე თავი)

-არანაირად,ისედაც დასრულდება ეს გაუგებრობა ამ საუბრით,ისე თითქოს არც არასდროს გითქვამს რამე...ამასობაში გასცდნენ თბილისს,ლანა ისევ დუმდა,ისე კი ინტერესი კლავდა რაში მდგომარეობდა ბექას სიურპრიზი.ხშირად გაისმოდა ლანას მობილურზე ზარის და მესიჯის

საკუთარი ბედნიერება(მეშვიდე თავი)

თამუნამ შეამჩნია მათკენ მიმავალი ბექა გაუღიმა და უთხრა:-გელოდებით რა ხანია,რას ლაპარაკობდი ამდენს რომ გააბრუე საცოდავი კაცი,თან სიცილი დააყარა.-გამოცდაზე ვკითხე რაღაც,ჩემო ენამწარე,არც თქვენ დაგიკარგავთ

საკუთარი ბედნიერება(მეექვსე თავი)

აბა რა ვქნა რას მთავაზობ არ წავიდე?-მე ეგ არ მითქვამ,უბრალოდ მიდა თვალისმომჭრელი იყო და მაგიტომ გეუბნები,მისი საქციელის გამოსწორება სცადა რუსკამ. -რაცა ვარ ესა ვარ,მე ასეთი ვუყვარვარ ჩემს ბიჭს და ერთ დღეში

საკუთარი ბედნიერება(მეხუთე თავი)

საღამოს კორპუსთან მიაცილა ბექამ ლანა,ის იყო ერთმანეთს დაემშვიდობნენ რომ კიბეებზე თინა ჩამოვიდა და დაინახა,სადარბაზოში შეჩერდა მანამ სანამ ბექა არ წავიდა,ლანა კმაყოფილი და ბედნიერი სახით მობრუნდა სადარბაზოსკენ რომ იქვე მდგომი თინა დაინახა,შეცბა

საკუთარი ბედნიერება(მეოთხე თავი)

არაფერს იტყვი?სად გაქრა შენი თავდაჯერებულობა? -ეს ყველაფერი იმდენად სასაცილოა რომ არც კი ვიცი რა გითხრა,არ ვიცი თავად თუ გჯერა შენი სიტყვების,მე კი მაგ ბოდვის არ მჯერა. -არ გჯერა?შენ რა მართლა დაფრინავ?რა გგონია ისეთი სიმპათიური,ჭკვიანი და მდიდარი

საკუთარი ბედნიერება(მესამე თავი)

,ხმა ვეღარ ამოიღო ლანამ,იქვე რომ არ ეტირა სწრაფი ნაბიჯით გამოვიდა აუდიტორიიდან და კიბეებზე დაეშვა. -ლანა მოიცა ნუ გარბიხარ,მეც შენთან ერთად წამოვალ.მოესმა ბექას ხმა. -არ მინდა მარტო ყოფნა მირჩევნია,შენ კი შენს მეგობრებთან დაბრუნდი,თქვა და ცრემლებით

საკუთარი ბედნიერება(მეორე თავი)

უეცრად მათ წინ თეთრი მანქანა გაჩერდა და ბექა გადმოვიდა.ხო მართლა აქამდე არ მითქვამს ბექა მათი კურსელია,ყველასგან გამორჩეული,თეთრი ტანმაღალი ბიჭი,შავი თმითა და თვალებით.ჩაცმის სტილიც დიდი მონდომებით ჰქონდა შერჩეული ყოველთვის.