სამი გზა (თავი 19)

თეკლეს ცრემლები გადმოუგორდა. გიორგი კი სერიოზული გამომეტყველებით ჩაშტერებოდა თვალებში და ხმას არ იღებდა. შემდეგ კი თეკლე სწრაფად წამოდგა, გიორგის მოპირდაპირედ მუხლებზე დადგა მთელი სხეულით მიეკრო.

სამი გზა (თავი 18)

ეს ის რთული დეპრესია აღარ იყო, რაც ოლიკომ გადაიტანა. ეს რაღაც უარესი იყო, რომელსაც ვერავინ გადაატანინებდა მას. ვერავინ, დათას გარდა...

სამი გზა (თავი 17)

დათას ხმაში ყველაფრის ამოკითხვა შეიძლებოდა. ტკივილის, სიყვარულის, სინანულის, ბრაზის... აბსოლუტურად ყველა ემოცია იგრძნობოდა მის მიერ წარმოთქმულ სიტყვა „მიყვარხარში“ და უკვე კარის ზღურბლზე მდგარი ოლიკო, ადგილს შეეყინა.

სამი გზა (თავი 16)

-ვერ გაგიშვებ, არ გაგიშვებ! ხომ მითხარი სუსტი ხარო? ხოდა, ვარ. შენ ხარ ჩემი სისუსტე. -ჩურჩულებდა ბიჭი და უფრო ძლიერად უჭერდა ხელებს გოგონას.

სამი გზა (თავი 15)

-სწორედ ეგ უნდა გავარკვიოთ მე და შენ. სხვა შანსი არ გვაქვს. დათას კარგად ვიცნობ, ისე „აგახევს“ ქალს, რომ აზრზეც ვერ მოხვალ და ვერც შენი იმიჯი გიშველის და ვერ ეგ შარვალ-კოსტიუმი. -ირონიულად აათვალიერა ზურა სალომემ.

სამი გზა (თავი 14)

-რომელი ცხოვრება, ილიკო? -შეტრიალდა ქალი თავისი ვაჟისკენ. -წარმოდგენა არ გაქვთ არცერთს რა მოყვება იმ ბიჭთან შენი დის ურთიერთობას. -ნინოს ხმა აუკანკალდა. -მალე აღარც და გეყოლება და აღარც დედა. -ცრემლები ჩამოუგორდა ქალს და სწრაფად გავარდა ოთახიდან.

სამი გზა (თავი 13)

-მოვკვდები, მოვკვდები... -ტიროდა გოგონა და ცხელი ცრემლებით ასველებდა დათას მაისურს, მასზე დარჩენილ ბიჭის სურნელს იპარავდა და გლოვობდა.

სამი გზა (თავი 12)

რამოდენიმე საათში, დათა იატაკზე ეგდო. ცარიელი ბოთლები ირგვლივ მიმოებნია და ნამთვრალევი თვალებით შესჩერებოდა ჭერს. გაუთავებლად იმეორებდა ოლიკოს სახელს.

სამი გზა (თავი 11)

ბიჭმა ჯერ უფრო მეტად შეკრა წარბები, უფრო მეტად გამოეხატა სახეზე ბრაზნარევი გაკვირვება, შემდეგ კი ცალყბად ჩაეცინა და თვალი აარიდა გოგონას მზერას. -თამაშობ. -მოკლედ მოუჭრა მან და სახე უმალვე დაუსერიოზულდა.

სამი გზა (თავი 10)

შეხების უფლებასაც არ მოითხოვდა, საერთოდ არ ნახავდა, თუკი ბიჭს არ ესურვებოდა, ოღონდაც ესუნთქა. ოღონდაც ეარსება. ამ უშველებელ ლურჯ ბურთზე, სადმე მისი ადგილიც უნდა ყოფილიყო.