სამი ფიფქი ანუ ისტორია რომელსაც სახელი არ აქვს (ნაწილი პირველი)

მაშინ დაიწყო დასასრულის დასაწყისი... ჭორი გაგორდა არაბული ქურდიაო არაბული მკვლელიაო არაბულმა დევდარიანებს ყველაზე ძვირფასი, მაგდა მოპარაო... დიდხანს ლაპარაკობდნენ თუ რას იზამდა არჩილ დევდარიანი, თუმცა არაფერი გაუკეთებია შვილის დასაბრუნებლად...

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 8)

--ორი სიყვარული???-ძალიან გავიკვირვე --კი ორი..-დარწმუნებულად თქვა- მას ჰყავდა ორი ქალის კატეგორია,რომელსაც ერთ ქალში ვერასოდეს იპოვნიდა. ორივე უყვარდა,ვერცერთს თმობდა,მაგრამ არც ორივეს ყოლა იყო მართებული.... მისი „ცოლის“ სახით შეიძლება ითქვას

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 7)

--არა სრულებით.. მაგრამ ამ სიტუაციაში პასუხისმგებლობა ორივეს გვქონდა,,,მე საკუთარ თავთან მას კი თავის ოჯახთან,...... როგორც ზრდასრულ ქალს უნდა გამეთვალისწინებინა ბევრი რამ და როგორც ზრდასრულ მამაკაცს გაეთვალისწინებინა... იტყვით ის კაცია და არ

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 6)

-- ანუ თქვენთვის სექსი მნიშვნელოვანია?! --რა თქმა უნდა! - გაეღიმა,ალბათ დამცინა კითხვის გამო- სექსი ხომ ერთგვარი გამოხატულებაა ადამიანის დამოკიდებულების,....როგორიც გაქვს, ისეთია მასთან ურთიერთობაც და დამოკიდებულებაც....გაიხსენე როდესაც მე ვახსენე

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 5)

"არ მინდა,ის მცირე ურთიერთობაც კი გამიფუჭდეს რაც გამაჩნია,ამიტომ იმ დღევანდელზე ბოდიში... ჩათვალე არაფერი მომხდარა. p.s. და მაინც,საოცარი ქალი ხარ" ამის მოწერას სულ არ მოეწერა სჯობდა... ახლა ვიგრძენი უხერხულობა.. მივხვდი ის ფიქრობდა მომხდარზე, და

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 4)

ჩემს iphone"-ზე,სმს-ის ზარმა დაიწკრიალა.,... "ის" იყო ტექსტით; "არ მინდა,ის მცირე ურთიერთობაც კი გამიფუჭდეს რაც გამაჩნია,ამიტომ იმ დღევანდელზე ბოდიში... ჩათვალე არაფერი მომხდარა. p.s. და მაინც,საოცარი ქალი ხარ" ამის მოწერას სულ არ მოეწერა სჯობდა...

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 3)

ნასვამი ვიყავი, მაგრამ მახსოვს მისი ცხელი სუნთქვა და სანახევროდ ჩემს ტუჩებზე და სანახევროდ ლოყაზე მისი კოცნა. ისეთი მოულოდნელი იყო... ის სამ წამიანი ამბორი წესიერად დღესაც არ მახსოვს.. არ მახსოვს ის, არ მახსოვს ჩემი შეგრძნება, ან არც არაფერი

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 2)

„როდესაც დავვოჯახდი,ეს ის პერიოდი იყო როდესაც,შუალედში ვიყავი დაოჯახების ასაკისა; შემეძლო არ მეჩქარა და დროულიც იყო. ჩემი დაოჯახება გამოიწვია სიტყვამ,"გამომყევი"-სთან დაკავშირებულმა იმედებმა და ფანტაზიებმა. წარმოვიდგინე ახალი ცხოვრება,

მთელი ცხვრება და სამი თვე

ჩემი ცხოვრება არასოდეს ყოფილა სხვებისგან განსხვავეული...ალბათ რომ გადავიხედოთ ირგვლივ, მიხვდებით რომ ყველა ერთმანეთს გავს და ყველას ერთნაირად მისდის ცხოვრება.პრობლემები,სამუშაო,ოჯახი,შვილები....ერთნაირი ინგრედიენტით არის შეკაზმული ყველას

სამი გზა [სრულად]

შემოდგომის მიწურულს, ზღვისპირა ქალაქში მანქანებისგან თითქმის თავისუფალი იყო მთავარი გზა. გზის ერთ მხარეს მაღალი შენობები აჭიმულიყო, მეორე მხარეს კი მარადმწვანე ნაძვები შეჯგუფულიყვნენ. მათში ვიწრო ბილიკი შეიმჩნეოდა, რომელსაც ზღვის ნაპირზე გაჰყავდით.